คุณแม่วัยใส
เรากำลังจะขึ้นม.6 มันยากที่จะบอกพ่อแม่มาก กลัวมากๆ กลัวคุณแม่รับไม่ได้ ควรทำตัวยังไงดีคะ แนะนำหน่อยได้ไหมคะ พูดบอกความจริงทั้งหมด ?กังวลมากๆค่ะตอนนี้
บอกพ่อแม่เถอะเลือกบอกสักคนก็ได้เอาคนที่เราสนิทที่สุดคิดว่ารักเรามากที่สุด สุดท้ายแล้วพ่อแม่คือคนที่อยู่ข้างเราเสมอไม่ว่าเราจะเป็นอย่างไร
คุยกับแม่ดีที่สุดส่วนพ่อก้อให้แม่ช่วยคุย.แลกๆท่านอาจดุจะว่าแต่นานไปพอเห็นหน้าหลานเชื่อดิตัวเราเองอะกายเป็นหมาหัวเนาไปเลยไม่สนเราสนแต่หลาน5555
กั้นใจบอกไปเลยค่ะ หาวันเวลาที่เหมาะสม อธิบายให้เขาฟัง พ่อแม่อย่างน้อยก็มีโกธรบ้าง แต่ลูกยังไงก็คือลูก พ่อแม่ให้อภัยเราได้เสมอค่ะ สู้ๆนะคะ
"กลัวมาก ๆ กลัวคุณแม่รับไม่ได้" กล้าทำขนาดนี้ มีอะไรต้องกลัวอีกคะ แบ่งความกล้าในตอนซั่มกันมาสักครึ่งนึง แล้วเอาความกล้านั้นไปบอกพ่อแม่นะคะ
บอกพ่อแม่ดีสุดจ้า ถึงเราจะทำผิดแค่ไหนก็มีแต่พ่อแม่ที่รับได้และคอยอยู่ข้างๆเรา ผิดพลาดไปแล้วแก้ไขอะไรไม่ได้ก็ต้องยอมรับความจริงจ้า
เหมือนกันค่ะ ตอนี้7เดือนกว่าเเล้วยังไม่กล้าบอกใคร แฟนก็ทิ้งไปตั้งเเต่2เดือนเคียดทุกวัน แต่เเอบกินนมแม่ทุกวัน กลัวเเม่รับไม่ได้
เราก็เห็นใจนะคะ แต่ 7 เดือนแล้วยังไม่ฝากท้องเลยอ่ะ 😔😔
น้องค่ะถึงขนาดนี้แล้วไม่ต้องกลัวแล้วค่ะ เวลาทำอะไรทำมัยน้องไม่กลัวแล้วทีนี้จะมากลัว บอกไปเถอะค่ะยังงัยเรื่องก้อเกิดแล้ว
ไปบอกความจริงเขาค่ะและขอขมาเขาค่ะ บ้านนี้ก็เป็นค่ะท้องตอนเรียนปวส.1 แม่กับพ่อโกรธมากค่ะ แต่สักพักใหญ่ๆเขาจะหายเองค่ะ
บอกตรงๆนะเขาจะมีทางออกให้เรา เราอายุ18 กำลังขึ้นปี2แต่สามารถเรียนได้ตามปกติ แม่ไม่ว่าอะไรแถมให้ตังไปฝากท้อง
บอกเถอะค่ะ สิ่งที่เกิดขึ้นจะได้ช่วยกันแก้ไข ยีงไงเกิดขึ้นแล้วพ่อ แม่ เขาก็รับได้ค่ะ อย่ากลัวไปเลย
ลูกชายคนแรก