อยากจะร้องไห้แต่ก็สงสารตัวน้อย เหมือนโดนทิ้งให้อยู่กับลูกในท้องกันสองคน ไม่มีแม้แต่จะติดต่อ ไม่มีแม้แต่จะทักหา ถามไถ่กันสักนิดเดียว ว่าเป็นยังไง อยู่ยังไง เหมือนเขาจะทิ้งแล้วไปจริงๆ ก่อนหน้านี้ ตั้งแต่เสียตัวไป ตั้งท้องมา ความรัก ก็จืดจางไป ไม่เหมือนวันที่เขาอยากได้เรามาเป็นแฟน วันแรกเลยๆ ที่พยายามทำทุกวิถีทางเพื่อให้เรายอมรับการเป็นแฟน ตอนนี้อยู่เหมือนตายทั้งเป็น คิดว่าจะฝากชีวิตกับคนนี้เขาไว้ได้ แต่กับเหมือนถูกเหยียดหยามตั้งแต่ เขามาสู่ขอเราผูกแขนเราไว้เขาเห็นค่าของเราค่า 20,000บาท เท่านั้น พ่อแม่ก็เสียใจ แถมถูกหยาม แต่ก็ยอมรับไปก่อนให้โอกาสเขาไปทำงาน หาเงินมาให้เรา ไว้คลอดลูก ในเดือนมกรา แล้วจัดค่าสินสอด มาขอแต่งให้สมบูรณ์ ไม่รู้ว่าเขาจะทำหน้าที่ของสามี และพ่อได้สักแค่ไหน หรือเราอาจจะกลายเป็น singlemom. ในวันข้างหน้า ตอนนี้น้อยใจเหลือเกินที่เขาไม่มาสนใจ ลูกเมีย บ้างเลย