ขอระบาย ช่วงใกล้คลอดค่ะ (ยาวหน่อยนะคะ)

เรากับสามีกำลังมีลูกด้วยกันค่ะ ตอนนี้เราก็ 37 วีคแล้ว เค้าเป็นคนดีหลายๆอย่าง ชอบอยู่บ้าน ไม่กินเหล้าสูบบุหรี่ ไม่ติดเพื่อน ไปไหนมาไหน ตัวติดกันตลอดค่ะ นี่ก็เป็นปีที่ 5 ที่คบกันมา หน้าที่การเงินเราดีทั้งคู่ เงินทองถือว่าไม่ได้ลำบาก เข้าเรื่องเลยนะคะ ... หลังๆมาช่วงเราเข้าไตรมาสสุดท้าย เราทะเลาะกันรุนแรงบ่อยขึ้น ปกติมีบ้างปีละครั้งสองครั้งบ้าง ตอนนี้ถี่ขึ้นเยอะ เราก็ยอมรับค่ะ เราเองก็มีหงุดหงิดจากร่างกายที่เปลี่ยนไป บ่นมากขึ้น แต่ก็ไม่เคยไปด่าอะไรแฟน ถ้าเทียบกับผู้หญิงคนอื่นที่ขี้บ่นมากๆ เราถือว่ายังน้อยมากค่ะ หลังๆทะเลาะกัน คำพูดที่ออกจากปากเค้าคือ เลิกกันค่ะ... แยกกันอยู่เถอะ จบลงด้วยการเราร้องไห้ฟูมฟาย กราบขอโทษ ไม่ว่าเหตุจะเกิดจากอะไรก็ตาม (ตั้งแต่คบกันมาทุกครั้งที่ทะเลาะกันเราต้องเป็นฝ่ายขอโทษเท่านั้น เพราะเค้าบอกว่า เค้าไม่ได้เป็นฝ่ายผิด) หนักกว่านั้นคือ เค้าบอกไม่เอาลูกแล้ว ไปอยู่กันเอง ถ้าเลี้ยงไม่ได้ให้เอามาให้เค้า คืนนั้นทะเลาะกันถึงเช้ามืดก็เคลียกันจบ ตื่นเช้ามาใช้ชีวิตตามปกติ เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ยังแสดงความรักกับเราและลูกในท้อง มาจุ๊บท้อง ลูบท้องคุยกับลูกเหมือนเดิม .. และจากวันนั้นผ่านมาเกือบเดือนทะเลาะกันอีก เราร้องไห้หนักเหมือนเดิม เรื่องที่ทะเลาะกันจริงๆไม่ใหญ่โตค่ะ แค่เรื่องต่างคนต่างเข้าใจอีกแบบ แล้วเราเองดันคิดไม่ได้เองว่าเค้าคิดอะไรอยู่ ก็มีคำพูดแรงๆออกมาอีกว่า...ร้องไห้แบบนี้ถ้าลูกเป็นอะไรขึ้นมา เค้าจะโทษเราทั้งหมด เป็นความผิดเราทั้งหมดที่งี่เง่าเอง ..เราเสียใจมากค่ะ เราไม่ได้อยากทะเลาะกันเลย เรื่องนิดเดียวที่เข้าใจผิด เค้าตวาดเราลั่นคอนโดแบบไม่เกรงใจใคร ขอโทษก็แล้ว อะไรก็แล้ว ก็ยังตะคอก ตวาดลั่นไม่หยุด เราฝืนไม่ร้องไม่ไหวจริงๆ กลายเป็นว่าเค้าบอกว่าเราทำร้ายลูก แล้วเช้ามาก็ดีเหมือนทุกครั้ง เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แล้วเมื่อคืนก็ทะเลาะกันอีก เรื่องเล็กๆน้อยๆเหมือนเดิม เรากำลังกังวลว่าที่จุกๆท้องคือสัญญาณคลอดหรือเปล่าเลยพยายามหาข้อมูล เค้าก็พูดเรื่องทำไมเราไม่ดูแลตัวเอง ทำไมปล่อยให้ปวดหลัง ทำไมไม่เอามือพยุงท้องไว้ตลอดเวลา เราก็ฟังครึ่งนึงค่ะ เพราะกังวลเรื่องลูกอยู่จริงๆ เลยตอบเค้าไปแบบไม่ได้ใส่ใจแล้วบอกกลับไปว่าเร่ทำอะไรอยู่ เท่านั้นแหละค่ะ ตวาดลั่นเหมือนวันก่อน ทะเลาะกันอีก เช้านี้มายังตึงๆใส่เราอยู่ แต่ยังคุยบ้างเท่าที่จำเป็น ..บอกตรงๆตอนนี้กลัวเค้าตวาดใส่ลูก เพราะลูกคงไม่ได้ทำตามเราต้องการแบบ100% แน่ๆ เราอ่ะเข้าใจส่วนนี้ดี แต่เราเห็นแฟนเราใครขัดใจไม่ได้ บอกตรงๆว่ากังวลที่สุดค่ะ ยังหาทางออกไม่ได้ ทำได้แค่พยายามไม่ให้เค้าโกรธ อะไรยอมได้ยอม เพราะถ้าตัดเรื่องพวกนี้เค้าก็เป็นคนที่น่ารักมากๆคนนึงค่ะ ..อ่านจะพิมงงๆนะคะ ตอนนี้อารมณ์เราเองยังไม่นิ่งพอ และต้องขอขอบคุณที่อ่านเรื่องของเรามาถึงตรงนี้ค่ะ