อย่าหาว่าสอนน้าาา เห็นแล้วอิแม่อึดอัดอยากระบาย

บ้านนี้15ย่าง16ค่ะ ไม่อวดอวยตัวเองนะคะ เป็นคนที่การเรียนดีมากค่ะ 3.5 ตลอด ไม่ทิ้งการเรียน แต่ด้วยความที่ถูกเลี้ยงมาแบบ ห้ามออกไปนะ เป็นผู้หญิงต้องรักตัวเอง ไปเที่ยวกับเพื่อนบ่อยไม่ได้ ห้ามมีแฟน พอมีก็โดนสั่งให้เลิก เลยต้องแอบๆกัน นี่ฝังยาคุมค่ะ คนจะพลาดมันก็พลาดค่ะ แก้ไขอะไรไม่ได้ ดีที่ไม่เอาออกค่ะ นี่กลัวพ่อแม่ผิดหวังที่สุด ไม่กล้าบอกเลยค่ะ จน7เดือน ไม่ไหวแล้ว ทางบ้านฝ่ายชายอยากแสดงความรับผิดชอบ เลยรีบให้ทางนี้บอกพ่อแม่ สรุปทุกคนก็ช่วยเหลือกันดีค่ะ ทั้งพ่อและแม่ และทางบ้านฝ่ายชาย เขายินดีทุกอย่าง ทางนี้ก็อยากเรียนให้จบฝันอยากเอาใบปริญญาให้พ่อแม่สั้กครั้งค่ะ ติดต่อกับทางวิทยาลัยแล้วค่ะ เรียนสายอาชีพค่ะ จะได้มีงานทำมีประสบการณ์ มีวุฒิสมัครงานได้ทำงานดีๆค่ะ ฝันไว้หลายอย่างมาก ซื้อบ้านให้ครอบครัว ผ่อนหนี้ให้แม่ แต่มันพลาดแล้วก็ยังมีโอกาสค่ะ แต่มันมาพร้อมกับเวลาที่สั้นลง พอคลอดหนูก็ต้องไปเรียนต่อเลย โชคดีที่มีคนเลี้ยงให้ ทุกคนพร้อมเลี้ยงค่ะ ทางบ้านฝ่ายชายมีคนรู้จักเยอะ ญาติเยอะมากค่ะ อยากทำพิธีรับไหว้ ทุกคนเตรียมเงินอยากให้หลานมีเงินใช้หลังคลอด แต่ก็มาติดกับโรคโควิดนี่แหละค่ะ หนูไม่ได้เป็นคนที่เกเรอะไรนะคะ พอมีลูกสัญชาติญาณความเป็นแม่มันก็ผุดขึ้นมาเองเลย ว่าเราจะเลี้ยงเค้าได้แน่นอน อย่างน้อยเค้าต้องโตมาเป็นคนดี มีอาชีพการงานที่ดี เป็นมารยาทดี หนูเชื่อแบบนั้นค่ะ