เดือนนี้เจอไปสองครั้ง ครั้งแรกที่จับได้เพราะเจอถุงยางอนามัยตกในห้อง คิดดูเถอะว่าฟ้ามีตาขนาดไหน ขนาดเราไม่ได้สนใจไม่ค้นดูโทรศัพท์ แต่เรารู้อยู่แล้วละว่าแฟนเราเจ้าชู้ คิดว่าถ้าไปสืบไปค้น ยังไงก้เจอ เลยเลือกที่จะเฉยเพื่อลูกเพราะไม่อยากเครียด คือเรามีภาวะเสี่ยงคลอดก่อนกำหนด ปีก่อนเสียลูกชายไปคนหนึ่งก็เจอแบบนี้แหละคะ กินเหล้าเข้าบ้านดึก มีหญิงอื่น เราเครียดจนคลอดน้องก่อนกำหนด. ครั้งนี้เลยคิดว่าปัญหาอะไรที่เลี่ยงได้ก้เลี่ยงๆไปก่อน เพื่อชีวิตน้อยๆ แต่สวรรค์คงไม่ปล่อยคนชั่วๆ ไว้ เลยให้เราได้รับรู้ ตอนนั้นก็เครียดคะ เสียใจมาก เจ้บมาก แต่คิดถึงลูกคะ ไม่อยากให้ลูกเกิดมาไม่ได้เจอพ่อ และเราก็คิดถึงครอบครัวพ่อแม่ ไม่อยากให้ทุกคนผิดหวัง เลยเลือกที่จะเก็บไว้ในใจ แล้วให้อภัยเขา เขาก้รับปากว่าจะปรับปรุง เอาจริงเราไม่เชื่อเขาหรอกคะ ความเชื่อใจมันหมดไปแล้ว แต่ก็คิดว่าทำเพื่อลูก ......ผ่านมาไม่ถึงสองอาทิตย์ บ่ายวันหนึ่ง เรามานั่งที่โต๊ะ เห็นกนะเป๋าตังสามีแล้วเหนหวยเลยกะว่าจะเอาหวยมานั่งตรวจ ดันมาเจอสลิปเซเว่น ลงวันที่ 18/8/64คือเมื่อวานนี่เอง มีกรซื้อถุงยางอนามัย ซื้อตั้งสองกล่องแหนะ 😞เจ็บมากคะ แผลเก่ายังไม่หายเลย เขาก้เอามีดมาแทงซ้ำอีก สวรรค์มีตาอีกแล้ว ให้เราได้รับรู้ตลอด ......แล้วคือมีสลิปของคราวก่อนด้วย สถานที่ซื้อ ก้ที่เดิม ตอนแรกคิดว่าคงซื้อกิน เพราะเขาเคยบอกเราตอนจับได้ครั้งแรกว่าไม่ได้มีใคร แค่กามอารม แต่มันน่าสงสัย เพราะคราวก่อนวันนั้นนางไปทำงานในเมือง ถ้าจะซื้อกินทำไมไม่หาแถวๆในเมือง จะขับรถมาอีกตั้ง 60โลทำไม คราวนี้ก็ไปเจอกันที่อำเภอเดิมกับคราวก่อน มันอดคิดไม่ได้เลยค่ะ .......คราวนี้เราคือยังไงก็ใจไม่อยู่แล้ว ตอนนี้ก้บอกเขาไปว่าพร้อมเมื่อไหร่ก้ให้ออกไป เราสงสารตัวเองมาก ที่ต้องเลือกคนแบบนี้มาเป็นสามี คิดว่าช่วงนี้ลำบาก เงินให้เราใช้ทั้งเดือนพันเดียว เฝเราไม่เคยบ่น เพราะขายของได้ก้ใช้ที่เรามีไป แต่เขากลับเอาเงินไปเปิดห้องมีอะไรกับคนอื่น ไม่คิดถึงปากท้องลูกเมียเลย แถมไม่คิดถึงความปลอดภัยของเรากับลูกเลย ........ตอนนี้เราลำบากใจมาก อยากหลุดพ้นไปจากตรงนี้เร็วๆ คืดอะไรหลายๆอย่างๆ เพราะตอนนี้เราค่อนข้างมีภาวะเสี่ยงทุกอย่าง หวังจะพุ่งพาเขา เพราะเราทำอะไรไม่ได้เลย ก่อนหน้านี้คิดอยากเลิก แต่เพราะแทบช่วยเหลือตัวเองแทบไม่ได้ เลยไม่อยากเอาอารมตัวเองมาตัดสิน แต่คิดถึงลูกก่อน เลยให้อภัย แต่คราวนี้มันไม่รู้จริงๆ ว่าจะไปทางไหน ห่วงลูกมากๆ ถ้าไม่ภาวะเสี่ยง เราไม่กลัวเลยค่ะ ............
โม