ท้องไม่มีพ่อ

ไม่อายค่ะ เราเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวตอนตั้งท้องคนที่สองได้7เดือนเราก็เลี้ยงทั้งคนโตและดูแลคนที่อยู่ในท้อง ถามว่าเสียใจไหมตอบว่า มากแต่ไม่อายแต่ที่เสียใจคือลูกเราขาดพ่อ แต่ก็แค่ไม่กี่วันค่ะหลังจากนั้นก็ตั้งใจทำงานเก็บเงิน 7.30ไปทำงาน เลิกงานกับมาอยู่กับลูก เราทำแบบนี้จนคลอด ทำงานจนคลอด หาเงินคนเดียว จ่ายค่ารถ ค่าห้อง ค่านม ค่าใช้จ่ายลูกคนโต และค่าหาหมอตามนัด (เราทำงานอยู่กทม.ฝากครรภ์เสียเงิน) ยอมรับว่าเหนื่อยๆมากแต่ก็เพราะเราคิดว่าเรามีลูกที่ต้องดูแลเราจะถอยไม่ได้ เจบไม่ได้ คิดเสมอว่าเราต้องทำให้ดีเท่าที่เราจะทำได้ในชีวิตเรา สู้ๆนะคะ แรกๆอาจจะยากที่ก้าวผ่าน แต่ฟ้าหลังฝนย่อมสวยงามเสมอค่ะ