ขอสอบถามแม่ๆค่ะ

ถือว่าเป็นบทเรียนนึงในชีวิตนะคะ ทุกอย่างมันชัดเจนมาก คุณแม่ไปตั้งสติก่อนค่ะ จะเอาไงกับชีวิตต่อ ไปคิดไปไตร่ตรองเอาตัวเราเป็นหลักก่อน ความเป็นจริงที่หลายคนคาดหวังว่าผู้ชายจะต้องรับผิดชอบ จะต้องช่วยเหลือ มันไม่ได้เป็นไปได้สำหรับทุกคนค่ะ สุดท้ายคนที่เสียเปรียบที่สุดคือผู้หญิงค่ะ มันชัดเจนว่าเขาไม่เอา ฉนั้นเรากลับไปคิดค่ะว่าเราจะแก้ไขปัญหาในวันข้างหน้ายังไง เงินสำคัญมากในการเลี้ยงเด็ก และพอคลอดแล้ว เวลาการพักร่างกายก็ต้องมาก่อน มีคนช่วยเลี้ยงไหม ไปลองพิจราณาเรื่องอื่นก่อนเรื่องกลับไปหาเขาค่ะ เพราะพึ่งพาเขาไม่ได้ และคุณแม่หลายท่านมากๆก็ต้องเผชิญปัญหาที่ผู้ชายปัดความรับผิดชอบแบบนี้อีกเยอะ ยังไงเอาเวลาไปวางแผนอนาคตตัวเองก่อนค่ะ ขอให้โชคดีนะคะ ดีแล้วที่หลุดพ้นจากคนแบบนี้ค่ะ ขนาดการเลี้ยงดูยังดูถูกคนอื่นขนาดนี้ตั้งแต่รุ่นย่า คาดหวังเอาอนาคตอะไรกับคนแบงนี้

ถ้าแม่พอมีกำลังทรัพย์ที่จะเลี้ยงน้องคนเดียวไหว มีหน้าที่การงาน มีวุฒิภาวะแล้ว แนะนำให้เลี้ยงเองค่ะ ไม่ต้องไปตามให้เขามารับผิดชอบ คนเราจะเป็นพ่อคนแล้วต้องคิดได้เองค่ะ แต่ถ้าไม่ไหว ไม่พร้อม ที่จะดูแลเองได้ แนะนำปรึกษาคุณหมอเรื่องยุติการตั้งครรภ์ดูนะคะ เดี๋ยวนี้ถูกกฎหมายแล้วค่ะ ดีกว่าให้เขาออกมาในสภาวะที่เรายังไม่พร้อมที่จะดูแลใครได้ดี ยังไงลองคิดทบทวนหลายๆด้านเยอะๆนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ

แนะนำแบบเพื่อนเลยนะ ตอนนี้เรียกร้องจากเขาได้ 2 ทาง คือ 1.แต่งงาน 2.เงิน ซึ่งเขาสามารถปฎิเสธได้ทั้ง 2 ทาง แล้วก็ไม่สามารถบังคับใช้กฎหมายได้เพราะถ้าเขาหัวหมอเขาฟ้องกลับได้ คงต้องสวดมนต์ไหว้พระขอพรให้ฝั่งเขามีความรับผิดชอบเลือกสักทาง แต่ดูจากการกระทำที่ผ่านมาคงไม่เลือกรับผิดชอบอะไรเลย หรืออาจบอกว่าจะให้เงินแต่หลังจากนั้นคงให้บ้างไม่ให้บ้าง เขาไม่แต่งงานแน่ๆ ต้องเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยว ตอนนี้ทำได้แค่นี้

แม่คะ อันนี้ขอถามเรื่องส่วนตัวก่อนนะคะ แม่สะดวกตอบมั้ยคะ ตอนนี้แม่อายุเท่าไหร่ค่ะและ แม่ทำงานอาชีพอะไรค่ะ และนี้คือการตั้งครรภ์ลูกคนแรกใช่มั้ยคะ ปล. ส่วนผู้ชายคนนั้นรวมถึงครอบครัวฝ่ายชายด้วยค่ะ ไม่ต้องกลับไปหาเค้าแล้วค่ะ เค้าไม่สมควรที่จะเป็นพ่อคน ย่าเลี้ยงหลานแบบให้ท้ายลูกหลาน หลานไม่มีความรับผิดชอบ ยังเห็นผิดเป็นถูก ไม่สั่งสอน คุณอย่าเอาชีวิตของคุณไปยุงกับคนเหล่านั้นค่ะ

เราโดนยายของแฟนเก่าว่าค่ะถามว่าท้องกับใครเราโมโหมากด่ากลับแรงๆเลย ที่ผ่านมาเขาดูไม่ชอบเราแหละเวลา เราไปบ้านเขาก็พูดกับหลานเขาว่าเอา เรามาบ้านเขาทำไมเวลาเจอหน้าเราจะพูดเสียงดังๆใส่วันนั้นโมโหมากโทรบอกที่บ้านก็เป็นเรื่องเลยค่ะ เราเลิกกับมันตั้งแต่ท้องเลยนะคะแต่มัน บอกจะรับผิดชอบทุกวันนี้ยังไม่เห็นมัน รับผิดชอบส่งเสียเงินหรืออะไรเลยค่ะ

ถ้าเราคิดว่าเราสามารถเลี้ยงลูกเองได้ โดยที่ลูกไม่ต้องลำบาก เราก็เลี้ยงเองค่ะ ตัดขาดกับเขาไปเลย เพราะมองดูแล้วอนาคตต้องวุ่นวายแน่ๆ เขาไม่รับก็ไม่ต้องใส่ชื่อเขาในใบเกิดค่ะเป็นชื่อเราแค่คนเดียวพอ แล้วเลี้ยงเองเลี้ยงลูกให้เติบโตมาเป็นคนดีแค่นั้นก็พอค่ะ แต่ถ้าไม่พร้อมที่จะเลี้ยง ไม่พร้อมรับผิดชอบในตัวเขา ก็แล้วแต่แม่ค่ะ

ถ้าท้อง และรู้สึกว่ายังไม่พร้อมที่จะดูแลเค้าได้อย่างเต็มที่ ลองหาข้อมูลเรื่องยุติการตั้งครรภ์ดูนะคะ อย่าคิดว่ามันคือบาปค่ะ ไม่งั้นสังคมจะเต็มไปด้วยเด็กที่ถูกทิ้งเพราะความไม่พร้อมของผู้ใหญ่ค่ะ ส่วนผู้ชาย…ไม่มีความจำเป็นใดๆที่จะต้องไปทวงความถูกต้องค่ะ ยังไงเค้าก็ไม่รับผิดชอบอยู่แล้ว อย่าไปง้อ มันเสียความรู้สึกเปล่าๆ

ถ้ามีกำลังทรัพย์พอก็เลี้ยงคนเดียวเลยค่ะ ถ้าอยู่กับพ่อของลูกแล้วลำบาก ออกมาเลี้ยงลูกเองดีกว่าค่ะ อย่าทนเลย ลูกไม่มีพ่อก็ไม่ได้เสียหายอะไร ดีกว่าอนาคตเรากับลูกต้องเสียใจนะคะ แล้วแฟนยังอายุน้อยอยู่เลย แล้วย่าแฟนก็พูดแบบนั้นในอนาคตไม่อยากนึกเลยค่ะ รักลูกแล้วเราจะรักตัวเองค่ะแม่ เป็นกำลังใจให้นะคะ 🩵 สู้ๆ

แม่ค่ะ หากเรามีกำลังทรัพย์พอ มีอาชีพ เราก็สามารถเลี้ยงลูกเองได้ และไม่ต้องไปยุ่งกับครอบครัวนั้นดีกว่านะคะ เสียสุขภาพจิตทั้งเราและลูก แม่เขากับเขาก็คงพอๆกันค่ะ เห็นแก่ตัว เขาไม่รักเรา เราก็ต้องรักตัวเองนะคะแม่ เป็นกำลังใจให้แม่นะคะ เชื่อว่าอีกไม่นานท้องฟ้าจะสดใสค่ะ

คุณแม่ต้องตัดสินใจเองค่ะ หากทางบ้านเราไม่มีปัญหาอะไร กลับไปอยู่บ้านเราเองดีกว่าค่ะ ส่วนเรื่องความรัก คิดว่าหมดหวังละคะ อยู่ไปเราก็ทุกข์นะ ทั้งจากผช.เอง จากทางญาติเขาอีก ขอโทษนะคะที่พูดตามตรง ตามที่คิด คุณแม่ต้องใจแข็ง และตัดสินใจเพื่อตัวเองและลูกค่ะ