สสัดดีค่ะคุณแม่ทุกท่านคือมันอึดอัดอยากหาที่ๆหนึ่งระบายออกมาวันที่18เปนวันเกิดเราตอนเช้าได้ทำการผูกแขนมารตอนเย้นซื้อเค้กให้ตัวเองเป่าพอดึกๆมาประมาณ2ทุ่มกว่าคนแฟนเราก้บอกจะไปส่งน้องแต่ไปส่งม่ถึงบ้านเราโทรตามแชทหาม่รับม่ตอบให้พี่ชายโทรเขาบอกว่ายุบ้านเพื่อนเราก้รอๆจนดึกขึ้นมาเขาก้ยังม่กลับมาบ้านจนเที่ยงคืนเราโทรไปเปน20กว่าสายเขาถึงกดรับเราถามว่ายุไหนเขาก้บอกว่าแทงสนุกยุพอเราบอกให้กลับบ้านเขาก้บอกเดี๋ยวกลับเราก้รอๆจนถึงวันที่19ตอนเช้าหมอนัดเราไปอัตซาวทั้งๆที่เขาก้รุ้ว่าเราต้องไปโรงพยาบาลเขาก้ยังม่กลับบ้านมาพอเราโทรตามเปน10ๆสายเขาถึงรับเราบอกวันนี้ต้องไปหาหมอเขาก้บอกกำลังกลับไอ้เราก้รอๆจน5โมงเช้ากว่าๆก้ยังม่เหนมาบอกกำลังจะมาตั้งแต่6โมงเช้าพอโทรตามอีกก้ม่รับเริ่มม่รับโทรสัพโทรไปสักพักตัดสายโทรอีกก้ตัดพอโทรไปอีกครั้งเขากลับปิดเครื่องใส่สะงั้นม่รับโทรสัพม่ตอบแชทตัดสายปิดเครื่องป้าก้เรยเดินมาถามว่าทำไมม่ไปหาหมอเราก้บอกม่มีรถเราก้รอๆเขาก้ม่มาสุดท้ายป้ากับลุงเปนคนไปส่งที่โรงพยาบาลไปถึงโรงพยาบาล11:30พอไปอัตซาวเสร้จก้เที่ยงแร้วเราเรยโทรหาป้าจะให้มารับป้าก้บอกพึ่งมาถึงให้โทรหาพี่ชายเราก้โทรถามพี่ชายว่าเริกเรียนตอนไหนพี่บอกเลิกบ่าย3ทีแรกว่าจะรอเราก้เรยคิดว่านานม่รอล่าเดินไปตลาดม่ไกลมากว่าจะไปขึ้นรถโดยสารกลับมีตังติดตัวมาโรงบาล100เพราะเขาเอาตังเราไป600คืนวันที่18เราเรยมีติดตัวแค่นี้เราก้ซื้อกินไป40บาทเหลือไว้ค่ารถกลับ60บาทพอเดินไปถึงตลาดปรากฏว่าม่มีรถผ่านทางบ้านเราเรยสักคันเราเรยมานั่งสักพักโทรหาเขาอีกทีรอบนี้โทรติดเราก้ถามว่ายุไหนเขาบอกยุบ้านเขาถามเราว่าล่ะยุไหนเราบอกยุในเมืองเดะไปรับเราเรยว่าอืมรอสักพักเขาก้มาเรานั่งร้องไห้ไปจนถึงบ้านสงสารลูกก้สงสารแต่เราอดร้องม่ได้พอถึงบ้านลงรถเดินเข้าบ้านสักพักเขาก้บอกว่ามีไรจะบอกเราก้รอฟังคำที่เขาพูดออกมาคือเขาบอกว่ายังม่อยากเลี้ยงลูกยังม่อยากมีลูกเรานิถึงกลับพูดม่ออกได้แต่ร้องไห้???