สวัสดีคับผม น้องมีตังค์นะคับ เกิดวันที่ 05 ต.ค. 62 คับ กว่าผมจะแตกได้แม่ผมต้องเจ็บตัวถึง 2 รอบเลยนะคับ..
...ประสบการณ์คลอดที่น่าจดจำมากๆ เจ็บปวดที่งดงามที่สุด... รู้ถึงความรู้สึกของคนที่คลอดเองและผ่าคลอดในเวลาเดียวกันเลยค่ะ
....มาเริ่มเลยนะค่ะ กำหนดคลอดมีตังค์วันที่ 15 ต.ค 62 แต่หมอนัดตรวจก่อนคือวันที่ 03 ต.ค เช้า วันที่ 03 คุณแม่ตื่นมามีอาการมูกเลือดใหลแต่ไม่มากจึงไปหาหมอตามนัดพอไปถึงหมอแจ้งให้ไปที่ห้องคลอดเพื่อตรวจภายใน ไปถึงห้องคลอดพยาบาลทำการตรวจภายในให้พบว่ามดลูกยังไม่เปิด จึงให้นอนดูอาการสักพัก.. ประมาณ 4 ชั่วโมงผ่านไป พยาบาลมาตรวจอีกครั้งก็ยังพบว่ามดลูกยังไม่เปิดจึงให้กลับบ้านได้ ... พอกลับมาถึงบ้าน ตี 1 ของวันที่ 4 คุณแม่มีอาการปวดท้องแต่ไม่ถี่ ประมาณ ชั่วโมงละ 2 ครั้ง และหลังจากนั้นมาก็เริ่มปวดถี่ขึ้นเรื่อยๆ ไปโรงพยาบาลตอน 4 โมงเย็น พยาบาลแจ้งปากมดลูกเปิด 2 เซนให้นอนรอดูอาการต่อว่าปากมดลูกจะเปิดเพิ่มไหม จนถึง 1 ทุ่มปากมดลูกก็ยังไม่เปิดเพิ่ม พยาบาลจึงให้กลับมารอที่บ้านก่อน ต้องบอกก่อนนะคะ ว่าบ้านคุณแม่กับ รพ. ไม่ไกลกันมากค่ะ จึงกลับมารอที่บ้าน จนถึง 5 ทุ่ม คุณแม่มีอาการปวดท้องหนักมากขึ้นและถี่ทุกๆ 2 นาทีจึงกลับไป รพ.อีกครั้ง รอบนี้พยาบาลบอกปากมดลูกเปิด 3 เซนให้โกนขนสวนตูดได้เลย ... วินาทีหลังจากนี้คือความเจ็บปวดล้วนๆค่ะ คุณแม่นอนปวดท้องจนถึง ตี 3.30 ของวันที่ 5 ปากมดลูกเปิด 4.90 เซนแต่พยาบาลคาดว่าปากมดลูกน่าจะเปิดง่ายเลยให้เข้าห้องคลอดเลย..พอเข้าไปในห้องคลอด รอจนถึง ตี 5 ปากมดลูกเปิดเพิ่มขึ้นมาเป็น 6 เซน....ก็นอนปวดท้องรอต่อไป เป็นการปวดท้องที่ทรมาณมากๆปวดแทบตลอดเวลาคุณแม่ทั้งร้องให้ทั้งกริ๊ดเต็มห้องคลอด ..จนถึง 7 โมงเช้า ปากมดลูกก็ไม่มีการเปิดเพิ่ม ...ยังคงอยู่ที่ 6 เซน ..แต่ที่แย่กว่านั้นคือพยาบาลแจ้งว่าปากมดลูกของคุณแม่มีอาการบวมแล้วจึงคาดว่าจะต้องทำการผ่าคลอดออกมา..วินาทีนั้นทั้งตกใจทั้งเป็นห่วงลูกมากๆ ...แต่มันไม่จบแค่นี้ค่ะ ...เมื่อแจ้งผ่าคลอดแล้ว ... พยาบาลเดินมาบอกว่าห้องผ่าตัดไม่ว่าง..ติดเคสผ่าตัดหนักหัวสมองให้รอจนถึง 9 โมงครึ่ง... คุณแม่ฟังแบบนั้นคุณแม่แทบจะขาดใจ... ในระหว่างที่รอเวลาผ่าคลอด..มีพยาบาลยังคงเดินมาดูอาการอย่างต่อเนื่อง... และเหมือนจะพบข่าวดีเมือปากมดลูกของคุณแม่เปิดครบ 10 เซนแล้วค่ะ.... ทุกคนคิดว่าคุณแม่คงคลอดได้เองแน่ๆ ใช่ไหมค่ะ... แต่เปล่าเลยค่ะ หลังจากปากมดลูกเปิด 10 เซน ..น้องกลับหัวแล้ว ..แต่น้องไม่ยอมออกค่ะ พยาบาลทั้งควานทั้งกดที่ท้องคุณแม่..กดด้านซ้ายลูกย้ายไปด้านขวากดด้านขวาลูกย้ายไปด้านซ้าย... จนคุณแม่ความดันดร๊อบลงรอบหนึ่งพยาบาลเลยนำออกซิเจนมาให้ใส่... เพื่อช่วยในการหายใจ... แต่ก็ยังไม่สามารถนำน้องออกมาได้ ..เวลานั้นรอบตัวคุณแม่มีพยาบาลทั้งหมด 5 คน คุณหมออีก 3 คน ที่ช่วยคุณแม่..ให้เบ่งน้องออกมาให้ได้ ไม่ว่าจะทำการกรีดปากมดลูกเพิ่ม หรือใช้ทุกๆวิธีที่คุณหมอจะทำได้.... แต่จนถึงเวลา 12.15 คุณแม่ไม่ไหวแล้วจึงต้องส่งผ่าคลอดฉุกเฉินเพราะความดันด๊อบรอบที่2 และน้องก็เริ่มหายใจไวขึ้นคุณหมอห้องคลอดทำการเย็บแผลฝีเย็บให้คุณแม่ซึ่งวินาทีนั้นไม่รํ้สึกเจ็บถึงการโดนเย็บเลยเพราะความเจ็บปวดจากการปวดท้องมากกว่าหลายเท่า เวรเปลมารอรับคุณแม่ระหว่างที่หมอเย็บแผลฝีเย็บให้ พอเสร็จทุกคนดูเร่งรีบไปหมด เวรเปลกึ่งวิ่งกึ่งเขนคุณแม่ไปห้องผ่าตัด...คุณแม่เริ่มเข้าห้องผ่าตัดเวลา 12.30 พยาบาลฉีดบ๊อกหลังให้.วินาทีนั้นความเจ็บปวดทุกอย่างหายไปหมดสิ้นเหลือเพียงความรู้สึกที่รับรู้ว่าคุณหมอทำการผ่าคลอดน้องออกมาได้ในเวลา 12 :47 นาที... แล้วคุณแม่ก็หลับไปเลย....จนถึงห้องพักฝื้น
.....หลายคนคงสงสัยเพราะน้องตัวใหญ่รึเปล่าถึงออกไม่ได้... น้องไม่ได้ตัวใหญ่ค่ะแค่ 2990 กรัมเองค่ะ แต่น้องไม่ยอมออก...
......จากที่เล่ามาทั้งหมดตลอดชีวิตของคุณแม่ไม่เคยป่วยจนเข้าโรงพยาบาลหรือนอนโรงพยาบาลสักครั้งครั้งนี้ครั้งแรก...และเป็นครั้งที่น่าจดจำที่สุดในชีวิตของคุณแม่เลยค่ะ.. เอาใจช่วยคุณแม่ใกล้คลอดทุกคนขอให้คลอดง่ายๆ กันนะคะ...
ครั้งหนึ่ง ในชีวิต