หลาน 2 ขวบมักจะแยกแยะได้ว่าคนไหนที่ชอบ คนไหนไม่ชอบ พอเจอคนที่ไม่ชอบจะแสดงพฤติกรรมก้าวร้าว ไม่น่ารัก มีวิธีแก้ไหมค่ะ เพราะบอกว่าอย่าทำแบบนี้นะค่ะ ไม่น่ารักก็ไม่ได้ผล ช่วยแนะนำหน่อยไม่อยากให้หลานเป็นเด็กก้าวร้าว

อาการนี้ไม่ใช่พฤติกรรมของเด็กก้าวร้าวค่ะ แต่เป็นความกังวลเมื่อต้องเจอคนแปลกหน้า หรือ stranger anxiety “ ซึ่งถือเป็นพัฒนาการปกติของเด็กค่ะ แต่ความรุนแรงในการแสดงออกอาจแตกต่างกันไป โดยปกติมักจะเริ่มเห็นอาการนี้ได้ตั้งแต่ 7-8 เดือน เพราะวัยนี้เค้าเริ่มสนใจสิ่งแวดล้อมรอบตัวมากขึ้น รู้ความแตกต่างระหว่างพ่อแม่กับคนที่ไม่คุ้นเคย ทำให้เริ่มมีปฏิกิริยาแสดงออกมาเช่น ร้องไห้ เสียงดัง , เกาะแม่แน่นขึ้น เมื่อโตขึ้นอาการแสดงออกชัดขึ้นเช่น วิ่งหนี หรือบางคน รีบหลบหลังแม่ หรือเด็กบางคนที่กลัวมากๆอาจแสดงออกเป็นพฤติกรรมอาละวาด ก้าวร้าวได้เหมือนกัน จริงๆอาการเหล่านี้จะดีขึ้นเมื่อเด็กโตขึ้น แต่ในเด็กบางคน ที่มี พื้นอารมณ์เดิมเป็นเด็กที่ ปรับตัวได้ช้าอยู่แล้ว เค้าอาจยังเป็นเด็กที่ขี้อาย ไม่กล้าแสดงออกได้อยู่ นอกจากนั้นกรรมพันธุ์ก็มีส่วนสำคัญ จะเจอได้บ่อยที่ เด็กขึ้อาย ไม่กล้าพูด ไม่กล้าแสดงออก แต่คุณแม่มักพามาเพราะอยากให้ลูกกล้ามากขึ้น ถามไปมาพบว่า คุณพ่อหรือคุณแม่เองกก็เป็นคนพูดน้อย ขี้อายเช่นเดียวกัน ซึ่งจำเป็นต้องพูดคุยให้เข้าใจและหาวิธีแก้ไขที่เหมาะสมกับเด็ก วิธีที่เราจะช่วยเค้าให้อาการเหล่านี้ลดลงได้คือ 1.ยอมรับและเข้าใจในความกลัวของลูกก่อน ว่าเป็นเรื่องพัฒนาการปกติที่เกิดขึ้นได้ เพื่อเราจะได้เข้าใจไม่พยายามผลักดันให้เค้าเผชิญกับสิ่งที่กลัวเร็วเกินไป ซึ่งนั่นอาจจะทำให้อาการกลัวยิ่งรุนแรงมากขึ้น 2.หากเรารู้อยู่แล้วว่าลูกของเราช่วงนี้จะขี้กลัวหน่อย ควร จะสื่อสารกับญาติหรือคนรอบข้างที่จะเข้าหาเค้า ถึงอาการที่เค้าแสดงออกมาก ให้เข้าใจ รวมถึงวิธีที่จะเข้าหาเค้าเช่น อาจต้องมีระยะห่างระหว่างกับเด็กก่อน แนะนำตัวเอง พูดช้าๆ เบาๆ สัมผัสเบาๆจนเค้าคุ้นเคยแล้วค่อยอุ้ม ถ้าเป็นเด็กที่เดินได้แล้ว เวลาคุยกับเค้าควรจะลดตัวลงมาอยู่ในระดับเดียวกับเค้า สบตาเค้า เป็นต้นค่ะ การที่เราได้บอกกับญาติก่อนมีข้อดีอีกอย่างตรงที่จะไม่ทำให้ญาติรู้สึกแย่เวลาที่อุ้มเด็กทีไรร้องไห้ทุกที 3. เวลาที่จะแนะนำคนแปลกหน้าให้เค้ารู้จัก เราจำเป็นต้องอยู่ ข้างๆเค้าอาจกอดเค้าไว้ใกล้ๆ ปลอบใจ พูดให้เค้ามั่นใจว่า รู้ว่าเค้ากลัว แม่จะอยู่กับเค้า คนเหล่านั้นไม่ได้อันตราย ถ้าเป็นไปได้ เราอาจแสดงท่าทางคุ้นเคยกับคนที่เราแนะนำเค้าให้ลูกเห็น เด็กจะมั่นใจมากขึ้น แต่เมื่อทำแล้วเค้ายังร้องอยู่ จำเป็นต้องพาเค้าออกไปปลอบให้เค้าสงบก่อน ไม่ฝืนเค้าจนเกินไปนัก 4.ไม่เผลอที่จะพูดถึงอาการของเค้าในทางลบเช่น ทำไมเป็นเด็กขี้กลัวอย่างนี้ , ทำตัวเป็นเด็กๆไปได้ , ไม่เห็นต้องอายขนาดนั้นเลยคนอื่น เค้าไม่เห็นจะอายกัน เพราะจำทำให้เค้ายิ่งเสียความมั่นใจ 5. หลักการการลดความกลัวในเด็กคือ การค่อยๆเผชิญกับความกลัวนั้นทีละเล็กละน้อย เท่าที่เค้าจะรับได้ โดยมีพ่อแม่คอยให้กำลังใจอยู่ข้างๆ ชื่นชมเค้าเมื่อเค้าทำได้ เพราะฉะนั้นเมื่อกลัวคนแปลกหน้า เราอาจพยายามพาเค้าได้คุ้นเคยกับคนใหม่ๆ ไปพร้อมได้ทำกิจกรรมที่เค้าชอบ สถานที่เค้าชอบ เพื่อลดความกังวลที่เกิดขึ้นเช่น การไปสวนสัตว์ ไปสนามเด็กเล่น 6. สุดท้ายคือการอดทนและรอคอย เพราะเด็กแต่ละคนมีการปรับตัวไม่เหมือนกัน ให้เวลาเค้า ให้โอกาสเค้าได้ฝึก ฝนบ่อยๆ เค้าจะค่อย ๆดีขึ้นค่ะ ขอบคุณข้อมูลจากเพจ เข็นเด็กขึ้นภูเขา ค่ะ