ปันหากับแม่สามี

แม่สามีรับรู้เรื่องท้อง เราฝากท้องตั้งแต่2เดือนแรกที่เรารู้เลย ตลอดเวลาเราไปหาหมอเองตลอด มีวันแรกที่สามีพาไปเพราะหมอต้องให้สามีไปตรวจเลือดด้วย สามีต้องทำงานทุกวัน ลืมบอกเราฝากกับโรงบาลรัฐ ประเด็น เเม่สามีเราชอบถามว่าฝากท้องแล้วหรอ ถามตั้งแต่รู้ว่าเราท้องจนใกล้คลอดปานนี้ก็ยังถาม เราก็ตอบตลอดไปฝากแล้วใช้สิทธิฝากท้องฟรี แล้วก็ถามเราว่าทำไมไม่ฝากพิเศษ เชื่อไหมวันนี้เราขอบคุณตัวเองมาเลยที่เราเลือกฝากกับโรงบาลรัฐเพราะค่าใช้จ่ายทุกอย่างสามีเรารับผิดชอบหมด คำพูดที่ออกมาจากแม่สามีคือคำที่คนอายุเยอะๆเขาไม่สมควรพูด คือคำว่า แล้วแต่ อยู่ใกล้ๆบ้านราคาก็ไม่แพง ทำไมไม่ฝาก เป็นไรมาก็อยู่ใกล้บ้านดี แต่ก็ไม่รู้นะแม่ไม่เคยฝาก เรานี้โมโหเลยเครียดกับคำพูดแก่ การฝากที่โรงบาลรัฐก็ใช่ว่าไม่ดีเสมอไปเรามองว่าเราช่วยสามีประหยัดค่าใช้จ่ายได้เยอะ ต้องส่งงวดรถ ส่งได้แค่สามเดือนก็มีลูก สามีทำงานคนเดียวสุดท้ายคลีนิคก็ส่งเข้าโรงบาลอยู่ดี คือเราแค่อยากระบาย เป็นคนท้องก็เหนื่อยมากแล้วยังต้องมาเหนื่อยกับคำพูดแม่สามี เราแค่ไม่โอเคก็คำพูดนี้ เราเถียงไปเลยว่า ดีว่าไหมถ้าฝากธรรมดาแล้วมีเงินนอนห้องพิเศษ ดีกว่ามาฝากพิเศษแล้วก็มานอนรวมกับคนอื่น #ขอโทดนะคะตั้งแต่ท้องมาเราไม่โอเคกับแม่สามีมาตลอดเลย เพราะกำลังมีเจ้าตัวเล็ก เราก็เลยคิดมาก