เมื่อวานมีเหตุให้ต้องไป รพ.ตอน5โมงเย็น เพราะมีอาการเจ็บท้องตั้งแต่ตอน7โมงเช้า อาการคล้ายคนเจ็บท้องจะคลอด ซึ่งเราท้องแรกก็ไม่มีประสบการณ์ไม่รู้ว่าเจ็บแบบไหนเรียกว่าคลอด ประมาณ10โมงเช้าจึงโทรไปที่แผนกห้องคลอดที่ รพ.เพื่อปรึกษาเกี่ยวกับอาการที่เป็น ได้รับคำตอบมาว่า ให้อยู่ที่บ้านรอดูอาการไปก่อน ถ้าเจ็บถี่ทุก10นาทีค่อยมา รพ. เราก็อ่ะนอนดูอาการอยู่ที่บ้าน มันก็ยังคงปวดอยู่ต่อเนื่องแบบเป็นๆหายๆ เลยตัดสินใจไป รพ.ตอน5โมงเย็น (ไม่ได้อยากไปเลย พยาบาลดุอย่างกับหมา) พอไปถึงเสียงแจ๋นของพยาบาลคนหนึ่งก็พูดมาว่า
พ:เป็นอะไรมาอีก?
เรา:เจ็บท้องค่ะ
พ:กำหนดคลอดเมื่อไหร่?
เรา:27ธ.ค.62ค่ะ
พ:เอ้า!!ยังไม่ถึงกำหนดหนิ (เสียงดังเสียงสูง)
เรา:ตอบไปว่า"ค่ะ"(นึกในใจ)อืม..ไงก็มีภาวะจะคลอดก่อนกำหนดกินยาระงับคลอดไว้ทุกวันถึงได้มาหานี่ไง เอกสารมีก็ไม่อ่าน หอยเอ้ยยยยย!
จากนั้นพยาบาลคนนั้นก็ไล่เราไปเปลี่ยนชุด ต้องเดินไปหยิบชุดเอง แล้วเก็บปัสสาวะใส่กระป๋องตรวจ เราเข้าห้องน้ำพึ่งถอดเสื้อผ้าตัวเองเสร็จพยาบาลก็มาตามเร่งเราหาว่าเราชักช้า เค้ามีอย่างอื่นต้องทำอีกเยอะแยะ คือเรานอนติดเตียงมา8เดือนตั้งแต่ท้องเพราะมีภาวะจะคลอดก่อนกำหนด ขาก็เลยไม่ค่อยมีแรงบวกกับอายุครรภ์ที่มากขึ้นทำให้เราเดินช้า เดินเหมือนนกแพนกวินก็โดนพยาบาลบ่นว่าเดินให้มันไวๆก้าวยาวๆหน่อยได้มั๊ย ชักช้าเหลือเกิน บอกตามตรงถ้าตอนนั้นไม่เจ็บท้องจนพูดไม่ออกจะด่าแม่งให้ พอรู้ว่าเป็นเคสที่เคยมานอนในห้องคลอดหลายๆวันก่อนหน้านี้(เราเคยไปนอนในห้องคลอดเพื่อให้ยากระตุ้นปอดเด็ก)ก็บ่นพูดออกมาเสียงดังกับพยาบาลอีก2คนว่า เบื่อเคสนี้จังหว่ะมาอีกละ (คิดในใจ เออ..นี่ก็ไม่ได้อยากมานักหรอก)และก็นินทาหมอที่เราฝากพิเศษ นี่แอบคิดนะถ้าเราบอกหมอว่าอีพยาบาลพวกนี้พูดถึงหมอว่าไงคงมีตบกันแน่ เราได้ยินทุกอย่างที่เขาพูดแต่ดูเหมือนเค้าไม่แคร์ ได้แต่เงียบไว้เพราะเดี๋ยวเราต้องเจอกันอีกวันคลอด หลังจากนอนลงที่เตียงพยาบาลคนนั้นก็มาตรวจท้องเหมือนทุกครั้งที่เคยตรวจ แต่วันนี้กลับบอกว่าเราท้องป่อง
พ:รู้ไหมเนี่ยว่าตัวเองพุงป่อง?
เรา:ไม่รู้ค่ะ (ก็กุท้องป่ะวะพุงก็ต้องป่อง)?
พ:เป็นมานานแค่ไหนแล้วไม่เคยสังเกตุตัวเองเลยหรือไง? เนี่ยมีฉี่ค้างอยู่ข้างในจนพุงป่อง
เรา:ไม่รู้จริงๆค่ะเป็นมา2อาทิตย์แล้ว พอดีมันพึ่งมีอาการวันนี้เลยมาหาหมอค่ะ
พ:ฉี่บ่อยๆถี่ๆไม่ผิดสังเกตุตัวเองบ้างเลยหรือไง?
เรา:ก็เห็นไม่ได้มีอาการอะไรเลยนึกว่าปกติค่ะ(คือปกติคนท้องแม่งก็ฉี่บ่อยอยู่แล้วป่ะใครจะไปรู้)
จากนั้นเราก็โดนสวนสายปัสสาวะเพื่อเอาฉี่ที่ค้างในกระเพาะออก หลังจากนั้นบรรยากาศก็ยังคงมาคุเป็นระลอกๆ พยาบาลจะให้แอดมิดโชคดีมากที่หมออนุญาตให้กลับบ้านได้ เลยรีบบอกพยาบาลว่าจะขอกลับวันนี้ค่ะ 5ทุ่มดึกแค่ไหนก็จะกลับ เรากลายเป็นคนกลัวและขยาดห้องคลอดและ จนท.บางคนในห้องคลอดมาก
ถ้าคุณคิดเป็นพยาบาล แต่ไม่มีหัวใจบริการไม่มีจรรยาบรรณในวิชาชีพคุณลาออกไปทำอย่างอื่นเถอะ ผู้ป่วยทุกคนฝากชีวิตและความหวังไว้ที่มือคุณ เข้าใจว่าคุณเหนื่อยในการดูแลผู้ป่วย แต่ก็ไม่ควรเอาอารมณ์แย่ๆของคุณมาลงที่ผู้ป่วยรึป่าว?
ไม่ระบุชื่อ