เป็นโรคซึมเศร้าหลังคลอด
อยากแชร์ประสบการณ์ให้แม่ๆทุกคนฟังกันค่ะเราท้องลูกคนที่สองตอนอายุ 35 ปีปกติเป็นคนไม่ค่อยแข็งแรง เรามีภาวะแท้งคุกคามตอนท้องได้12W คุณหมอฉีดยากันแท้งและให้พักผ่อนมากๆเราหยุดทำงานเพราะที่บ้านเป็นห่วงเรื่องสุขภาพพร้อมทั้งเรา มีโรคประจำตัวเป็นไทรอยด์ด้วยจึงทำให้ตลอดระยะเวลาที่ท้องเราจะเหนื่อยมากๆๆๆจนต้องนอนโรงพยาบาลเกือบทุกเดือนซึ่งมันเป็นอะไรที่เราท้อมาก จนอาการดีขึ้นเมื่อท้องได้ประมาณ 7 เดือนแต่เมื่อท้องได้35 Wเราก็จะคลอดก่อนกำหนดอีกต้องนอน รพ หลายคืนเพื่อให้ยากระตุ้นปอดน้อง และยาลดการบีบตัวของมดลูกเพื่อไม่คลอดก่อนกำหนด ทุกอย่างผ่านไปด้วยดีจนถึงกำหนดผ่าคลอดเราและน้องปลอดภัยดีน้องแข็งแรงน้ำหนักตามเกณฑ์ทุกอย่างเราออกจากโรงพยาบาลกลับบ้านเลี้ยงลูกได้ปกติในใจคิดว่าเราผ่านพ้นมาได้แล้ว หลังจากคลอดเราเลี้ยงลูกที่บ้านได้ 2 วันเรากลับมามีอาการเหนื่อยมากจนต้องนอนโรงพยาบาลอีกครั้งพร้อมลูกที่ต้องตามไปด้วยเพราะลูกยังเข้าเต้าอยู่วันนั้นเราเหนื่อยมากจนต้องนอนดมออกซิเจนทั้งคืนและก็นอนไม่หลับทั้งคืนเหมือนกันแต่ก็ยังต้องให้นมลูกอยู่และหลังจากนั้นมาเราก็เป็นโรคนอนไม่หลับเรานอนไม่หลับอยู่ 5 วัน 5 คืน(ไม่หลับเลยแม้แต่นาทีเดียว)มันทำให้ร่างกายเราเพลียมากและสมองเบลอมึนงงไปหมดสุดท้ายหมอให้ลูกหยุดนมเพื่อจะรักษาเราโดยการให้ยานอนหลับและยาปรับเคมีในสมองคืนแรกหมอให้ยานอนหลับเม็ดแรกเราก็ยังนอนไม่หลับจนต้องเพิ่มยาให้อีก 1 เม็ดก็ยังนอนไม่หลับหมอบอกว่าร่างกายเราปฎิเสธการนอนซึ่งมันทรมานมากที่ยาบังคับให้เราหลับแต่เราไม่หลับถึงตอนนี้ร่างกายและสมองมึน งง มันล้าไปหมดจนเรา คิดว่าตัวเองจะตายเพราะไม่ได้นอน 6 วันร่างกายไม่ไหวแล้วและในหัวก็คิดไปสารพัดอยู่ดีๆนึกอยากร้องให้ก็ร้องขึ้นมาดื้อๆเรานั้งร้องให้วันละหลายๆรอบ(เหมือนคนบ้าเลย555)จนทั้งสามีและแม่ต้องเข้ามาปลอบมากอดตลอด วันที่ 7หมอให้ยาต่อเราพยายามที่จะนอนบังคับให้ตัวเองหลับ เราเริ่มนอนได้บ้างแต่แม่บอกว่าเราทั้งนอนสดุ้ง นอนผหวากระตุกไปทั้งตัวจนแม่ต้องขึ้นมานอนบนเตียงด้วยเพื่อกดตัวเราไว้เราหลับไปแค่ 1 ชั่วโมงแต่เหมือนร่างกายมีพลังขึ้นมากเยอะมากเพราะในใจเราขอแค่นอนหลับบ้างแค่ 10-20 นาทีก็ยังดี และหลังจากนั้นเราก็นอนได้เยอะขึ้นเรานอนที่ รพ 10 คืนและหลังจากออกจาก รพ ก็ยังต้องกินยารักษาโรคซึมเศร้าและพบนักจิตวิทยามาเรื่อยๆจนตอนนี้เราหายดีแล้ว ที่เล่ายาวขนาดนี้เราอยากจะบอกกับแม่ๆที่กำลังเจอภาวะซึ่มเศร้าหลังคลอดอยู่ว่าถึงมันจะผ่านไปได้ยากแต่เราต้องสู้กับมันและผ่านมันไปให้ได้นะคะ(สำหรับเราผ่านมาได้เพราะกำลังใจของคนในครอบครัวค่ะ)
