43 ตอบกลับ
เป็นกำลังใจให้นะคะ สู้ๆเพื่อลูกของเรา บ้านนี้มีลูกตอนอายุแค่20เองค่ะ ใครพูดอะไรให้ปวดจิตก็อย่าเก็บมาคิดมากจนเกินไปนะคะ บางทีพ่อแม่อาจปากแข็งพูดด่าไปแบบนั้นเพราะอยากให้เราเข้มแข็งหรือป่าว ถึงพ่อแม่จะด่ายังไงท่านก็รักลูกเหมือนที่เรารักลูกของเรานะคะ #สู้ๆนะคะเข้มแข็งเพื่อลูก✌️
ตอนเราอายุ17 เราหาเลี้ยงตัวเองแล้วค่ะ สงสารเด็กนะคะ พาเขาออกมาจากคนเหล่านั้นเถอะค่ะ ใครที่ดีก็ให้ดีกับเขาให้สุดใจ ลูกเรา เราต้องรับผิดชอบ และหาสิ่งที่ดีที่สุดให้กับเค้าค่ะ ถ้าทุกอย่างมันหนักก็แค่ช่างแม่งบ้าง ปล่อยวาง แล้วมองหน้าลูกไว้ กำลังใจของวันพรุ่งนี้ ค่ะ
เป็นกำลังใจให้คุณแม่นะคะ มองหน้าลูกเยอะๆคะ เราจะได้กำลังใจจากเขาเยอะเลย พยายามเลี้ยงลูกเองให้ดีที่สุดคะ ให้สุดความสามารถของเราแล้วเราจะมีกำลังใจไปต่อ สุดท้ายแล้วชีวิตของเราเราเป็นคนกำหนดเอง เราต้องมีครอบครัวในอนาคตข้างหน้ายังไงก็ขอเป็นกำลังใจให้คะ
สักวันเราจะเก่งขึ้นค่ะ ถ้าการเงินพร้อมก็ออกมาอยู่ข้างนอกดีกว่าค่ะ ลูกได้ขวบกว่าๆก็ฝากเนอสเซอรี่ก็ได้ค่ะแล้วตัวเราก็ทำงาน หรือถ้าไม่ติดเรื่องเงินมากก็เลี้ยงลูกอยู่บ้านค่ะ หรืออดทนรอน้องโตกว่านี้คนในบ้านอาจจะดีขึ้นเพราะเขาคงเห็นเราเป็นน้อง
ที่บ้านคงผิดหวังในตัวเราแต่เราอย่าน้อยหรือเสียใจกับคำพูดของท่านเลยนะทำใจให้เข้มแข็งอดทนอย่าเอาคำพูดมาใส่ใจมากมากเกินไป ปล่อยให้เวลาช่วยให้ทุกอย่างดีขึ้นแล้วคิดหาทางสร้างครอบครัวให้ดีขึ้น ให้กำลังใจตัวเองรักลูกรักตัวเองให้มากๆค่ะ
เป็นกำลังใจให้นะน้อง อย่าไปใส่ใจกับคำพูดการกระทำของคนที่ไม่รักเราจนสภาพจิตใจตัวเองแย่เลยค่ะ รักษาจิตใจตัวเอง ปลอบตัวเอง ชื่นชมตัวเองบ่อย ๆ นะ เลี้ยงลูกให้ดี ปกป้องลูกให้ได้ เขาจะได้ไม่โดนผลกระทบจากการกระทำแย่ ๆ จากใคร
ถ้าแม่มีเงินพร้อมอยากให้แม่ออกมาอยู่ข้างนอกกับน้องนะคะสภาพแวดล้อมความเป็นอยู่มีผลกระทบต่อเด็กกลัวว่าน้องจะมีปมด้อยตอนโตค่ะเราก้ท้องตอนอายุ19เหมือนกันพ่อแม่ไม่บ่นไม่ว่าแต่ป้าๆว่าเราตลอดเลยค่ะว่าท้องก่อนแต่ง
เข้าใจความรู้สึกแม่นะเป็นคนในครอบครัวเราก็อยากได้กำลังใจมากที่สุด แต่ไม่ว่าจะเจออะไรเป็นกำลังใจให้นะคะแม่สู้เพื่อตัวเล็กนะเขาจะว่ายังไงช่างเขาค่ะแม่คอยอธิบายให้น้องฟังว่าทำไมเพื่อที่เขาจะได้ไม่น้อยใจ
อย่าท้อค่ะ สู้อย่างเดียว พื้นฐานตอนนี้คือ งาน.เงิน.ที่อยู่ พอจะวางแผนได้ไหมคะ ถ้าแย่มากต้องออกมา ต้องมีงานมีรายได้มีที่อยู่ที่ปลอดภัย. และสู้เต็มที่. แล้วทุกอย่างจะดีขึ้นค่ะ คิดถึงลูกไว้ค่ะ
เธอคิดว่าจะดูแลตัวเองและลูกให้ดีได้ด้วยตัวคนเดียวมั้ยคะ ถ้าคิดว่าได้ทำเลยค่ะ ก้าวออกมาจากตรงนั้นพอน้องออกมาค่ะ ลองหาโรงเรียนเนิสเซอรี่ดูแล้วไปทำงานดูนะคะ ใช้ชีวิตแบบสบายใจดีกว่าค่ะ