ของเราหลานสามีชายทั้งคู่ อายุ10 ปี กับ12ค่ะ ลูกพี่ชาย พ่อแม่เลิกกันเลยมาอยู่กับปู่ย่า ปู่ย่าและแฟนเราเป็นคนส่งเสียให้เรียนค่ะ เรียนเอกชนไม่อยากให้หลานมีปมด้อย คงเป็นอาการกลัวถูกแย่งความรักค่ะ เราก็เจอเยอะมาก ก่อนหน้านี้หลังแต่งก่อนแต่ง ตอนยังไม่ท้องเรากับแฟนไปดูหนัง ไปเดินห้าง ไปกินอะไรจะพาหลานเขาไปด้วย คนโตไม่เท่าไหร่ คนเล็กป.4นี่สิเค้าจะออกสาว (เป็นตุ๊ด) เขาจะติดเรา ชอบมาขอเครื่องสำอางยากสวย พอตอนเราท้อง วันแรกที่เขารู้ เขาจะซึมๆไปเลยจะคอยมาถามว่าพอคลอดจะเอาไปเลี้ยงไหน จะให้เรียนที่ไหน เขาจะอิจฉาจะชอบพูดให้เราเสียใจ เขาเปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัด ชอบไล่ให้เรากลับบ้านไปอยู่บ้านตัวเอง ชอบออกคำสั่งให้เราทำนั่นนี่ ชอบแกล้งเรา โอ้ยยยยย บอกเลยค่ะ กลับบ้านหรือแยกบ้านจะดีกว่า เราดุ เราสั่งสอนบางทีเค้าก็มองด้วยสายตาไม่ดี ไปตีหลานเค้าเค้าก็ด่า เราเป็นแค่สะใภ้ แต่ถ้าอยากให้หลานเป็นคนดีก็ควรดุบ้าง ไม่ใช่ปล่อยให้ขึ้นหม้อไม่ฟังใคร ไม่เกรงใจใคร ไม่ให้เกียรติใคร เพราะนานไปจะเป็นที่น่ารังเกียจของสังคม
จริงๆ เด็ก 2-3 ขวบ ถือว่ายังเล็กจริงๆ ค่ะ บางทีเค้าไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าที่ทำน้องจะเจ็บ... แต่!!! ผู้ใหญ่ควรค่อยๆ สอนถึงจะถูก เอาจริงๆสมองส่วนความคุมอารมณ์หรือเหตุของคนเราจะพัฒนาเต็มที่ก็อายุ 25 โน่นแน่ะค่ะ ผิดกับสมองส่วนความต้องการหรืออารมณ์ธรรมชาติ ดังนั้น วัยที่สอนได้ควรสอน ไม่ควรปล่อยให้โตไปตามธรรมชาติ ถ้าคุณย่าอยากได้หลานชายที่ดีคุณย่าต้องสอนว่าจับน้องแบบนี้นะลูก (พร้อมทำให้ดู เพราะเด็กคือวัยเลียนแบบพฤติกรรม) เป็นกำลังใจให้ค่ะแม่ ✌🏻❤️
เด็ก2-3ขวบ เขาไม่รู้เรื่องจริงๆค่ะว่าอะไรทำได้ไม่ได้ แต่การมาตบหัวกระทืบน้องวัย1เดือนเป็นเรื่องที่ไม่ควรทำอย่างยิ่ง ต้องสอนและลงโทษค่ะ ปล่อยให้ทำต่อหรือเห็นว่าทำได้ไม่ได้ค่ะ ยิ่งมีคนให้ท้ายเขายิ่งรู้สึกว่าทำได้และไม่กลัว เกิดวันหนึ่งเราไม่เห็นทำร้่ายลูกเราจนเป็นอันตรายขึ้นมา จะโทษใครได้คะ แม่สามีทำไม่ถูก แนะนำว่าลองหาทางออกดูนะคะ คุณแม่ไม่ควรปล่อยเลยตามเลยค่ะ เป็นกำลังใจนะคะ
เราเจอปัญหาคล้ายๆกันค่ะแต่ไม่ถึงขนาดพี่แต่หลานเรามันก็ดื้อมากไม่ได้ดั่งใจก็ร้องกรี๊ดๆๆขว้างปาทำลายข้างของบางทีก็นักเกลียดเหมือนกันอยากหอบลูกหนีแต่ย่าแกก็ดีอยู่ตอนกลางวันแกจะเอาหลานไปอยู่อีกบ้านหนึ่งค่อยได้นอนแต่กลางคืนแกต้องกลับมามันก็ทำเสียงดังอีกบางทีแทบจะร้องไห้เลยค่ะคุยกับสามีๆบอกว่าให้ทนเพื่อลูกก็เพื่อลูกนิแหละถึงทนทนทน
เรื่องนี้ต้องเปิดใจคุยกับสามีนะคะ เพราะสามีเขาเป็นคนกลาง ก็คงลำบากใจ แม่ก็รัก เมียก็รักนะค ลองคุยกับเขาตรงๆ ทางออกจริงๆ คือหารแยกออกไปอยู่เป็นครอบครัวตัวเอง การอยู่ครอบครัวใหญ่ มันจะมีปัญหาแบบนี้เกือบทุกรายเลยค่ะ เป็นกำลังใจให่ค่ะ
แนะนำว่าให้คุยกับสามีถึงสิ่งที่เกิดขึ้นและความรู้สึกของเราค่ะ การที่หลานมีนิสัยเช่นนั้น ลูกเราก็อาจจะเป็นแบบนั้นในอนาคตเพราะย่าตามใจเด็ก เรื่องแบบนี้ต้องคุยด้วยเหตุผลนะคะ อย่าใช้อารมณ์เพราะเป็นเรื่องของครอบครัวสามีด้วยค่ะ
ถ้าย้ายออกมาได้ ก็ย้ายออกมาเถอะค่ะ คุยกับสามีให้เข้าใจด้วยเหตุผล ปล่อยไว้นานไปไม่เป็นผลดีแน่นอนค่ะ เสียสุขภาพจิต และจะเกิดผลกระทบไปถึงลูกด้วย ลูกเราเราเป็นแม่ ต้องปกป้องลูกก่อนเป็นอันดับหนึ่งค่ะ
เคยจะตบกับแม่ผัวด้วยต่อหน้าผัวนี่แหละเพราะเราชอบเอาความจริงมาพูดแกรับไม่ได้ด่าเราแบบต่ำๆมีอย่างที่ไหนขายของลูกคนอื่นหยิบกินฟรีหลานแท้ๆจะกินต้องจ่ายตังทำทุเรศ
ที่หลานแสดงกิริยาแบบอาจจะกลัวถูกแย่งความรักมั้งคะ เปิดใจคุยคะถ้าคุยกันแล้วไม่สบายใจย้ายออกมาคะหรือไปอยู่บ้านของคุณแม่เองเลยคะ สู้ๆคะ
ลำบากใจแทนเลยค่ะเจอสภาวะแบบนี้ ไปอยู่บ้านเขาอันนี้ก็พูดยาก ถ้ามีลู่ทางพอขยับขยายได้แยกออกมาอยู่กันเองดีกว่าค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ ❤️