การเดินทางชีวิต

สวัสดีค่ะ ชื่อน้ำ อายุ 22 ปีค่ะ 24 กันยายน 62 (วันอังคาร) ฉันกับแฟนเราพากันหนีออกจากบ้าน ด้วยปัญหาที่ว่า คือตั้งท้อง หนีออกมาอยู่บ้านแม่แฟนที่ได้รับการต้อนรับเป็นอย่างดี ท้าวความทำไมถึงหนี...แม่เราเป็นคนดุมากดุถึงขั้นอายุ22ยังโดนตีอยู่เลย (โดนต่อหน้าเเฟนก็มี) แฟนเราอายุ18 เราพากันหนีเพราะกลัวแม่จะให้เอาเด็กออกรึไม่ก็อาจจะทำร้ายเราจนแท้ง..ออกมาได้1วัน แม่โทรหาแล้วด่าพร้อมสาปแช่งทุกอย่าง ตอนนั่นท้อใจมาก ท้อง3ได้ เดือนร้องไห้ทุกวัน..แฟนก็พยายามปลอบใจ ทุกอย่าง โดยเริ่มจากการรู้ว่าเราอยู่คนเดียวไม่ได้ถ้าเเฟนไปทำงานปุ๊ป..หลังจากเราจะคิดถึงแต่ตำพูดแม่แล้วก็จะร้องไห้อย่างเดียว จนเเฟนต้องไปหาเพื่อนมาให้แก้เหงาช้วงท้องเพราะเเฟนกลัวมีผลต่อลูก เพื่อนเราคือแมว หลังจากมีแมวเข้ามาทุกอย่างก็เปลี่ยนไป เริ่มดีขึ้นไม่ร้องไห้ฟูมฟายแล้วคิดว่าต้องเดินต่อไปให้ได้..เริ่มจากการไม่ทิ้งการเรียน ปวส.(วันอาทิตย์)กลับไปเรียนเหมือนเดิมเริ่มใช้ชีวิตใหม่โดยมีเเฟนอยู่ใกล้ๆคอยดูแลทุกอย่าง อาหารการกินไม่ให้อด หาเงินส่งค่าเทอมให้ทั้งตัวเองและเรา ตอนนี้ทุกอย่างมันดีไปหมดแม่เริ่มเข้าใจในสิ่งที่เราทำแล้วมั่นใจว่าเเฟนเราดูแลเราได้ ขอบคุณตัวเองที่อดทนในวันนั้นแล้วมันทำให้มีวันนี้