ดมยาสลบ หรือ บล๊อคหลัง ดีคะ

ของเราดมยาค่ะ หมอไม่ได้ถามเราเลย ว่าอยากดมยาหรือบล็อคหลัง ก็ยังงงว่าทำไมหมอเลือกดมยาให้ตอนเข้าห้องผ่าตัดบรรยากาศในห้องเย็นมากๆค่ะ กลัวไปหมดปวดท้องก็ปวด แต่ก็จะมีพี่ๆพยาบาล วิสัญญีแพทย์ มาชวนคุยมาให้กำลังใจ ทำให้เราสบายใจขึ้นค่ะระหว่าง คุยถามนั่นถามนี้เขาก็เตรียมพร้อมทั้งเครื่องมือ ทั้งเตรียมความพร้อมทำความสะอาดบริเวณที่จะผ่า จนไม่รู้ว่าสลบไปตอนไหนเลยค่ะ รู้ตัวอีกทีคือ พยาบาลมาเรียกในห้องพักฟื้นแล้วค่ะ แล้วก็สลึมสลือหลับๆตื่นๆไปจนถึงพักเลยค่ะ พอถึงห้องพัก ก็จะมีพยาบาลมาเปลี่ยนชุดให้ ใส่ผ้าอนามัยให้ค่ะ ก็ยังงัวเงียฤทธิ์ยาอยู่นะคะ หลังจากนั้นก็นอนยาวเลยค่ะตอนนั้นยังไม่รู้สึกเจ็บแผลนะคะ เพราะพยาบาลฉีดยาแก้ปวดให้ค่ะ พอหมดฤทธิ์ยาแก้ปวด ก็เริ่มรู้สึกถึงความเจ็บปวดค่ะ แต่ก็พอทนได้นะคะ ไม่ถึงกับทรมาน พอเช้าวันรุ่งขึ้นถอดสายฉี่ออก ก็ลุกเดินเองได้เลยค่ะ

เรามีปสก.มาแล้วทั้ง2แบบค่ะ บล็อคยังไงก็ดีกว่าค่ะ หมอบอกว่าดมยาเสี่ยงมากๆ ถ้าไม่มีข้อบ่งชี้ว่าต้องดมยา เช่น แม่หัวใจเต้นเร็ว ความดันสูง ฯลฯ หมอจะไม่เลือกวิธีดมยาเลย เพราะมันส่งผลกับลูกนะคะ ลูกก็เมายาสลบไปด้วยต้องใช้เวลาฟื้นตัว แต่บล็อคหลังคือมีผลกับร่างกายแม่อย่างเดียวลูกไม่เกี่ยว และที่สำคัญ ดมยา พอตื่นจากยาสลบปุ้บ คือเจ็บแผลผ่าแบบอยากตายอ่ะ ความเจ็บปวดทั้งหมดคือ100%เต็ม เจ็บแบบถาโถมเข้ามาทีเดียว ทรมานอยู่3วัน แต่บล็อคหลังเนี่ย หลังจากฟื้น ความเจ็บจะค่อยๆมากขึ้นทีละนิดค่ะ เพราะยาบล็อคหลังยังมีผลอยู่ มีเวลาให้เราค่อยๆปรับตัวกับความเจ็บปวด ดีกว่ามากกกกกก

เอาแค่ความแตกต่างตอนดมยากับบล็อกหลังนะคะ เคยดมยาที่ ตปท.ค่ะ ตอนขูดมดลูก มันจะเจ็บจี๊ดที่แขนตอนเดินยาอะไรซักอย่างเข้าไปค่ะเหมือนแขนจะแตกเนื้อจะฉีกแล้วก็จะเย็นวาบทั้งตัวพอขูดมดลูกเสร็จก็เหมือนประจำเดือนมาค่ะปวดหน่วงแบบรุนแรง แต่บล็อกหลังคลอดมันจะจุกๆตอนเราม้วนตัวให้ฉีดยาชาเข้าไขสันหลังค่ะ ส่วนความเจ็บตอนฉีดยาเข้าไปอาจจะมีบ้างค่ะแต่ไม่เท่าฉีดวัคซีนที่แขนค่ะ หมอบางคนมือเบามากจนแทบไม่รู้สึกค่ะ ส่วนความเจ็บปวดตอนหลังผ่าคลอดน่าจะแล้วแต่คนค่ะบางคนก็เจ็บมากบางคนก็เจ็บน้อย แต่เราเจ็บแบบทนไหวไม่เจ็บเท่ารอคลอดค่ะ

นี่ดมยาค่ะ รู้สึกตัวตอนหมอกำลังเย็บแผลผ่า เจ็บแสบแต่ขยับไม่ได้ พูดไม่ได้เพราะมีท่อช่วยหายใจ แต่หลับไปอีกครั้ง รุ้สึกตัวอีกทีตอนหมอเรียก ตอนที่จะเข็นออกจากห้องผ่าตัด พอรู้สึกตัวก้เจ็บมากจนขยับตัวไม่ได้เลย ตอนหมอย้ายจากเตียงผ่าไปเตียงพักฟื้นยิ่งเจ็บ เจ็บจนร้อนหูเพราะต้องขยับตัวลุกขึ้นเดินให้ใสที่สุด ไม่ได้ใส่แผ่นรัดหน้าท้องค่ะ เจ็บสุดๆเลย

บล็อกค่ะบ้านนี้สบายทั้งกายและใจ555ไม่เจ็บค่ะชิวมากได้เห็นหมอคุยกันได้กินเสียงนั้นนี้พอลูกออกมาเราจะได้มีโมเม้นที่ดีมากจะจำไปจนตายเลยคือเสียงร้องเสียงแรกของลูกที่ออกมาน้ำตาแตกเลยค่ะหน้าลูกก็จะได้เห็นจะได้มีความทรงจำในห้องผ่าคลอดนะคะแนะนำเลย

เราท้องแรกรพ.ให้บล็อกอย่างเดียวค่ะ เราชอบฟีลบล็อกนะ เหมือนนอนทำฟัน รู้ตัวแต่ชาไม่รู้สึกอะไรตั้งแต่ราวนมลงไป มีสติตลอดเวลา ได้เห็นหน้าลูกตอนอยู่ในห้องด้วย หมอเราเฮฮาค่ะเลยไม่เครียด ผู้ช่วยมือเบาตอนกดเอาลูกออกก็ไม่จุกเกิน ทนได้สบายมาก

บ้านนี้บล็อกหลังค่ะ ตื่นเต้นมากค่ะ หมอ พยาบาลชวนคุยเก่งมากเพราะลูกคลอดวันหวยออกตอนบ่าย🤣 ตอนได้ยินเสียงลูกร้องน้ำตาจะไหลเลยค่ะซึ้งได้แปปเดียว หมอ พยาบาลเฮทั้งห้อง บอกขอไปซื้อหวยแปปนะคะ แม่อุตส่าห์จะซึ้ง🤣

ตอนนี้ท้องลูกคนที่2อยู่ค่ะ คนนี้ว่าจะบล็อก คนแรกดม ตื่นมาคอแห้งระคายคอไอหนักมาก ผลมาจากท่อช่วยหายใจ ไอแต่ละทีเหมือนเอามีดมาแทงแผลซ้ำๆ ไอจนแผลฉีก

ท้องแรกเราบล็อกหลังค่ะ ส่วนท้องสองนี้ก็เลือกบล็อกเหมือนเดิมค่ะ🤭 ตื่นเต้นดีค่ะ เสียงหมอพยาบาลคุยกัน เสียงลูกร้อง ได้ยินหมดทุกอย่างเลยค่ะ

เราฝากธรรมศาสตร์ หมอไม่ให้ดมยาเลยค่ะ เขาบอกบล็อกหลังอย่างเดียว ความเสี่ยงน้อยกว่า ดมยามันมีผลข้างเคียงเยอะ เขาอยากให้บล็อกมากกว่าค่ะ