ปรึกษาแม่ๆหน่อยคะ

สู้ๆค่ะแม่ บ้านนี้ไม่ถึงขั้นนั้น แต่ตั้งเเต่ท้องก็ทะเลาะกันบ่อยมากส่วนนึงคงอารมณ์เราเองที่เปลี่ยน สามีก็พยามอดทนไหนจะโดนนอกใจสารพัดเราก็อดทนเพื่อลูกแต่ก็มีแอบแขวะจิกบ้าง ( เราเป็นคนปากร้าย ด่าๆ อย่างเดียว )จนกระทั้งเมื่อวานทะเลาะกันกันถึงขั้นเขาทำร้ายร่างกายเราเราเสียใจมากในใจสับสนไปหมดใจก็อยากเลิกอิกใจก็รัก แต่อิกใจก็ห่วงลูก จนกระทั่งปรับความเข้าใจกันพอจะเข้าใจกันได้ เขาสัญญาเเละขอโทษเราจะไม่ทำอิก เราก็ขอโทษเขาพยามไม่ปากร้าย อิกอย่างเขาก็รักลูกเรา ( สามีบอกแบบนั้น ) แต่ไม่ลืมเรื่องแบบนี้หรอกค่ะ แต่คิดอะไรหลายๆอย่างเเล้ว ไหนจะลูกค่าใช้จ่ายครอบครัวไม่สใบณุณ์ก็ลองให้โอกาสเขาดู ถ้ามันไม่เสียหาย ไม่มีลูกคนไหนอยากขาดพ่อหรอกค่ะ

สู้ๆนะคะ นี่ก็เป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวอยู่คนเดียวมาตลอดตั้งแต่ท้องไปหาหมอก็ไปหาหมอคนเดียว จนตอนนี้ลูกได้5เดือนแล้วค่ะ เรารู้สึกว่าเรามีความสุขมากกว่าอยู่กับผู้ชายแบบนี้ ทั้งไม่ต้องคิดอะไรไม่ต่องห่วงไม่ต้องระแวง ไม่ต้องห่วงหน้าพะวงหลัง คิดถึงแต่ลูกอย่างเดียว และทุกวันนี้ก็รู้สึกไม่เสียใจอะไรกับเรื่องแบบนี้อีกเลย เพราะเรามีแต่ลูกวันนึงก็มีเวลาอยู่กับลูกตลอดทั้งวัน เราเคยคิดนะคะถ้าลูกมีพ่อแบบนี้ไม่ต้องมีมันเลยจะดีกว่า มันอาจจะเหนื่อยแต่พอได้เห็นลูกยิ้มลูกมีความสุข ความเหนื่อยนั้นก็หายเป็นปลิดทิ้งเลยค่ะ ยังไงก็สู้ๆนะคะ ทำอะไรก็คิดดีๆค่ะ

ลองคิดทบทวนสิ่งดีๆที่เค้าทำให้เรา เทียบกับสิ่งที่เค้าทำผิดครั้งแรก เค้าทำผิดเพราะอะไรดูที่สาเหตุด้วยนะคะ อยากให้ใจเย็นๆอย่าเพิ่งด่วนตัดสินใจ เวลาผ่านไปอะไรก็จะดีขึ้น แต่ถ้าลองทบทวนดูแล้วเกินจะเยี่ยวยาก็อย่ารั้งไว้ อีกอย่างทำผิดครั้งแรกควรให้อภัย แต่ต้องคุยกัน ถ้ามีครั้งต่อไปจบแบบไม่ต้องคิดเลย เอาใจช่วยนะคะ อย่าเครียดมาก ให้นึกถึงตัวเล็กในท้องให้เยอะๆ สู้ๆค่ะ

ลูกไม่จำเป็นต้องมีพ่อก็ได้นะคะ ถ้าเป็นคุณพ่อที่ไม่โอเค และไม่ดีพอ อยู่กันไปลูกก็จะเห็นพ่อแม่ทะเลาะกัน ลูกยิ่งเป็นทุกข์และเป็นเด็กมีปัญหา มีแม่เลี้ยงคนเดียวให้ความรักความสุขลูก แม่เป็นทุกๆอย่างของลูกอยู่แล้วค่ะ ดูแลเอาใจใส่ ลูกจะไม่รู้สึกถึงความขาดอะไรเลย สู้ๆนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ

เวลาท้องมีลูกผู้หญิงเราอาจจะลืมเรื่องsexได้ แต่ผู้ชายเขามีความต้องการตลอด ถ้าแค่เขาทำไปเพราะความอยากมันบังตา ก็ให้อภัยเขา ก็ไม่รู้นะคะว่าแค่ถ่ายรูปลง รึว่าตื้นลึกหนาบางยังไง แต่แค่ไม่ไปมีอะไรกับคนอื่นก็ลองให้อภัยเขาเถอะค่ะ

สู้ๆนะคะเป็นกำลังใจให้ แม่ท้องต้องไม่เครียดนะคะ เพื่อเจ้าตัวเล็กในท้อง เราเคยเครียดตอนท้อง ลูกคลอดมาใหม่ๆเป็นเด็กอารมณ์ร้าย ร้องไห้งอแงกว่าปกติ

สู้ๆนะคะ.เรื่องแบบนี้คงไม่มีใครอยากให้เกิดแต่ถ้ามันเกิดขึ้นมาแล้วเราต้องยอมรับต้องเข้มแข็งและต้องสู้ต่อไปเพื่อลูกนะคะ.เป็นกำลังใจให้นะคะแม่.

สู้ ๆ นะค่ะแม่เวลาจะช่วยเยียวยาให้ดีขึ้นค่ะ ถ้าเเม่เดินออกมาพอน้องโตขึ้นซักวันน้องต้องเข้าใจเเม่ค่ะว่าทำไมเเม่ถึงต้องทำแบบนี้ค่ะ

อย่าเลิกกันเลยค่ะ ลองให้โอกาสเค้าสักครั้ง ยังไงก็สงสารลูกที่กำลังจะออกมานะคะ นึกถึงหน้าลูกเข้าไว้

สู้ๆนะค่ะคุณแม่ ลองให้ใจตัวเองเย็นๆแล้วคิดทบทวนดีๆแล้วค่อยตัดสิใจจะดีที่สุดค่ะ