รบกวนคุณแม่ คลอดธรรมชาติเข้ามาตอบหน่อยคะ

จะเล่าประสบการณ์ให้ฟังไม่ได้พูดให้กลัวนะคะ เราเริ่มปวดท้องตอนประมาน6โมงเช้า ตอนแรกคิดว่าปวดท้องเพราะอั้นฉี่ ไปๆมาๆเริ่มปวดถี่ขึ้น ปวดจี้ด แรกๆก็พอทนแหละค่ะ 9โมงเช้าถึงรพ.หมอตรวจปากมดลูก ตรวจภายในตอน9โมงกว่าปากมดลูกเปิด3ซม. หมอตรวจเสร็จก็ให้นอนรอช่วงที่นอนรอพอท้องเเข็งทีก็นอนบิดค่ะแต่ก็ยังพอทนได้อีกนิดอีนังพยาบาลก็นั่งเม้ากันวนไปค่ะ จนประมานช่วงบ่ายพยาบาลเดินมาตรวจปากมดลูกอีกทีเปิด6ซม. ช่วงที่มือ พยบ.เข้าไปบวกกับท้องเเข็งโอ้ยยยย สติเกือบหลุดค่ะ ร้องโอ้ยเลย พยบ.ก็เจาะถุงน้ำคล่ำปากมดลูกเปิดเพิ่มเป็น8ซม.ความปวดมันก็ ทวีคูณเพิ่มขึ้น พวกมันก็ยังให้รอต่อค่ะ แต่เรานี่คือไม่ไหวแล้ว จากปวดทุก5นาทีกลายเป็นปวดทุก2นาที จนต้องบอกว่าไม่ไหวแล้วค่ะ แล้วพยบ.ก็ให้เดินไปห้องคลอดเอง ทั้งๆที่จะเดินไม่ไหวแล้วแต่ก็เเข็งใจค่ะ เริ่มเบ่ง เบ่งสุดลมหายใจเลยค่ะ ปวดท้องมาก เบ่งได้3ที พยบ.ก็กรีดจิมิเรารู้สึกได้เลย ใครว่าไม่เจ็บ แต่ตอนนั้นที่เจ็บที่สุดคือปวดท้องพอกรีดเท่านั้นแหละ หัวลูกก็ออกมา ตอนนั้นโล่งระดับนึงแต่พอตัวออกเท่านั้นแหละรู้สึกว่าแบบเฮือกกกก แทบหมดสติแต่ความเจ็บปวดยังไม่หมดแค่นั้น พยบ.เอาถุงน้ำคล่ำออก แล้วก็เอามือควักเลือดที่ค้างอยู่ออกเจ็บมาก แผลก็เจ็บ สักพักพยบ.ก็ฉีดยาชา(เจ็บจี้ด เจ็บสะดุ้ง) เย็บตอนแรกชิวมากไม่เจ็บแต่รู้สึกได้ เเต่พอเย็บข้างนอกช่วงใกล้จะเสร็จคือไม่รู้สึกถึงยาชาแล้วอ่ะแล้วเหมือนเข็มมันแทงไม่ค่อยเข้าพยบ.ก็กดใหญ่เลยสิเจ็บมากก็ตอนนี้ด้วยแหละ เจ็บจนจะร้องไห้ ใครว่าเห็นลูกแล้วจะหายเจ็บ5555ก็อาจจะเป็นบางคนนะ แต่สำหรับเราเจ็บก็คือเจ็บ แค่คิดก็ยังเจ็บเลย พอแล้วคนเดียวพอ😁😂