ผ่าคลอดแบบบล้อคหลังไม่ได้น่ากลัวอย่างใครเขาว่า

วันนี้เราอยากมาแชร์ประสบการณ์ลีวิตเลยก็ว่าได้นะสำหรับเรา เราพึ่งผ่าคลอดแบบบล้อคหลังมาได้6วันแล้ว ก่อนอื่นต้องบอกก่อนว่าเรากลัวมาก จนมาถึงวันที่หมอนัดคือเวลาตี3ให้เตนียมตัวไปรพ.เราก็ตั้งนาฬิกาปลุกไว้ ตอนตี2:11น. ที่11นาทีเพราะดราขี้เกัยดเลื่อนเปลี่ยนในโทรสับ พอนาฬิกาปลุกปุบลุกลงจสกเตียงน้ำเดินจ้า ก็รีบไปอาบน้ำแต่งตัว ไปโรงบาลไปถึงเข้าห้องฉุกเฉินเจ้าหน้าที่ก็วัดความวัดดันวักไข้โทรแจ้งหมอ ซึ่งมันเป็นวันเดียวกันกับที่หมอนัดผ่า ห้องฉุกเฉินก็ส่งเราไปต่อที่ห้องรอคลอด เข้าห้องรอคลอดก็เปลี่ยนเสื้อผ้า วัดไข้โกนขน เจาะสายน้ำเกลือ ตรวจภายใน เสร้จทุกอย่างประมานตี4 เราก็นอนรอดวลาผ่าคลอด ระหว่างที่รอนั้นน้ำก็ไหลตลอด พยาบาลก็ดูแลดีพุดจาดีทำให้เราอุ่นใจมากขึ้นระหว่างที่น้ำเดินไม่มีอาการปวดท้องเลย จนกระทั่งหกโมงเช้าเราเริ่มรุ้สึกเจ้บท้องแบบคนเป้นประจำเดือนแต่เจ้บแบบนิดๆมีมูกเลือดล่ะ รอดวลาผ่าคือ07:30 พอสัก07:20 พยาบาลห้องผ่าตัดก็มาเข็นเราไปห้องผ่าตัด บรรยากาศคือ น่ากลัวแหละสำหรับเราเพราะมันมีอุปกรณ์เยอะแยะมากมาย มันเหมือนในหนังเลย เข้าถึงห้องผ่าตัดก็เปลี่ยนเตียงไปนอนเตียงรอผ่า ทั้งไฟทั้งเครื่องมือ ทั้งทีมพยาบาลเราก็กลัวๆแต่พยายามทำเปนไม่สนใจปล่อยตัวไปตามสบาย สักแปปวิสัญญีก็ทำการบล้อกหลังซึ่ง รุ้สึกจี้ดๆไม่เจ้บเลย แต่ตอนนั้นต้องนอนงอตัว ให้หลังโก่งมากที่สุด มีเจ้าหน้สที่สอฝคนคอยช่วยกอดเราไว้ มีเจ้าหน้สที่ผช.คนนึงกอดเข่าให้เรา เขาพุดจาดีมาก มาครับเดี่ยวผมช่วยเเล้วเขาก็กอดเข่าให้เราไว้ตอนนั้นเรารุ้สึกอุ่นใจขึ้นมาเยอะ และมีพยาบาลอีกคนกอดแขนกอดช่วงตัวของไว้ อบอุ่นมาก สักพักวิสัญญีเขาเข้มมาจิ้มที่แขนเราและถามเราว่ารุ้สึกไม่ เราบอกรุ้สึกและลงไปจิ้มท่อนล่างเรายอกไม่รุ้สึก สักพักทีมหมอของเราก็ทำการผ่า 20นาทีเท่านั้นท้องเราโล่งไปเลย ระหว่างที่ผ่านั้นเราได้รับออกซิเจนตลอด โดยมีผช.คนนั้นแหละที่กอดเขสอ่ะ คอยบอกตลอดว่า ลูกออกมาแล้วนะ หนักเท่านั้นเท่านี้นะ จะเสร้จแล้วนะ สักพักหมอโผล่หน้ามา แล้วบอกว่าเสร้จแล้วนะคุนแม่ เดี่ยวตอนเย้นหมอให้กอนข้าวต้มนะ และพยาบาลก็เข็นเราไปห้องพักฟื้นตอนนั้นเราเบล๋อเหมือนจะหลับ ห้องพักฟื้นคือที่สุดสำหรับเราเลย 1ชั่วโมงในห้องพักฟื้น เราสั่นมากหนาวมาก หนาวสั่นจนเตียงสั่นตาม พยาบาลเขาก้อบอกว่ามันเปนอาการหลังผ่า ครบ1ชั่วโมง พยาบาลเขาก็โทรรายงานพยาบาลบนวอร์ดห้องพักว่าอาการเรา มดลุกแข็งตัวดี เดี่ยวจะส่งขึ้นไป เราดีใจมากได้ออกจสกห้องบ้านีเสักทีมันหนาวมาก เราโดนเข้นมาชั้น4ห้องพัก เข้ามาให้มีสามีนั่งคอยยุ หน้าดำคร่ำเครียด เราก้อเบล๋อ วันแรกหมดฤทธิ์ยาเจ้บขยับตัวไม่ได้ นอนราบ วันที่สองถอดสายฉี่ ถอดสายน้ำเกลือ ต้องพยายามลุกเดินไปห้องน้ำให้ได้ วันที่สามเดินเริ่มคล่อง วันที่สี่ดีขึ้นเรื่อยๆออกจากรพ.กลับ้าน วันสองวันเราก็รุ้สึกว่าโอเค สำหรับเรา การผ่าคลอดบล้อกหลังห้องพักฟื้นคือที่สุดของความทรมานแล้วคะ ทีมหมอและพยาบาลดุแลดีมาก #จุฬารัตน์11