บ้านนี้มองว่า เค้าไม่ได้ต้องการแม่แล้วนะคะ เอาจริงๆคนรักกันคำพูดมีเป็นร้อยล้านคำทำไมถึงให้เหตุผลที่ทำร้ายจิตใจเราแบบนี้ มันคือความโมโหหรือมันคือสิ่งที่อยู่ภายในความคอดของเค้ามาตลอดพอมีโอกาสเลยพูดแบบนี้และขอเลิกแบบง่ายๆเลย เห็นเราเป็นอะไรคะ นี่เราไม่มีค่าในสายตาเค้าเลยหรือไงคะแม่ ลองคิดดูนะคะ ลองพาลูกเดินออกมาจากชีวิตเค้าให้เค้าได้ถามตัวเองดีมั้ยคะว่าใจเค้ารักใคร ถ้าเค้ารักเราให้เค้าได้สำนึกถึงสิ่งที่เค้าพูดกับเราให้มันเป็นความสำนึกผิดถือเป็นบทเรียน มีลูกแล้วเอะอะเลิกไม่ได้แล้วนะคะความรับผิดชอบอยู่ตรงไหน โอ้ยขอโทษค่ะ อ่านแล้วขึ้นแทน ถ้าเป็นเรานะคะจะพาลูกเดินออกมาจากชีวิตเค้าให้เค้าไปสมสู่อยู่กับอดีตตามความต้องการของเค้า แต่ถ้าแม่ยังไหวหลังจากนี้แม่จะมีความสุขมั้ยคะ