อยากระบายค่ะ..ทั้งเครียดทั้งทุกข์ใจ

เครียดมากค่ะ..อยู่กินกันมา1ปีกว่าตอนนี้ท้องได้3เดือน เข้าใจน่ะว่าสักวันอะไรๆก้อเปลี่ยนสามีทำงานคนเดียวเราท้องก้อไม่ได้ทำงานต้องอาศัยเค้าคนเดียวทำงานปกติกล้บบ้านทุกวันเวลาเลิกงานแต่วันนึงทำงานไม่กลับบ้านทั้งๆที่โทรมาหาเราทุกครั้งว่าอยู่ไหนทำงานเสร็จกี่โมงจะถึงบ้านกี่โมงตอนนั้น5ทุ่มถึงบ้านเราก็นอนรอและไม่มีวี่แววจนเที่ยงคืนเราลองโทรไปกลับบอกว่าไม่กลับบ้านแล้วนอนบ้านลุงซึงเราไม่มั่นใจเค้านอนที่ไหนคืนนั้นทั้งเครียดทั้งร้องไห้3ชัวโมงที่จมอยู่กลับร้องไห้แต่พยายามนึกถึงลูกสุดท้ายเค้ากลับมาอีกวันช่วง5โมงเย็นกลับมาโดยที่เราไม่พูดอะไรเพราะไม่อยากมีปัญหาทะเลาะกันจนมีเหตุการณ์ครั้ง2ทำงานเลิกงานโทรมารายงานตลอดบอกว่าจะถึงบ้าน3ทุมรอค่ะรอแล้วได้อะไร5ทุมเที่ยงคืนจนสุดตี2เราโทรไปเหมือนเดิมไม่กลับนอนบ้านลุงครั้ง2นี้ท้อมากทำใจไม่ได้ร้องไห้ตามเคยเสียใจสุดๆ คือไม่รู้ว่าเค้านอนที่ไหนทำไมถึงทำแบบนี้ทำไมต้องโกหกกันและมันทำให้คิดว่าถ้าเค้ากลับมาคงทำได้แค่หน้าที่พ่อของลูกถ้าให้อยู่แบบผัวเมียคงไม่มีความรุ้สึกแล้วค่ะเรายุกินแบบไหนหรือไม่มีกินเค้าก้อไม่เคยถามรอบนี้หายไป2คืนเราไม่คิดจะโทรอีกเลยพยายามทำใจวันที่3กลับช่วง2ทุ่มเหมือนเดิมค่ะไม่พูดเราทำห่างเหินเค้าเค้าถามเราเราจะตอบแต่เหมือนกลับมาทำดีกลับเราถามไถ่เราทั้งๆที่เราทำใจได้แต่บางทีเราก้อพูดไปบ้างน่ะค่ะว่าอยู่แบบอยู่ใครอยู่มันตั้งแต่กลับมาเราไม่เคยร่วมหลับนอนด้วยค่ะเพราะเราไม่รุ้ว่าเค้าไปนอนกลับใครซึ่งคนเป็นเมียก้อยอมรับไม่ได้ตอนนี้รุ้อย่างเดียวรักที่เราให้มีแต่ลูกคนเดียวสำหรับเค้าหมดแล้วค่ะเจ็บมากครั้งนี้คิดน่ะค่ะว่าสักวันคงต้องมีครั้ง3เรื่องผ่านมาแค่2วันเอง😢อยากระบายค่ะเครียดอยู่คนเดียว#ขอบคุณล่วงหน้านะคะ