เราแต่งงานแล้วมีลูกเลยย้ายมาอยู่บ้านสามี (เราไม่อยากอยากอยู่แต่มีความจำเป็น)ตอนนี้ลูกยังไม่ถึงขวบ สามีเราเป็นคนชอบเที่ยวกินเหล้า ติดเพื่อนมาก พอมีลูกเราก็อยากให้สามีให้เวลากับเรากับลูกบ้าง
ตอนนี้สามีทำงาน จันทร์ถึงเสาร์ เลิกงานมาก็อยู่กับเพื่อนบางวันก็ไม่กลับบ้าน นานๆทีจะกลับบ้านไว กลับมาลูกก็หลับแล้ว พอจะไปทำงานลูกก็ยังไม่ตื่น วันๆแทบไม่เจอหน้าลูกเลย วันอาทิตย์ต้องช่วยกิจการที่บ้านตัวเอง มีเวลาให้เรากับลูกแค่ครึ่งวัน
เราไม่ค่อยห้ามเวลาที่เลิกงานแล้วอยู่กับเพื่อนต่อแต่ขอแค่อย่ากลับดึกเกิน แต่เราขอแค่วันไหนที่หยุดงานให้เวลากับเราและลูกบ้าง นี่หยุดงานทีไรจะไปหาเพื่อนตลอดบอกวันหยุดอยากไปเที่ยวกับเพื่อนบ้าง พอเราห้ามเรางอน เราบอกว่ามีครอบครัวมีลูกแล้วก็ต้องให้ความสำคัญกับลูกก่อน ก็โกรธเราเป็นฟืนเป็นไฟไม่คุยกับเรา ประชดประชัน พาลใส่คนอื่น กลายเป็นทะเลาะกับคนในบ้านไปอีก
เราอยากรู้ความคิดเห็นคนอื่นว่าเราขอมากไปหรอ ตอนนี้เราเครียดมาก จะคุยจะบอกใครก็ไม่ได้เพราะมาอยู่บ้านสามี ทุกวันนี้เหมือนจะเป็นซึมเศร้า ไม่อยากคุยไม่อยากเจอใครทั้งนั้น อยากกลับไปบ้านตัวเอง เพราะสภาพแวดล้อมที่บ้านสามีเป็นชุมชนแออัด คนพลุกพล่าน เสียงดังเกือบตลอดเวลา คนก็พูดตะโกนโหวกเหวกด่าทอคำหยาบคาย ต่างจากบ้านเราที่อยู่นอกเมืองเงียบสงบ ทุกวันนี้เราอดทนอยู่เพื่อลูก แต่เราก็ไม่รู้ว่าความอดทนเราจะถึงขีดจำกัดเมื่อไหร่เพราะทนมานานแล้ว
Anonymous