มาแชรประสบการณ์ค่ะแม่ๆ ยาวหน่อยนะคะ

วันที่ 8 หลังจากที่ถามไปในโพสค่ะ ประมาณ33วีคกว่าๆ เหมือนรู้สึกมีน้ำไหลออกมาเปปเดียวแต่คล้ายๆตกข้าวด้วยความที่ไม่รู้เลยไปหาหมอที่คลินิคหมอบอกว่าตกขาวเฉยๆแต่ปากมดลูกนั้นเปิด2เซ็นด้วยความท้องแรกก็เลยไม่รู้ว่า2เซ็นมันใกล้ยังแต่หมอก็เตือนถ้ามีอะไรผิดปกติให้ไปหาโรงพยาบาลเลย พอกลับมาบ้านรู้สึกปวดท้องถี่ท้องปั้นแข็งแต่ก็ไม่ได้ปวดใกล้คลอดแต่ปวดหน่อยๆตั้งแต่สองทุ่มถึงเที้ยงคืนกว่าก็หลับไป พอตื่นเช้ามามูกเมือกใสๆปนเลือดเป็นเหนียวยืดซึ่งเยอะมาก อาบน้ำแต่งตัวไปหาหมอเลยค่ะ พอไปพยาบาลตรวจปากมดลูกเปิด2เซ็นเท่าเดิมซึ่งพยาบาลเค้าจะให้คลอดเลยไม่มีการฉีดยาระงับอะไรทั้งสิ้น เราก็เลยโทรไปหาหมอฝากพิเศษและเค้าจะมาดูแล และฉีดยาระงับการคลอดและกระตุ้นปอดเด็กทั้งหมด4เข็ม พอฉีดครบหมอพิเศษให้กลับแต่ที่ รพ ไม่ให้กลับอยู่จนครบ สี่วันค่ะ กลับมานอนอย่างเดียวเดินน้อยที่สุด จนครบ37 วีค ตอนนั้นแหละค่ะเดินบ่อยมากเดินยกนู้นยกนี้ทำท่าผีเสื้อยืดตัวบ้างนั่งรถไปกินข้าว จนถึงวันที่2 ธ.ค ตอน6โมงเช้ารู้สึกตัวว่าอยากไปเข้าห้องน้ำและจับกางเกงทำไมมันเปียก พอไม่เข้าห้องน้ำทำธุระลองดูว่ามีน้ำไหลมาไหม สรุปน้ำคล่ำเดินไปหาหมอปากมดลูกเปิด2เซ็นเหมือนเดิมแต่น้ำคล่ำไหลเหมือนเทน้ำตลอด ก็ได้เร่งคลอดทางน้ำเกลืแ ตอนแรกๆก็ไม่ปวดท้องอะไร แต่พอเข้าห้องคลอดปั้ป ปวดท้องมาเต็มแต่ตัวเองด้วยความเพลียหลับในห้องคลอดไปจนถึงบ่ายโมงกว่าและความปวดท้องมากขึ้นเรื่อยๆๆแต่ปากมดลูกเปิดแค่5.5เซ็นตัวเองไม่ไหวบอกพยาบาลหมดเลยว่าผ่าค่ะๆ ปวดมากกๆๆ ปวดจนที่ตรวจหัวใจลูกหลุดหมดคือไม่ไหว จนได้เซ็นผ่าเรียบร้อยห้องเต็มอีก จนไม่รู้คิดยังไงนั่งท่าผีเสื้อตอนนั้น น้ำคล่ำก็ไหลเต็มไปหมด พอหมอกลับมาอีกทีหมอบอกว่าปากมดลูกเปิดครบเรียบร้อยหมอบอกเบ่งเลยแล้วเบ่งพร้อมกับรอหมอเตรียมอุปกรณ์ เบ่งหลายครั้งแต่ไม่เหนื่อยเท่ารอคลอด พอลูกออกมาวางบนท้องเราละรู้สึกโล่งละภูมิใจมากๆค่ะ พอคลอดเสร็จเลือดไหลเต็มขากระเด็นเข้าหน้าเพราะหมอกดท้อง หมอถามพยาบาลก็ถามว่ารู้สึกเวียนหัวไหมคะแต่แม่คิดในใจว่ารู้สึกหิวข้าวมากค่ะ