ขอพื้นที่ระบาย?

เราเลือกผู้ชายคนๆเดียวที่คิดว่าจะฝากชีวิตไว้เพื่อออกมาอยู่กับเขา ช่วงแรกถือว่าดีพออยู่นานๆไปอะไรก็เปลี่ยน เวลาทะเลาะกันเขาก็ชอบทำร้ายร่างกายเรา ตบบ้าง ถีบบ้าง บีบคอบ้าง ทุกๆครั้งที่ทะเลาะกัน แต่เราก็ทนเพราะเราเลือกเอง จนมาวันนี้ที่เราท้องเราก็ทะเลาะกันอีกแล้วเขาก็ตบเราทั้งๆทีเราท้อง เขาไม่กลัวเราเจ็บไม่กลัวว่าจะกระทบกระเทือนลูกเลย เรามาอยู่บ้านเขาอะเนาะเราก็พูดอะไรไม่ได้ ถ้าเขาไล่เราก็ต้องไป ไม่เคยคิดที่จะขอโทษเราปล่อยให้เรานอนเจ็บนอนร้องไห้รู้สึกแย่อยู่คนเดียว. โครตท้อโตรตเสียใจอยากกลับบ้านก็กลับไม่ได้ ได้แต่นอนทุกข์ นอนร้องไห้อยู่คนเดียว พูดกับใครก็ไม่ได้ ไม่มีแม้กำลังใจ สมเพศตัวเองที่สุด มาอยู่ไกลบ้านอีก ตอนอยากได้เรามากลับตอนนี้มันช่างต่างกันสุดๆไปเลยได้แต่นอนร้องไห้ เมื่อไหร่จะผ่านไปสักที ร้องไห้จนไม่รู้จะร้องยังไงแล้ว

57 ตอบกลับ
undefined profile icon
เขียนข้อความตอบกลับ
VIP Member

บ้างทีเรื่องส่วนตัวเรา ถามใครเขาก็ไม่สามารถตอบอย่างที่คุณต้องการหรอกค่ะ เอาเป็นว่า ถ้าคุณจะทนอยู่ต่อเพื่อลูกก็ได้เวลาคุยกันก็ใช้เหตุผลค่อยๆคุยกันแต่ถ้าไม่ทน ลูกคุณตัวคุณจะเคลียดหนักไปไหมค่ะ บางทีดิฉันก็อดคิดไม่ได้นะค่ะ เพราะคิดว่าจะเลิกกับแฟน มีทะเลอะกันแต่ไม่เคยตบตีคิดว่าเขาเป็นสามีที่ไม่ค่อยดีเท่าไหร่สุดท้าย ก็ท้าย ก็ต้องทนเพื่อลูก เพราะยังไงลูกต้องการพ่อค่ะยิ่งเราไม่มีพ่อแม่ ไม่มีอะไร ยิ่งเป็นปัญหาใหญ่ค่ะ จะกินจะอยู่คิดจนเคลียด เน้อะ... คุณทะเลอะเรื่องไรกันเราก็ไม่ทราบจะตีเพราะใครถูกใครผิด อาจจะด้วยอารมณ์ด้วยสถานะการณ์ เราก็ให้คำตอบเพียงแค่ว่า คุณจะเลิกหรือคบก็แล้วแต่ค่ะ เราคิดว่าคุณน่าจะมีคำตอบดีอยู่แล้ว คุณน่าจะทำสิ่งที่ดีที่สุดเพื่อตัวเองและลูกพอค่ะสู้ๆนะ ค่อยๆคุยกันจะดีกว่าเราก็เป็นส่วนหนึ่งในนั้นเราเข้าใจค่ะว่าเวลา อยู่บ้านเขาพูดไรมากไม่ได้

อ่านเพิ่มเติม

เป็นเราถ้าถูกทำร้าย เราหนีกลับบ้านเลย แล้วก็ไม่ขอบอกเขาล่วงหน้าด้วย กลัวเขายิ่งทำร้ายเราเข้าไปอีก เราคิดเสมอหากสามีเปลี่ยนไป ทำร้ายเราขึ้นมา ต่อให้ไม่มีเงิน เราก็จะยืมคนทางบ้าน เพื่อหาเงินกลับบ้านดีกว่า ดีกว่าทนอยู่ให้เขาทุบตีเรา ลูกเราเราเลี้ยงเองได้ ถึงตอนนั้นเราต้องดิ้นรนหางานทำเพื่อเงินเพื่อลูก ตอนนี้ว่างๆ เราก็ไม่ขออยู่เฉยๆ (ไม่ขอนั่งงอมืองอเท้าไปวันๆค่ะ เสียดายเวลา ไม่อยากมานั่งเสียใจภายหลัง) หาความรู้เพิ่มทักษะทางด้านภาษาให้ตัวเอง หัดทำอาหาร หากต้องทำงานจริง เรายังมีภาษาช่วยเพิ่มเงิน เพิ่มโอกาสให้ตัวเอง เราจะเตรียมตัวเผื่อเกิดกรณีไม่คาดฝันไว้เสมอค่ะ

อ่านเพิ่มเติม

จงคิดบวก มันเป็นสิ่งที่คุณเลือกเอง จะกลับบ้านเลยก็กลัวเขาทิ้งเพราะยังรักเขาอยู่ใช่ไหมละ ธรรมดารักกันแรกๆก็ดี พออยู่ไป มันไม่ใช่ แต่ตอนนี้มีลูกแล้ว ลองเปลี่ยน เริ่มจากเราก่อนเริ่มจาก 4 เลิกก่อน 1 เลิกตามจิก 2 เลิกเอาแต่ใจ 3 เลิกงี้เง่า 4 เลิกขี้แย แล้วหันมาทำตัวเป็นผู้ใหญ่ ใช่เหตุผลให้มากขึ้น สัก 2-3 เดือน ลองทำดู ใจเย็น เข้าไว้ ถ้าเปลี่ยนตัวเราแล้วไม่ดีขึ้น ก็จงเปลี่ยนพ่อของลูกเถอะคะ คนที่หน้าสงสารที่สุดคือตัว เราเอง

อ่านเพิ่มเติม

เลือกเดินออกมาเถอะค่ะ อย่างน้อยๆ ก็ต้องห่วงลูกนะคะเค้าทำร้ายเรา ไม่รู้วันไหนอาจรุนแรงจนกระทบลูกในท้องก้อได้ แล้วถ้าลูกเกิดมาเค้าต้องโตมาเห็นพ่อแม่ทะเลาะกัน ทำร้ายกัน เค้าและคุณจะความสุขหรอคะ ไม่รู้จะทำร้ายลูกด้วยมั้ย กลับบ้านเถอะค่ะ ครอบครัวมันตัดกันไม่ขาดหรอกค่ะ ยังไงก็เป็นกำลังใจให้ผ่านมันไปให้ได้นะคะ✌✌✌ปล.ถ้าใจแข็งพอก็แจ้งความเลยค่ะเค้าไม่มีสิทธิ์ทำร้ายเรากับลูกค่ะ ไม่ว่าในฐานะสามีหรือพ่อก็ตาม

อ่านเพิ่มเติม

ให้นึกถึงลูกและทุ่มเทความรักให้ลูกมากๆแล้วคุณก้อจะตัดสินใจได้ว่าคุณขาดเขาได้ไม่มีเขาเราไม่ตายหรอกแต่ถ้าเราขาดลูกเราคงอยู่ไม่ได้เคยมีประสบการณ์มาแล้วพอเราหลุดจากเขามาได้เราจะมานั่งหัวเราะเลยว่าทำไมไม่คิดแบบนี้ตั้งแต่แรกที่เขาทำร้ายเราแล้วใส่ใจลูกให้มากๆรักลูกรักตัวเองให้มากๆแล้วคุณก้อจะรู้ว่าใครมีค่าและสำคัญมากที่สุดในชีวิตคุณ

อ่านเพิ่มเติม

เป็นกำลังใจให้นะค่ะ ถ้ามีทางเลือก ที่จะไป กลับไปหาพ่อหาเเม่ นะค่ะ จะดีจะชั่วจะเป็นยังไง เชื่อค่ะว่าพ่อเเม่ เขาไม่ทิ้งเราหรอกค่ะ เล่าให้พ่อเเม่ฟังเเล้วกลับไปอยู่บ้าน สันดาน ผู้ชาย ถ้าเคยตบตีเเล้วมันก็จะตบตีไปเรื่อยๆ มันไม่สนใจหรอกค่ะ ว่าจะท้องหรือไม่ท้อง ถึงจะคลอดเเล้ว มันก็จะตบตีเหมือนเดิม ยังไงก็เอาใจช่วยนะค่ะ สู้ๆ

อ่านเพิ่มเติม

กลับบ้านเราเถอะค่ะ อยู่ที่นี่ไปก้อไม่มีประโยชน์เราเลือกสามีผิดแล้ว เราอย่าเลือกพ่อผิดๆให้ลูกเราเลยค่ะ แบกหน้ากลับบ้านยังไม่เสียศักดิ์ศรีเท่าให้เค้าทำร้ายกายทำร้ายใจเราเลยนะคะ ทำผิดครอบครัวอาจจะโกดแต่เค้าคงไม่ยอมให้ใครมาทำร้ายคนในครอบครัวหรอกค่ะ ลองกลับบ้านนะคะ สู้ๆๆ

VIP Member

ออกมาเถอะค่ะ เป็นเราออกมาตั้งแต่ยังไม่ท้องแล้วถ้าเจอขนาดนี้ ลูกเราก็ไม่มีพ่อค่ะ แต่ก็อยู่ได้ไม่ตายนะคะ ดีกว่ามีพ่อแย่ๆแบบนี้ เราก็โดนมาเหมือนกันค่ะ แม่เลี้ยงเดี่ยวถึงจะเหนื่อยหน่อยแต่ถ้าเห็นหน้าก็มีความสุขมากกว่าเจออะไรที่มันทำร้ายจิตใจเรานะคะ สู้ๆค่ะแม่

กลับบ้านเถอะค่ะฟังแล้วสงสารจังอย่างงัยพ่อแม่เราก็รออยู่ค่ะลูกและหลานเขาทั้งคนนะคะดีกว่ามาทนให้เขาทำร้ายร่างกายและสภาพจิตใจที่มันรู้สึกแย่คนเดียวยังไม่พอยังมีตัวน้อยๆที่จะลืมตาดูโลกอีกค่ะถือว่าทำเพื่อลูกคุณเองนะคะ สู้ๆค่ะเป็นกำลังใจให้นะคะ

วันนี้ที่คุณทน​ คุณอาจจะมีเหตุผลหลายอย่างที่คิดว่าคุณจะทนไหว​ เช่น​ เพราะรัก​ เพราะอยากให้ลูกมีพ่อ​ ตัวอย่างมากมาย​ ถ้าวันนึงคุณเลือกที่จะไม่ทน​ เลือกที่จะรักตัวเองและลูก​ และถ้าคุณแข็งแรงมากกว่านี้ ก็จะรู้ว่าจะต้องทำยังไง​ เป็นกำลังใจให้ค่ะ​

คำถามที่เกี่ยวข้อง