ขอพื้นที่ระบายน่อยค่ะ. ยาวน่อยน่ะค่ะ...ควรทำไงดีกับผช.คนนี้

เรื่องมันเริ่มตั้งแต่เมื่อวาน...เขากลับมาจากทำงาน...เราพยายามทำตัวให้น่ารัก...เขาก้อนั่งเล่นกีต้าร์...สักพักเล่นเกมแล้วก้อขอกินเบียร์สักขวด..เราเลยให้กิน..ก้อออกไปสื้อของกันมา..เรานั่งกินข้าว..เขานั่งกินเบียร์คุยกันเรื้อยเปื่อย...สักพักกินหมด..เขาก้อเล่นเกม...แล้วเรื่องมันก้อเกิด.... #พอเล่นเกมไปสักพักเน้ตกระตุกเกมสะดุดหัวร้อน ทำให้พาล เอะอะโวยวาย ไอ้เราก้อนอนดุยุทุปอยุ่ดีๆ. หาว่าเราตอนติดไวไฟไม่ถามเขาสักคำ จะถามได้ไง เขาทำงาน แต่ที่จริง ติดตรงไหนมันก้อเล่นได้เเหละเพราะห้องมันติดกัน เขาก้อพูดด้วยอารม คนจ่ายตังเล่นไม่ได้ ไอ้คนที่ไม่จ่ายแม่งนอนเล่นสบาย...จากนั้นเราก้อลุกขึ้นไปเอาแมวมาว่าจะนอนมันก้อพาลว่าเอาไปนอนห้องแม่... เราก้อพูดงึมงัมพออารมไม่ดีชอบพาลใส่คนอื่น..?.. #สักพักก้อพุดออกมาว่าไปเลยมึงไปนอนห้องแม่ไปทั้งคนทั้งแมว ตอนนั้นเราเฉยๆ..เอาแมวไปเส้ดเลยกลับมาถามว่าไล่หรอ เขาก้อบอกว่าใช่...เราเลยหอบที่นอนมานอนห้องเสื้อผ้าที่ตืดกับห้องนอนของเรา...แต่มันไม่มีพัดลม..นอนไปสักพัก..ลูกดิ้นแรงเพราะเราร้อน เราจะเป็นลม...เราเลยไปนอนห้องแม่เพราะเขาไล่ให้ไปนอน...ทั้งๆที่เราท้องลูกของเขาอยู่....พอแม่กลับมาจากทำงานเเม่ก้อถามว่าทำไมมานอนนี่ก้อเลยเล่าให้ฟังทั้งหมด .... #เหมาะเจาะกันพอดีว่าพน.จะเลี้ยงหมุทะเนื่องในวันเกิดแม่..แต่เเล้วก้อไม่ได้เลี้ยงเพราะแม่ไม่พอใจกับการกระทำแบบนี้ของเขา...ยอมรับว่าเราทำดีทุกอย่างแต่เขาไม่เคยเหนค่า หิวข้าวก้อตักให้กิน เก้บถ้วยจาน ซักผ้า ของไว้ไม่เปนที่เราก้อตามเก้บ กวาด...แต่ยังไม่เคยดีในสายตาเลย จำไม่ได้ด้วยซ้ำ บอกรักครั้งสุดท้ายตอนไหน..???? #คืนนั้นเราก้อเลยต้องนอนห้องแม่..ตื่นเช้ามาก้ะว่าจะไปปลุกเขาทำงาน...เขาบอกว่าเดี่ยวต้องรีบกลับมาจัดวันเกิดแม่อีก..เราก้อบอกว่าไม่ต้อง..แม่บอกว่าไม่ต้องจัด...เขาก้ออารมไม่ดี หงุดหงิดขึ้นมาทันที โมโหแม่เราที่ไม่จัด สาเหตที่แม่ไม่จัดก้อ้พราะว่าเขาไม่เคยเหนหัว ไม่เคยเคารพ อคติกับแม่ตลอด..... #แต่แม่ไม่เคยจะด่าเขาเพราะเหนแก่เรา เราเปนคนกลางนั่นก้อแม่นี่ก้อแฟน(พ่อของลูก). แม่ทำได้แค่เฉยๆกับทุกอย่างแล้วเก้บไว้ในใจ... #เขาก้อบอกมาว่าต่อไปกูจะไม่พุดกับแม่มึง..บอกแม่มึงด้วยว่าไม่ต้องมาคุยกับกู...แล้วกุจะย้ายไปยุที่อื่น...แล้วพุดต่อว่า..คืนนี้ให้เราไปนอนกับแม่อีก..ทำนิสัยแบบนี้อย่าคืดว่ามันจะตาม...เราก้อบอกว่าไล่เอง..ทั้งๆที่เราไม่เคยไล่เขา..แต่เขาไล่เล่าตลอด..ไล่ไปตายมั่ง ไปให้พ้นน่ามั่ง ไปไกลๆส้นตีนมั้ง...แต่เราก้อยังทน...ทนเปนของตายให้เขาด่า. จากนั้นเขาก้อไปทำงาน... ______ตลอดทั้งวันคือไม่ได้คุยกันเลย_______ #จน 18:30 น.เขาก้อทักแชตมาบอกว่าพึ่งเลิกงาน... #แต่กลับบ้าน 20:30 ไม่ได้บอกสาเหตุ..แต่เราก้อพอรุ้แหล่ะว่านั่งกินเบียร์กับเพื่อนที่ทำงาน #พอกลับมาก้อเอาแต่เล่นเกม...ไม่คุยกันสักคำถ้าเขาไม่ถามเราก้อไม่พุด..เพราะถ้าพุดไรไม่เข้าหู...เดี่ยวจะโดนด่าอีก..เลยอยุ่เฉยๆดีกว่า...?? #สักพักหัวร้อนโวยวายตามเดิมเราก้อโดนด่าอีก #แล้วก้อบอกว่า ต่อไปนี้เขาจะไปไหน ทำอะไร เราไม่มีสิทไปห้าม เรื่องของเขา เราไม่เกี่ยว ทนไม่ได้ก้อเลิก แล้วก้อจะย้ายไปเช่าห้องอยุ่ข้างนอก จะตามไปไม่ไปก้อแล้วแต่..??????? #พอเขาพูดงี้ จากที่ร้องไห้ตั้งแต่โดนไล่ไปนอนที่อื่นเมื่อคืน แล้ววันนี้ก้อร้องเกือบทั้งวัน. จนมาถึงตอนที่เขาพุดว่าเขาจะไปไหนก้อเรื่องของเขา รับไม่ได้ก้อเลิก. เราก้อนอนหันหลัง ร้องไห้แบบเงียบๆตามเดิม ?????สงสารลุกมากๆที่ต้องมาทนมาเจอกับอะไรแบบนี้ ..ปากบอกรักลูกรักเมีย. .แต่การกระทำกับคำพุดตอนนี้ช่างไม่รุ้เลย ว่าปวดใจทรมารแค่ไหน....เราใจไม่กล้าพอ....ได้แต่คิดในใจ อยากถามอยากเคลียให้จบ..ว่าจะเอาไง..อยากไปมากหรอ...ไม่อยากมีเราแล้วหรอ...หมดรักแล้วใช่มั้ย...ทำไมถึงเปนแบบนี้..ทั้งที่เมื่อก่อนเคยแสนดีมาก...แต่เราทำได้แค่เห้บไว้ในใจ...จนมาระบายในไดอารี่นี้แหล่ะ.... #สุดท้ายนี้ ไม่รุ้จะทำยังไงต่อไป...เราไม่มีสิทในตัวเขา เขาจะพุดจะทำอะไรก้อได้...เพราะยังไง หันมาก้อยังมีเรา...อยุ่ตรงนี้...ทั้งที่เจ้บ..????