ขอคำปรึกษาและกำลังใจจากแม่ๆหน่อยค่ะ

แต่ก่อนเราอยู่บ้านแฟน แต่เราทั้งสองตกงานตัวเราเลยกลับมสอยู่บ้านตัวเอง ส่วนแฟนเลือกที่จะไปทำงานอยุธยา - ก่อนรู้ว่าจะท้อง เราจับได้ว่าแฟนไปคุยกับคนอื่น ไปหาเด็กไซต์ไลน์ ทั้งๆที่อยู่ด้วยกันมาตลอด มีแค่คืนเดียวที่ห่างแล้วไปเอาเด็กไซต์ไลน์ - ตอนนั่นตัดสินใจว่าจะเลิกกับเขาแล้ว แต่ประจำเดือนเราขาดประมาณสองเดือน ตรวจมาก็เจอเลยว่าตั้งครรภ์ - เขาก็บอกพ่อแม่เขา ส่วนเราก็บอกพ่อแม่เรา ทางพ่อแม่เราเลยบอกให้มาหมั่นกันไว้ก่อน ก็โอเครเราหมั่นกันแล้ว - แต่ก่อนทานยาคุมนะ แต่เราติดโควิดก็เลยหยุดกินยาคุม น้องก็ติดเลย - ช่วงแรกที่รู้ว่าท้องเราร้องไห้ทุกวันเลย แม่ของเขาถามเราว่าก็ไม่ป้องกันหรอทำไมไม่ป้องกัน ส่วนพ่อของเขาพูดออกมาว่า เรากลัวว่าลูกเขาจะทิ้งก็เลยปล่อยตัวเองเพื่อที่จะจับลูกชายเขา เราเจอคำพูดเหล่านี้แทบจะไม่ไหวเลย - ตอนที่เราอยู่ด้วยกันก็ต่างคนต่างมำงานใช้เงินของตัวเอง เราทำงานก็ส่งให้แม่เราใช้ และเอาไว้ใช้จ่ายตัวเอง ส่วนเงินของแฟนเราไม่ได้ยุ่งเขาไม่ให้เราใช้ด้วย เขาติดการพนัน เงินออกไม่เคยเหลือ มีแต่ติดลบ ยืมคนนั่นทีคนนี้ที เป็นแบบนี้ตั้งแต่อยู่ด้วยจนตอนนี้เราแยกกันอยูได้ประมาณ1อาทิตย์ - ช่วงที่แยกจากกันคือต่างคนต่างไม่มีเงินเลย เขาไปยืมทางเพื่อนพี่น้องเขาก็ไม่มีใครให้สักบาท เราเลยเลือกที่จะช่วยมายืมทางพี่เรา เราหามาก็ให่เขาหมด แต่เขาก็ยังเลือกที่จะเอาไปเล่นการพนันจนหมด มารอบที่สองเขาบอกไม่มีตังค์ เราก็โอนไปให้เขาทั้งๆที่ตัวเองก็ไม่มี แต่เขาก็เอาไปใช้จ่ายฟุ่มเฟือย เล่นการพนันจนหมด - สำหรับเราไปอยู่กับเขา เขาไม่เคยว่าจะพาเราไปเที่ยวเลย เราบ่นว่าอยากไปนู่นนี่นั่นเขาก็เฉยๆ แต่เพื่อนเขาชวนไปเขาตอบตกลงอย่างไว - เขาชอบที่จะอยู่กับเพื่อนมากกว่าเรา เขาจะว่างเสมอสำหรับคนอื่น แต่กับเราไม่มีแม้แต่เวลาให้ - เขาไม่เคยสนใจเรา ไม่เคยง้อ มีแต่เราที่ทนมาตลอดให้อภัยซ้ำแล้วซ้ำเล่า - จนหลายๆเรื่องมันมากเกินกว่าเราจะทน เราเหนื่อย เราท้อ - ตอนที่เราห่างกันเขาไม่เคยโทรหาเราก่อน เขาไม่เคยถามว่าเราจะไปไหนกินข้าวยัง เขาไม่เคยเป็นห่วงเราเลย - เขาอยากได้ลูกสาว แต่หมอซาวดูครั้งแรกบอกว่าจะได้ลูกชาย เขาก็บอกกับเราถ้าได้ลูกชายให้ฝั่งเราเป็นคนเลี้ยง ลูกสาวเขาจะให้แม่เขาเลี้ยง แล้วแม่เขาก็บอกว่าได้ลูกสาวจะเลี้ยงเอง เอ้าแล้วพูดชายไม้เอาหรอเราได้แต่นึกในใจ ทำไมต้องเลือกลูกด้วย - เราทำเพื่อเขาหลายเรื่องมาก จนวันนี้เราไม่คิดจะทน - เราเหนื่อยเพราะเขาไม่เคยสนใจ ไม่เคยให้กำลังใจเรา - ผิดไหมถ้าเราเลือกที่จะเดินออกมาอยู่กับลูกแค่สองคน - เรารักเขามากนะ แต่เขาไม่เคยรักเราเลย - ตอนนี้ลูกได้เกือบ 5เดือนแล้ว - เราไม่ไว้ใจเขา ระแวงตลอดเวลาเลย - เราต้องจัดการกับความรู้สึกนี้ยังไงกันนะ - แต่ตอนนี้เราทั้งสองไม่ได้คุยกันเลย เราเลือกที่จะไม่ทักไปหาเขาลองอยู่เงียบๆ ส่วนเขาก็ไม่มีเลยว่าจะทักมา - เราควรหยุดหรือเลือกที่จะฝืนตัวเองต่อไปเพราะกลัวคำว่าลูกจะไม่มีพ่อ???