ขอระบายหน่อยค่ะ

วันนี้แม่อยู่กับลูก2คน คนที่บ้านไปทำธุระ ช่วง10โมงน้องตื่นมาเล่น แม่ก็ให้นอนเล่นบนเพลยิมปกติ น้องก็ใช้เท้าถีบเปลี่ยนเพลงเล่นเอง แล้วมีลูกแมวอยู่2ตัว (แม่สงสารเลยจับมาจากข้างถนน) ชอบมานอนเฝ้าน้องทั้งตอนเล่นตอนนอนหลับ แล้วตอนน้องเล่นอยู่ แม่กำลังเข้าห้องน้ำได้ยินเสียงน้องร้อง รีบออกมาดู ถุงเท้าลูกหลุดข้างนึง ดูที่ฝ่าเท้าโดนแมวข่วน แผลเยอะแต่ไม่ลึก ไม่มีรอยกัด (บนเพลยิมจะมีของเล่นห้อย บางทีแม่แอบเห็นแมวมันไปตบเล่น) แมวมันคงคิดว่าน้องจะเล่นด้วยมั้งคะ ลูกสาวแม่ร้องแปบเดียวล่ะก็มายิ้มได้ต่อ แม่โทรไปบอกยายน้อง มาถึงก็ว่าแม่ใหญ่ปล่อยให้ลูกโดนแมวข่วนได้ไง ใครจะคิดว่าจะเกิดเหตุแบบนี้ล่ะคะ แม่ก็รีบออกจากห้องน้ำสุดแล้ว เย็นนี้แม่พาน้องไปหาหมอ กลับมาตาน้องก็จะเอาแมวไปปล่อยอีก แม่โมโหมาก สวนกลับไปไม่เข้าใจคำว่าอุบัติเหตุหรอ แม่ไม่ได้เล่าเรื่องนี้ให้พ่อน้องฟัง เพราะพ่อน้องชอบตำหนิแม่เสมอ เลี้ยงลูกไม่ดี ไม่รู้ใจลูก คือแม่ก็พยายามเต็มที่ที่สุดแล้ว แม่พยายามเป็นแม่ที่ดี แม่ก็บอกนะว่าแม่เหนื่อย คนรอบข้างมีแต่กดดัน ทั้งสามีและพ่อ แม่พูดด้วยความไม่คิดเลยว่าแม่อยากตาย แต่ที่แม่ยังอยู่ก็เพื่อลูก ควบคุมอารมได้เท่าที่ทำ เครียดจนน้ำตาไหล กลั้นไม่อยู่จริงๆค่ะ แม่คิดว่าวันนึงแม่ต้องบ้าขึ้นมาแน่ๆ แม่ทะเลาะกับตาน้องหนักมาก ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับบ้านที่เคยมีความสุขที่สุด พอมีอีกหนึ่งชีวิตมาเพิ่มก็มีแต่ความร้าวฉาน ต่างฝ่ายต่างไม่ยอม แม่ไม่รู้จะไปปรึกษาใครเลย มองหน้าลูกล่ะอดร้องไม่ได้ อยากพาลูกออกไปอยู่เอง ขอโทษลูกที่พามาลำบาก แม่เหนื่อยจริงๆ??