สวัสดีค่ะ เรามีเรื่องปรึกษามันเป็นเรื่องที่ไม่อยากพูดไม่อยากเล่าให้ใครฟัง..อายคนอื่นเค้า สมเพชตัวเอง..เรื่องมีอยู่ว่าเรามีแฟนค่ะตอนคบกันแรกเค้าดีมากตามใจเราดูแลเราอย่างดีจนผ่านไปได้ประมาณ2เดือน เวลามีปากเสียงกันเค้าเริ่มทำร้ายร่างกายเรา ทำมาตลอดเวลาทะเลาะกันทุกครั้ง..จนเราตั้งท้องเราคิดว่าเค้าจะคิดได้..แต่ไม่เลยเค้าทำเราตั้งแต่ท้องอ่อนๆ..อารมณ์ของคนท้องเราขี้น้อยใจอาจจะงี่เง่าบ้างเราพยายามลดลงแล้ว แต่เค้าก็ไม่เคยเข้าใจทำเราบ่อยทำเราหนักมาก กระทืบท้องเราก็มี..จนเราท้องแก่เค้าก็ยังทำ ก่อนคลอดวันนึงวันที่6 กันยายน เรามีปากเสียงกันเค้าเอามีดมาจี้เราจนเราเก็บเสื้อผ้าออกมาแต่เค้าก็ตามมาง้อจนเราใจอ่อน วันที่7 กันยายนเราคลอดลูก เราก็คิดว่าเค้าจะคิดได้แล้วพอเห็นหน้าลูก.. ผ่านไปอาทิตย์นึง แผลคลอดเรายังไม่หายดี(คลอดธรรมชาติ) เค้าก็มาแหย่มาเล่นกับเราแต่มันไปโดนแผล เราเลยเผลอตบหัวเค้าไปแต่เราไม่ได้ตั้งใจ จากนั้นเราโดนตบคืนเป็นชุดเลยค่ะ พอตอนเย็นเค้าไม่อยู่เราเลยเก็บเสื้อผ้าหนีมาอยู่บ้านแม่ ผ่านไป3วันแม่เราไม่รู้ว่าเราทะเลาะกันไม่รู้ว่าเราโดนทำร้าย แฟนเราเลยขอแม่เราว่าจะมาอยู่ด้วยแม่เราก็ให้อยู่ ทุกอย่างดีค่ะจนวันเกิดเรา 12 ตุลาคม เราทะเลาะกันแล้วเค้าบีบคอเรา เราจะตะโกนเรียกแม่เค้าก็บีบเราแรงขึ้นทั้งๆที่เราอุ้มลูกอยู่บีบเราจนเราไม่ไหว พอเค้าพอใจเค้าก็ขอโทษ...จนวันนี้ 31 ตุลาคม เค้าทำร้ายเราหนักมาก ต่อยหัวเราจนไปโดนลูก เตะเรา ทุบตีเราสารพัด เราทนไม่ไหวแล้ว..เราขอให้เค้าไปเค้าก็ไม่ไป ไล่เค้าก็ไม่ไป เราเคยเเจ้งความไว้ตอนที่เค้าทำเราแรกๆเค้าก็ไม่กลัว เราจะทำยังไงดีเราสงสารลูก เราเจ็บเราทนได้แต่นี่มันโดนลูกเราไปด้วย..เราไม่ไหวแล้วมันหลายครั้งจนนับไม่ถ้วน..เราจะหาวิธีไหนไล่เค้าไปได้ช่วยเราคิดหน่อยนะคะ ลูกเรา 1เดือน25วัน ขอบคุณค่ะ
Anonymous