พ่อเรียกค่าสินสอด

เราเจอปัญหานี้อยู่คะ แต่ที่รุนแรงกว่านั้นคือพ่อแม่แฟนต่างคนต่างมีแฟนใหม่ทั้งคู่และไม่มีใครยอมเสียสละเพื่อลูกชายของเขาเลย พ่อแม่เราเรียก1แสนทอง2 แต่พ่อแฟนเขาให้แค่3หมื่น ฝั่งแม่แฟนไม่มีมาช่วยเลยจะไปยืมมาให้แต่แฟนเรากับเราต้องเป็นคนใช้หนี้เอง เราเลยไม่ให้แฟนไปเอา สุดท้ายหาข้อสรุปจากทางพ่อแม่ฝั่งเราเองต้องยอมจำนนให้พ่อเราเอาเงินวางเป็นสินสอดเอง+กับแฟนมีเท่าไหร่ก้เอามาวางช่วยกันเพื่อให้งานแต่งจบและเราไม่เสียหน้าขนาดนั้นถึงจะเป็นปมก็เถอะ แต่ต่อจากนี้พ่อแม่เราก็ไม่ให้เรากับแฟนไปยุ่งกับพ่อแม่แฟนอีกเลย เพราะเวลามีปัญหาเขาไม่เคยยื่นมือมาช่วย สู้ๆนะคะทุกอย่างมีทางออกลองคุยกับเขาใหม่✌️

ก่อนอื่นขอแสดงความยินดีกับว่าที่คุณพ่อคุณแม่ด้วยนะคะ เรื่องในครอบครัวเป็นเรื่องละเอียดอ่อน แต่ละครอบครัวมีความคิดไม่เหมือนกัน แต่เชื่อว่าเวลาจะเยียวยาทุกอย่าง คู่ของเราเลือกที่จะจดทะเบียนสมรสแทนการแต่งงาน เพราะเราคิดว่า ครอบครัวที่มีความสุขไม่ควรเริ่มต้นด้วยการเป็นหนี้สิน หากคุณทั้งสองคนรับผิดชอบตัวเองได้แล้ว ก็ตัดสินใจเองได้เลยค่ะ ส่วนเรื่องความรู้สึกของทางบ้านอาจต้องให้เวลาสักพัก ตอนนี้โฟกัสที่ลูกและตัวคุณแม่ก่อนนะคะ ทำใจให้สบายนะคะ เป็นกำลังใจค่ะ 😊✌️💕

โห เงินเดือนถือว่าเยอะพอตัวสำหรับเราอันนี้เราไม่รู้นะว่าพ่อจะให้เวลามั้ย บอกพ่อว่าได้ถึงแสนแต่ไม่ใช่ปีนี้ เราต้องเอาที่เราไหวนะ แล้วพ่อจะเอาไปทำไมตั้งแสนนึง ในเมื่อมีเท่าไหร่ก็ต้องเอาเท่านั้นไปก่อน อีกอย่างลูกต้องเก็บไว้ดูตัวเล็กอีก แต่ก็คิดดีๆ จะไม่กลับไปก็ได้ ส่งเงินไปตอบแทนพ่ออย่างเดียวพอ เราเอาเท่าที่เราไหว พ่อเอาแต่ใจก็ไม่ไหว

ถือว่ายังโชคดีนะคะ แฟนของพี่เป็นข้าราชการชั้นผู้ใหญ่ด้วยซ้ำ เราจดทะเบียนกันมา 4 ปี พอวันนี้พี่ท้อง เราก้แค่อยากจะทำให้ทางบ้านเราหมดห่วง แต่งเล็กๆ หรือแม้กระทั้งการสู่ขอ พ่อแม่ฝ่ายชายไม่ยอม ไม่รับท่าเดียว ไม่ยอมให้แต่งเด็ดขาด ทางนี้กลายเป็นว่าไม่ใช่ไม่พร้อมเรื่องเงิน แต่พ่อแม่ฝ่ายชายดื้อรั้นสุดๆ (ถ้าแต่งจะมีเรื่องมามากมาย) เขาขู่ไว้

ไม่อาจก้าวล่วงไปตัดสินใจแทนคุณแม่ได้นะคะ เพราะแต่ละครอบครัวคงต่างกัน แต่อยากบอกว่าชีวิตเป็นของเรา ทุกคนมีทางเลือกนะคะ ถ้าทางที่เราเลือกไม่ได้ผิดศีลธรรมและทำให้ใครเดือดร้อนก็เลือกทางนั้นค่ะ

ไม่ต้องให้พ่อ เก็บไว้เลี้ยงลูก รอพร้อมมีเงินให้เขา ค่อยกลับไปหา ถึงเวลานั้นอารมณ์ของพ่อคงจะเบาลงมาก รอเวลาก่อน ดูแลตัวเองให้ดีอย่าคิดมาก อะไรที่ทำให้เครียด ก็ไม่ต้องไปสนใจ