เเตกเเล้วค้าบ38w1d ลูกชายค้าบ

🥳🎉พฤหัสบดี ที่ 4 มีนาคม 2564 เวลา 19:08 #เเชร์ประสบการณ์คลอดทรมานเเต่คุ้มค่า วันที่1 มีนาคม หมอนัดไปตรวจตามปกติ เเต่ทีนี้เเม่อยากออกเร็วเลยถามว่าวันที่4ได้ไหมหมอบอกว่าตามจริงต้อง38w3d น่าจะโอเคที่สุดเเต่เเม่อยากออกเร็วๆหมอเลยบอกว่างั้นวันที่4ไปโกหกห้องคลอดว่าปวดท้องถึงวันที่4 ไปตามที่หมอ บอกไว้(ฝากหมอพิเศษ)ไปถึงซักประวัติ เปลี่ยนใส่ผ้าถุงนั่งรอถึงเวลาตรวจภายใน(PV) เเต่!ปากมดลูกเปิดเเล้ว3เซนเลยได้ทำเรื่องนอนโรงพยาบาล มีโกนขนน้องสาว+สวนก้น(สวนไม่บอกกันเลย)สวนเสร็จกลั้นไว้ก่อนค่อยปล่อยทีเดียว08:30 ออกไปพบญาติทั้งจะร้องทั้งจะยิ้ม09:20หมอมาเรียกไปนอนให้น้ำเกลือ+ยากระตุ้นคลอดทางสายน้ำเกลือนอนไม่มีไรทำต่อไปโทรศัพท์ไม่ให้เอาเข้า13:00ตรวจปากมดลูกเปิดเท่าเดิมเวลาล่วงเลยมาถึง16:00ตรวจอีกครั้งก็ยัง3เซนเท่าเดิม ช่วง18:00หมอมาตรวจอีกรอบปากมดลูกเปิด6เซนเเล้วต้องเจาะน้ำคร่ำเเละต้องรออีก3เซนถึงพร้อมจะคลอดพอเจาะปุ้ปหัวใจน้องดรอปปั้ปดรอปอยู่3รอบเเละสวนฉี่ไม่รู้สึกเจ็บเลยเพราะมัวเเต่ปวดท้องอยู่พอตรวจปากมดลูกอีกที7เซนเเล้วเเต่คงไม่รอดต้องผ่าหมอพิเศษเดินมาบอกต้องผ่านะในใจตอนนั้นเเบบผ่าเลยตรงนี้เลยทรมานจะขาดใจอยู่เเล้วพยาบาลเข็นเตียงมาให้ลุกขึ้นย้ายไปอีกเตียงทั้งร้องทั้งลุกไปนอนเข็นไปห้องผ่าไปถึงเห็นหมอพิเศษยืนรออยู่หน้าประตูคว้ามือหมอบอกตรงนี้เลยได้ไหมใจจะขาดจริงๆหมอบอกเข้าห้องก่อนพอเข็นเข้าห้องปุ้ปไม่ถึง1นาทีปวดถี่ยิบเลยปวดมากพยาบาลบอกอย่าเบ่งนะความที่ดิฉันปวดท้องอยู่เลยบอกไปว่าไม่ได้เบ่งเเค่ดิ้นมันปวดไม่ไหวจริงๆเริ่มทำการทำความสะอาดหน้าท้อง ทาเบตาดีนเห็นท้องตัวเองละอารมณ์เหมือนหมูทาขมิ้นเเล้วจะเอาไปย่างเลย โกนขนข้างบนอีกรอบ ล็อกเเขน+ล็อกขา ติดเครื่องมือปล่อยยาสูด3รอบเท่านั้นเเหละหลับสนิทเลยรู้สึกตัวอีกทีตอนเขาทิ้งตัวนอนอีกเตียงเพื่อจะเข็นไปที่ห้องพักฟื้นพอลืมตาได้บ้างเเถมมีอาการสั่นมากด้วยหลับต่อเเต่หูรับฟังทุกอย่างเสียงเเรกที่ได้ยินเสียงเเฟนยอกไปเรียกเเม่เขาก่อนนะครับ จากนั้นไม่ได้ยินอะไรเลยหลับพอไปถึงห้องพักฟื้นเขาทิ้งตัวอีกทีรู้สึกตัวเเต่ลืมตาไม่ขึ้นไม่ยินเสียงเเม่พูดว่าเเม่มาเเล้วนะเป็นไงบ้างลูบหัวเราไปด้วย(เข้าใจความรู้สึกคนเป็นเเม่เลยว่าห่วงลูกเเค่ไหน)ก่อนที่จะหมดเวลาเยี่ยมเเม่ก็น้ำกับหมอว่าฝากน้องด้วยนะคะทุกอย่างเงียบลง21:00รู้สึกตัวเต็มที่ปวดไปทั้งตัวกระดุกกระดิกตัวยากคอเเห้งมากด้วยกึ่งหลับกึ่งตื่นจนถึงเช้าเลยพอเช้ามามีพยาบาลมาเช็ดตัวให้เปลี่ยนเสื้อผ้า+ผ้าอนามัยให้ จากนั้นสักพักมีนักศึกษาพยาบาลมาถอดสายฉี่ให้ถามว่าอายไหมไม่เลยพยาบาลเห็นหลายคนเเล้ว55หลังจากถอดสายฉี่เสร็จก็มาฉีดยาแก้ปวดทางสายน้ำเกลือให้พร้อมน้ำเปล่ามาให้จิบเเน่นอนฉันไม่จิบฉันกินหมดเลยสักพักเข็นลูกมาหาเเว็บเเรกที่เห็นหน้าลูกแบบหนู!!เเม่อุ้มมาตั้ง9เดือนไม่เหมือนเเม่สักนิดเลยหรอลูกเเต่ไม่เป็นไรสงสัยเเม่คงมองเเต่หน้าพ่อหนูกับขึ้นพ่อหนูบ่อยออกมาเหมือนกันเป๊ะเลยเห็นหน้าเเม่ตัวเองกับเเฟนดีใจมากเลยถึงบ่ายโมงพากันกลับบ้านเเละทุกอย่างเงียบลงอีกครั้งสักพักหมอมาเอาลูกไปฉีดวัคซีนเเละหมอมาถอดสายน้ำเกลือให้ (วัดไข้วัดความดันทั้งวันเลย) ปล่อยฉันนั่งเหงาคนเดียวสักพักพยาบาลบอกให้เอาลูกมานอนด้วยเลยขอตัวไปทำความสะอาดตัวก่อนตกเย็นถึงได้กินข้าวเเต่ก่อนกินข้าวไปเอาลูกมาอยู่ด้วยทำกิจกรรมของตัวเองเสร็จทุกอย่างเเฟนทักมาด้วยความคิดถึงเลยโทรหาอยากเห็นหน้าลูกคุยกันเสร็จเรียบร้อยตกดึก20:00ลูกเริ่มบรรเลงเพลงไม่ฟังใครเลยกินแปปก็ร้องกินแปปทั้งเจ็บเเผลทั้งเอาลูกเเต่ต้องอดทนพอถึงตอนเช้ารอหมอมาทำแผลหมอบอกว่าวันนี้พรุ่งนี้ค่อยได้ออกเลยลองขอเล่นว่าออกวันนี้ได้ไหมหมอเลยบอกได้เเต่ต้องพยายามอย่าเดินบ่อยรอจากนั้นรอเเม่ไปทำเรื่องให้หมดไป16,xxxรวมทั้งค่าผ่าค่าฝากพิเศษ ค่าอาหารค่าที่นอน นอนโรงบาล2คืน3วันกลับมารักษาตัวที่บ้านน้องได้5วันเเล้วไม่ค่อยร้องเลย