ตั้งครรภ์ไม่พร้อม

เราก็อายุ17ปีเหมือนกันจ้า มารู้ตัวอีกทีก็ท้อง3เดือนเเล้ว ไม่กล้าบอกใครเลย มีแค่เพื่อนสนิทจริงๆ ไปฝากครรภ์ตอน5เดือนกว่าๆ เพื่อนเราก็ท้อง ตอนนั่นเพื่อนท้องได้เดือนกว่าๆนางไปเอาออก เราห้ามไม่ได้จริงๆ แต่เราคิดจะเก็บน้องไว้ เพราะว่าทำแล้วก็ต้องรับผิดชอบ ไม่ว่าผลจะเป็นยังไงก็ตาม ชีวิตคนทั้งคน ไปๆมาๆบอกคนที่บ้านว่าท้องได้7เดือน ตอนนั่น เหลือสอบปลายภาคแค่2วัน กลัวก็กลัวไม่ได้ไปเรียน. สรุปเค้าก็ด่าบ้าง บ่นบ้าง พ่อเราเคียดมาก ไม่คุยกับเราเลย จนเกือบเราคลอด พ่อก็ซื้อของบำรุงมาให้เรื่อยๆ พอคลอดปุ๊ปมีแต่คนรักและเอ็นดู สรุปแล้วทุกคนในครอบครัวเราให้อภัย แต่ก็มีเคืองๆบ้าง เพราะความหวังอยู่ที่เรามากที่สุด #ต้องขอบคุณโควิดถ้าไม่มีโควิดคลอดได้4วันจงต้องไปเรียนต่อนี้ได้พักเป็นเดือนๆได้เลี้ยงลูกด้วย พอกลับไปเรียนก็ให้แม่เลี้ยงเลยจ้า ที่แรกกะจะออกเรียนมาเลี้ยง แต่แม่บอกจะเลี้ยงเอง สรุปว่า ความผิดพลาดครั้งไหนก็มีคนให้อภัยเสมอ แต่ถ้ามีโอกาสเรียนต่อก็ทำให้เค้าสมหวังนะคะสู้ๆนะคะ✌❤

จะยกตัวอย่างชีวิตจิงพี่ให้ฟังนะค่ะ​ พี่เคยมีประสบการณ์​ท้องตอนพี่อายุ16-17​ ป้องกันค่ะ​ แต่หลุดมาได้ไงไม่รู้​ ตอนแรกพี่ก็เป็นแบบน้อง​ เป็นความหวังเดียวของบ้าน อีกครึ่งเทอมก็จะเรียนจบ แต่ดันมารู้ว่าท้องซะก่อน​ ตอนแรกก็คิดหนักมากว่าควรทำยังไง​ แต่พอมาคิดๆดูอีกที​ การตัดปัญหาที่ดีที่สุดไม่ใช่การยุติ​การตั้งครรภ์​หรือ(ทำแท้ง)​ เพราะเด็กไม่ผิดอะไร​ พี่ตัดสินใจบอกคนที่สนิดมากที่สุดก่อน​ คือแม่ของพี่​ ตอนแรกเขาก็ด่าก็ว่า​ จะตัดแม่ตัดลูก​ แต่ไม่นานหรอกค่ะ​ สุดท้ายคนที่ห่วงเราที่สุดก็คือคนในครอบครัว​ ต่อให้เราจะแย่แค่ไหน​ ไม่มีพ่อแม่ปู่ย่าตายายคนไหนไม่รักลูกหลานตัวเอง​ เดี๋ยว​นี้ท้องก็ยังเรียนได้ค่ะ​ หรือจะดอปก็ได้​ ส่วนเรื่องเลี้ยงลูกจะรอดไหม​ อยู่ที่ความพยายามของเราค่ะ​ ไม่มีแม่คนไหนทนเห็นลูกอดได้หรอกค่ะ​ ถ้าน้องเครียปัญหาทุกอย่างจบ​ จนคลอดมาได้​ น้องจะรู้สึกถึงความเป็นแม่คนมากกว่านี้​ และน้องจะเข้าใจทุกอย่าง​ สู้ๆค่ะ

บ้านนี้ท้องตอน17จนตอนนี้จะเข้า18แล้วค่ะ น้องในท้องใกล้คลอดแล้ว บ้านนี้ตอนแรกยังไม่บอกทางบ้านค่ะเพราะกลัวเขาด่ากลัวเขาตีกลัวเขารับไม่ได้ กลัวหลายอย่างเลยค่ะ ตอนนั้นรู้แค่เรากับแฟน พอตอนหลังท้องได้เกือบ3เดือนเราไม่สบายหนักเพราะแพ้ท้องยายเราเขาก็ดูแลเรา เราเลยตัดสินใจบอกยาย ยายเขาก็บอกไม่เป็นไรเกิดแล้วก็ให้เกิด พอมาตอนท้องได้5เดือนแฟนเราโดนจับ ยายเราเลยตัดสินใจบอกแม่เรา ตอนแรกเขาก็ไม่คุยกับเรารับไม่ได้ที่เราท้อง ตอนนี้เราท้องใกล้คลอดแล้วเขาถึงคุยด้วย ส่วนทางครอบครัวแฟนก็ดีมากไม่เคยกีดกันเรากับแฟน แฟนเราอยู่ในเรือนจำเราก็หอบท้องโตๆไปหาตลอด ครอบครัวแฟนเราเขาก็โทรถามสาระทุกสุกดิบตลอด ยิ่งแม่แฟนเขายิ่งสนใจเรากับลูก ถามว่าของใช้ของหลานขาดอะไรบ้าง เขาก็ซื้อให้ #สู้ๆนะค่ะเป็นกำลังใจให้ทางที่ดีบอกพ่อแม่ดีสุดค่ะ

เราก็ท้องตอนอายุ 17 อีกปีเดียวก็จะจบเหมือนกัน ตอนแรกเรากลัวมาก เพราะเราก็เป็นพี่คนโต เป็นความหวังของทุกคนในบ้าน แต่เราก็เลือกที่จะบอกแม่ เราไม่เคยคิดจะเอาเด็กออกนะ เพราะเขาก็คือคนๆนึง เราคิดเสมอว่า อนาคตเราจะพังก็ไม่เป็นไรแต่เราจะไม่ตัดอนาคตเด็กในท้องที่จะเกิดออกมา ส่วนบ้านแฟนเขาก็ไม่ได้รับผิดชอบอะไร แม่เราเลยเกลียดบ้านแฟนมาก ไม่ให้แม่หรือคนในบ้านแฟนเรามายุ่งกับหลานเลยแหละ แต่แม่เรารักแฟนเรานะ เพราะเขาทำงานหาเงินมาฝากท้องหาเลี้ยงเรากับลูก ตอนนี้ลูกเราได้ 3 เดือนแล้ว ส่วนเราก็ออกมาเรียน กศน. หางานทำ แล้วก็เลี้ยงลูกค่ะ สู้ๆนะคะ คิดทบทวนดีๆ เชื่อว่าแรกๆอาจจะเหนื่อยหน่อยอาจจะเสียใจหน่อย พอผ่านไปสักพักก็จะดีขึ้นค่ะ สู้ๆค่ะ

17เหมือนกันค่ะ ตอนนี้7เดือนแล้วก่อนกย้านี้ทางบ้านกดดันให้เอาออกแต่เราไม่ยอม เพราะถึงไม่พร้อมเราไม่ควรไปทำร้ายเขา ตอนนั้นใครบอกให้เอาออกเราโกรธมาก กักตัวในห้อง2-3วัน ร้องไห้จนตาบวม ก็บอกว่าจะเลี้ยงเองไม่ให้แม่หรือย่าเลี้ยงให้ ไม่อยากไปทำร้าย เพราะก่อนจะรู้ว่าท้องตัวเองก็ชอบเที่ยว กินเหล้า เกเรระดับ1เลย กินเหล้าเยอะ กินยาคุม กินยาสตรี นึกว่าประจำเดินเคลื่อน ที่ไหนได้ท้อง น้องไม่หลุด แถมยังสมบูรณ์ดีด้วยคะ เป็นกำลังใจให้นะคะ อย่าพึ่งตัดสินใจเอาออกเลยคะ สอบถามกับทางบ้านคุยกับทางบ้านเปิดใจคุยเลยจะดีกว่า เรื่องเรียนที่เรากล้าทิ้งเพราะเราไม่ได้ตั้งใจเรียนแต่แรก สู้ๆนะคะอย่าคิดมากวันนี้ไม่ดีพรุ่งนี้ยังเป็นวันดีๆเสมอ✌️✌️💕

ไม่รู้ว่าตั้งครรภ์เหมือนกันค่ะ จนท้องเริ่มใหญ่ จึงไปตรวจที่ รพ. เมื่ออาทิตย์ที่แล้ว 18w แล้วค่ะ อีกวันหมอนัดฝากครรภ์ ตอนนี้อายุ 20 เป็นความหวังของครอบครัวเหมือนกันค่ะ เรียนอีก 1 ปีจะจบแล้ว ไม่รู้จะทำยังไงจึงตัดสินใจบอกทุกคนในครอบครัว สิ่งที่คิดคือทุกคนต้องบ่นแน่ๆ แต่ความเป็นจริงแล้ว ทุกคนดีใจกันมากเลย และหาของบำรุงมาให้กันเยอะเลย ขอบอกคุณแม่ผ่านโพสนี้นะคะว่า ถึงเราจะเป็นความหวังของครอบครัว แต่เราไม่ได้ทำลายความหวังนะคะ มีตัวเล็กก็ยังเรียนได้เหมือนเดิมค่ะ สู้ๆนะคะ บอกให้ทุกคนรู้ แล้วทุกคนจะเข้าใจเราค่ะ

เราก็อายุ 17 ปี ท้องตอนเรียนเหมือนกันอีก 1 ปีก็จะจบแล้ว ไม่กล้าบอกพ่อแม่ด้วยช่วงแรกๆ บอกแค่พี่สาว กินยาขับประจำเดือนแล้ว ซื้อยามากินเยอะแยะ เล่นทั้งฟุตบอล น้องโดนกระแทกเยอะมาก แต่พอตรวจน้องก็ปกติแข็งแรงดีมาก เมื่อแม่รู้แม่ก็ช่วยหาทางแก้ปัญหาในเมื่อเอาออกไม่ได้เค้าก็รับเลี้ยง รักมากด้วย พ่อรู้เค้าก็เสียใจมากค่ะ จะให้เอาออก แต่เรากับแม่ก็ไม่ยอม ตอนนี้น้องคลอดได้ 2 เดือนแล้วค่ะ พ่อเราจากที่โกรธมาก กลายเป็นคนที่รักหลานมากที่สุดเลย ตั้งแต่คลอดน้องพ่อก็เริ่มคุยกับเราปกติ มาหาหลานทุกวันเลย สู้ๆนะคะ✌🏻💕

บ้านนี้ก็เคยท้องน้องตอนอายุ17ปี ไม่มีอะไรพร้อมสักอย่างชีวิตโครตลำบากแต่โทษใครไม่ได้เราพลาดเอง คนแรกที่บอกคือพี่สาวนัดฝ่ายชายมาคุยมันจะเรียนต่อง่ายๆคือไม่รับผิดชอบ ชีวิตมืดแปดด้านเลยจะเองไงต่อ ตัดสินใจหยุดเรียน พี่สาวเป็นพาไปฝากท้องพาไปคลอดน้องไปแจ้งเกิดเองเลี้ยงน้องเอง พออายุได้18ปีมีพาฝากงานให้ทำ เรียนไปด้วยทำงานไปด้วยลูกพี่สาวเลี้ยงเวลาไปทำงาน รู้ไหมเราผ่านมันมาได้ถึงจะเหนื่อยและลำบากมากๆ ตอนนี้น้องอายุ14ปีแล้วเรียนเก่งด้วยนะ สู้ๆนะค่ะเป็นกำลังใจให้ค่ะ

เราก็ท้องในวัยเรียนเราเป็นพี่สาวคนโตพ่อแม่ทั้งสองฝ่ายรู้ตอนเราท้องได้5เดือนคือในตอนนั้นเราเศร้ามากกลัวคนในครอบครัวจะด่าแต่ไม่เลยทุกคนพร้อมที่จะเข้าใจช่วยแก้ปัญหาคอยซัพพอร์ตเราทุกเรื่องอีกไม่กี่เดือนเราก็จะเรียนจบ ม.6 เราก็ขอครูที่โรงเรียนเราไม่อายนะที่แบกท้องไปโรงเรียนจนจบ ทุกคนพร้อมที่จะเข้าใจทั้งเพื่อนและครูและแฟนให้กำลังใจอยู่ข้างๆจนวันนี้เราทั้งสองคนผ่านมันมาได้แล้วไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นอย่ากลัวที่จะเผชิญหน้านะคะเป็นกำลังใจให้ค่ะสู้ๆ

เคยเป้นน้ะ. ตอนอายุ17ปี.พอดี เราพลาดได้2เดือนแล้วตัดสินใจบอกแม่ ตัวเอง แม่โน้มน้าวพูดตัดเเม่ตัดลูกกับเรา. พูดแบบไม่อายลูกข้างบ้านหรอ แค่นี้ ชาวบ้านดูถูกเราไม่พอหรอ ท้องใหญ่เป้นขี้ปากคนเเถวบ้าน เปล่าๆ.เราร้องร่ำไห้. ทั้ง 3-4. ไม่ออกไม่ไหน. ข้าวไม่กิน จนน่องไม่อยุ้กัยเราจริงๆ เราเสียใจมาก. จนตอนนี้ เราอายุ20. ปี เราภาวนา ให้ลูกกลับมาหา. พูดลอยๆ เวลาตั้งศาลพระภูมิ ผ่านพระใหญ่ก้บน. คิดในใจก้บ่น. จนตอนนี้ เขากลับมาจริงๆ.ตั้งท้อง ได้5 เดือน 1อาทิตย์ แล้ว. สู้ๆน้ะค่ะ