ท้องวัยใส

บอกพ่อแม่เถอะคะยังไงเขาก็เป็นพ่อเป็นแม่ถึงเขาจะเสียใจโมโหแค่ไหนเค้าก็ไม่ทิ้งหรอก ถ้าบอกไปแล้วพ่อแม่ด่าก็อย่าไปโต้ตอบรับฟังเขาให้เวลาพ่อแม่ เพราะเขาคาดหวังคุณไว้ สมัยนี้ท้องไปเรียนไปเยอะซึ่งมันไม่ควร แต่มันเกิดขึ้นแล้วแก้ไขไม่ได้ต้องสู้ต่อไปยอมรับสิ่งที่จะเกิดขึ้น นึกถึงเด็กในท้องอย่าคิดแค่ว่าไม่เป็นไร อีกอย่างต้องฝากท้องด้วยไม่ฝากไม่ได้ยาบำรุงต้องกินน่ะลำพังแค่ผักผลไม้ไม่พอหรอกเพราะไม่รู้ว่าตัวคุณเองขาดสารอาหารอะไรไหมเป็นโรคอะไรรึเปล่า ตรวจอีกหลายอย่าง ถ้าลูกออกมาไม่สมบูรณ์จะโทษใครล่ะ?

ผ่านมาเหมือนกันคะ จะจบม.3อยู่แล้ว ดันมาท้อง เราไม่รุ้ตัวว่าท้องเพราะไม่ทีอาการแพ้ท้อง ยังเรียนวิชาพละได้อยู่เลย แต่ที่บ้านผิดสังเกตคือผ้าอนามัยที่ซื้อมาไม่เคยได้ใช้เลย เลยให้ซื้อที่ตรวจมา สรุปคือท้องไปฝากคลินิคหมอบอกได้4เดือนแล้ว ตอนแรกก็โดนด่าคะ โดนตีด้วยแต่เขาไม่กล้าตีเยอะ เพราะท้องอยู่ เขาบอกว่าถ้าด้านผู้ชายไม่รับก็จะให้ไปอยู่ต่างจังหวัด แต่ดีที่ฝ่ายชายรับ ยังไงก็คือหลานเขา เขาไม่ทิ้งหรือใจร้ายให้ไปทำแท้งหรอกคะ แถมคลอดออกมาอาจจะหลงรักมากเลยด้วย เด็กยังบริสุทธิ์ อย่าทำร้ายเขาเลยคะ

พี่เคยผ่านจุดนี้มาตอนเรียนปี3 มหาลัย พี่ก็ตกใจแฟนก็ตกใจทางบ้านพี่มีหน้ามีตาคาดหวังกับพี่มากและพี่ก็เป็นลูกสาวคนเดียว แฟนตัดสินใจบอกทางบ้าน พี่แอบคุยกับแม่ จากที่คิดว่าแม่จะร้องไห้เสียใจโวยวายแม่กับมีสติสุดและบอกห้ามให้รู้ถึงหูพ่อทั้ง2บ้านจึงลงความเห็นท้องไม่พร้อมให้เอาเด็กออกก่อนรู้แหละว่าบาป ในเมื่อผู้ใหญ่ทั้ง2ลงความเห็นกันแบบนี้ก็ตามนั้นหลังจากจบก็แต่งงานอยู่กัน8ปีเพิ่งจะมีลูกตอนนี้กำลังท้องได้3เดือนแล้วคะ น้องต้องกล้าบอกนะเชื่อพี่อย่าคิดตัดสินใจทำอะไรเอง พ่อแม่ยังไงก็รักเรา

เราเองก็ท้องไม่พร้อมเหมือนกัน ท้องตอนม.5เทอม2 เราก็ตัดสินใจให้แฟนเราไปบอกพ่อกับแม่เค้า เพื่อที่จะมาคุยกับพ่อแม่เราว่าจะเอายังไง ทีแรกเขาให้เราเอาออก แต่เราก็ไม่กล้าทำ เราทำพ่อแม่เสียใจมาก เขาต่อว่า ด่าเราสารพัด แต่เราก็ยอมรับผิด ตอนนี้เราท้องได้27wแล้ว พ่อแม่เราจากที่เคยด่า เคยว่า เปลี่ยนเป็นเอาใจใส่ คอยสอน คอยเตือน ยังไงก็บอกเถอะนะคะ แต่ขอเวลาให้พ่อกับแม่หน่อย แล้วทุกอย่างจะค่อยๆดีขึ้นเอง

อย่าคิดมากค่ะ เราท้องตอนอยู่ม.6พอดี แต่ดีว่าอยู่ม.6เทอม2 คิดว่าอีกแค่ไม่กี่เดือนก็ปิดแล้ว คงเรียนไหว แต่จริงๆคือเหนื่อยมากค่ะ แทบไม่ได้ไปเรียนเลย อาทิตย์นึงไปเรียนแค่สองวันเพราะเหนื่อยกับเดินเรียนขึ้นลงบันได ตอนแรกที่รู้ว่าท้องไม่กล้าบอกแม่เลยค่ะ แต่ตัดสินใจบอกวันที่ตรวจเลย จริงๆไม่มีอะไรน่ากลัวค่ะแค่เราคิดมากไปเอง แม่คงเข้าใจนะคะ

บอกเถอะค่ะ แล้วก็บอกด้วยว่าจะเอายังไงกับชีวิตต่อ ทางนี้บอกที่บ้านทีเดียว2เรื่องเลยคือเรื่องท้องกับเรื่องไม่เอาพ่อเด็กคุยด้วยเหตุผลว่าทำไมไม่เอา เราอะไม่เอาตอนนั้นยังเรียนไม่จบด้วยซ้ำแต่ตอนนี้จบแล้วรอคลอดอย่างเดียวที่บ้านไม่ว่าอะไรเพราะเราเตรียมมาดีแล้ว

พี่ว่าหนูมีคำตอบตัวเองอยู่ในใจอยู่แล้ว พี่ขอแนะนำนะคะ ถ้าตัวหนูเองคิดว่าตัวเองยังไม่พร้อม ไม่สามารถรับผิดชอบอะไรได้ หนูป้องกันเถอะค่ะ จะได้ไม่ลำบากทั้งตัวเองและคนในครอบครัว ไม่ว่าหนูจะตัดสินใจยังไงพี่ขอให้หนูโชคดี มีสติ กับปัญหาทุกๆอย่างที่จะเกิดขึ้นนะคะ

บ้านเราก็มีแม่ค่ะที่รับไม่ได้แน่นอน เราจึงเลือกบอกพ่อค่ะ พ่อไม่ว่าทั้งที่เคร่งเรื่องเรียนมาก แต่เราสัญญาว่าจะเรียนแน่นอน เรียนให้จบแน่นอน เราบอกตอน 4 เดือนค่ะ พ่อไม่ว่าอะไร เรารู้ว่าพ่อเสียใจแน่ๆแต่เราจะทำให้พ่อแม่ภูมิใจ ว่าเราก็ยังเรียนจบให้ได้นะ

ถึงเวลาก็คงต้องบอก ถ้าตอนนี้ยังไม่กล้าบอกลองทำใจสบายๆก่อนดีมั้ยค่ะ ลองดูสถานการณ์ความเป็นจริง แล้วค่อยๆคิดนะคะ อย่าเพิ่งเครียดน้า เดี่ยวส่งผลกับครรภ์อ่อนๆ พร้อมเมื่อไหร่เราค่อยบอกก็ได้ค่ะ ให้เวลากับมันนิดนึง ท้อง2เดือน ท้องก็ยังไม่ออกจ้า

ผ่านมา​แล้ว​ค่ะ​ บอกตรงๆ​เลย​ค่ะ​ อาจจะ​มีโกรธ​ มีว่า​ หรือ​รับ​ไม่ได้​ในช่วง​แรก​ แต่​หลังจาก​นั้นมา มัน​ดีขึ้นมากๆค่ะ​ ทางบ้าน​รับ​ได้​ และ​เอาใจใส่เรา​มากขึ้น​ เข้าใจ​เรา​มากขึ้น​ รวมถึงรักหลานในท้องด้วยค่ะ​