ท้องไม่มีพ่อ

บนโลกนี้มีความจริงอยู่อย่างนึงก็คือ "ลูกที่ไม่มีพ่อ" โชคดีกว่า "ลูกที่มีพ่อแย่ๆ" นะคะ แค่คุณแม่ที่ดีคนเดียวก็มากเกินพอและเป็นโลกทั้งใบให้ลูกได้แล้วค่ะ (เหมือนที่ลูกก็เป็นโลกทั้งใบของแม่) เราเคยมีพ่อค่ะ แต่ไม่ดีนัก หลังจากที่เขาออกไปจากชีวิต เรากับแม่มีความสุขมากขึ้นเยอะเลยค่ะ สรุปชีวิตที่ไม่มีพ่อ ดีกว่าตอนที่มีพ่อ(แย่ๆ)เยอะเลยค่ะ ***จำนวนคนในครอบครัว'น้อยลง' แต่ความสุขกลับเพิ่ม'มากขึ้น'*** .. ฟังดูแปลกใช่ไหมคะ แต่เป็นเรื่องจริงเลยล่ะค่ะ ลูกไม่ต้องเห็นแม่ทนเจ็บปวด เสียใจ ความสุขของแม่ก็คือความสุขของลูก ใช่ไหมคะ? ความสุขของลูกก็คือความสุขของแม่ เช่นกันค่ะ ดังนั้นอย่าเอาชีวิต จิตใจ ความรู้สึกของเราไปผูกกับผู้ชายคนนึงเลยค่ะ อย่าปล่อยให้เค้ามาทำให้เราแย่ลง ฮึบ แล้วลุกขึ้นมาเป็นคุณแม่คนเก่งให้ลูกภูมิใจในตัวเรานะคะ เราเองก็ภูมิใจในตัวแม่ของเรามากๆค่ะที่ท่านเป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยวที่สุดยอดที่สุด แค่คุณแม่เพียงคนเดียวก็พอแล้วค่ะ ชีวิตเรามีความสุขมากๆ มากกว่าหลายๆคนที่อยู่ในบ้านที่มีคนอยู่ครบแต่ไม่มีความรักอยู่เลย สู้ๆนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ❤️

ไม่อายค่ะ เราเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวตอนตั้งท้องคนที่สองได้7เดือนเราก็เลี้ยงทั้งคนโตและดูแลคนที่อยู่ในท้อง ถามว่าเสียใจไหมตอบว่า มากแต่ไม่อายแต่ที่เสียใจคือลูกเราขาดพ่อ แต่ก็แค่ไม่กี่วันค่ะหลังจากนั้นก็ตั้งใจทำงานเก็บเงิน 7.30ไปทำงาน เลิกงานกับมาอยู่กับลูก เราทำแบบนี้จนคลอด ทำงานจนคลอด หาเงินคนเดียว จ่ายค่ารถ ค่าห้อง ค่านม ค่าใช้จ่ายลูกคนโต และค่าหาหมอตามนัด (เราทำงานอยู่กทม.ฝากครรภ์เสียเงิน) ยอมรับว่าเหนื่อยๆมากแต่ก็เพราะเราคิดว่าเรามีลูกที่ต้องดูแลเราจะถอยไม่ได้ เจบไม่ได้ คิดเสมอว่าเราต้องทำให้ดีเท่าที่เราจะทำได้ในชีวิตเรา สู้ๆนะคะ แรกๆอาจจะยากที่ก้าวผ่าน แต่ฟ้าหลังฝนย่อมสวยงามเสมอค่ะ

ไม่อายค่ะ เราคนหนึ่งที่โดนนอกใจและเค้าเลือกที่จะไปกับคนใหม่ตั้งแต่ท้องได้5เดือน ตอนนี้คลอดแล้วเค้าขอกลับมาแต่สุดท้ายก็มาทำเหมือนเดิม ทิ้งเรากับลูกน้อยและลูกในท้องที่กำลังท้องใหม่ได้7เดือน เราเลี้ยงเองค่าใช้จ่ายทั้งหมดเราจ่ายเอง ทุกวันนี้ก็มีความสุขกับลูกดีค่ะ ถึงบ้างครั้งจะมีคิดถึงบ้างแต่เราก็เลือกจำแต่สิ่งดี เพราะเราเชื่อว่ากรรมตามทันเค้าทำกับเราไว้แบบไหนไม่นานเกินเค้าก็จะได้รับกรรมนั่นมากว่าที่ทำไว้แน่นอนค่ะ สู้ๆค่ะแม่มันไม่ง่ายแต่มันไม่ยากค่ะ โฟกัสที่ลูกๆค่ะ

อยู่ที่ตัวเราค่ะ ถ้าเรารักตัวเองแคร์​ตัวเองและลูกที่กำลังจะเกิดพอค่ะ ถ้าเราอายแสดงว่าเราแคร์สายตาคนอื่น ค่ะ มันจะทำให้เราเกิดความรู้สึกอายหรือน้อยเนื้อต่ำใจ คุณแม่อย่าลืมว่าคนเหล่านั้นไม่ได้มาเลี้ยงแม่ มาให้เงินแม่ มาช่วยเหลือแม่ จะไปแคร์ทำไม อยู่แบบไม่แคร์ใคร สตรอง ไว้ค่ะแม่

ไม่อายค่ะ มีเขาแล้วก็สู้เพื่อเขาดูแล้กันไป ยังไงเขาก็คือความสุขของเราสั่งสอนเลี้ยงดูแล้เขาให้เป็นคนดี มีเขาเราก็ไม่ได้ตัวคนเดียวแล้ว ยังน้อยก็มีลูกเป็นเพื่อน ทำให้เราเรียนรู้และโตขึ้นกว่าเดิม เราเป็นแม่เลี้ยงเดี๋ยวเราต้องสตรองนะค่ะ สู้ๆค่ะ ไม่ใช้เรื่องน่าอายค่ะ

ไม่อายค่ะ การที่ลูกจะเติบโตมาสมบูรณ์หรือไม่สมบุรณ์ไม่เกี่ยวกับลูกต้องมีพ่อ ถ้าเราเป็นทั้งพ่อทั้งแม่ให้เขา ลูกก็ไม่รู้สึกขาดอะไร สู้ๆค่ะ แม่เลี้ยงเดี่ยวเหมือนกัน หาหมอเอง ไปไหนมาไหนเอง จนตอนนี้จะคลอดแล้ว

ต้องดูว่าอยู่สถานะไหน ถ้าเป็นนักเรียนนักศึกษาก็ควรละอายคะเพราะเรายังต้องพึ่งพ่อแม่อยู่ถึงแม้พ่อแม่จะไม่ว่าอะไรก็ตาม แต่ถ้าทำงานมีอาชีพเลี้ยงตัวเองได้ก็ไม่ต้องอายคะ เพราะเราพร้อมแล้วที่จะเป็นแม่คะ

สำหรับบ้านนี้!! อายค่ะ ถ้าบอกไม่อายคงโกหก อายแม่ รู้สึกผิด แต่แล้วยังไงค่ะ ถ้าเราเอาแต่จมกับความรู้สึก จะทำให้ชีวิตใครดีขึ้นค่ะ มองไปข้างหน้าค่ะ ชีวิตเรา ชีวิตลูกเรามันยังอีกยาวไกลค่ะ

ไม่อายค่ะ เลิกกับเเฟนตอนท้อง2เดือน นี่4เดือน เเล้วรุ้สึก เเมนๆกว่าผุ้ชายด้วย คิดเเค่ว่าลูกของเรา ความสุขของเราเเน่นอนวันข้างหน้า คนเสียใจไม่ใช่เรา เป็นคนที่ทิ้งลูกนั้นเเหละค่ะ

ไม่อายคะ ตอนนี้ก้เลี้ยงเขามาตั้งแต่ท้องจนคลอด น้อง2เดือนกว่าแล้วคะ เราเลี้ยงเขาเองได้โดยไม่ต้องมีพ่อไม่ต้องเรียกร้อง อันนี้น่าภูมิใจกว่านะคะ