แชร์ประสบการณ์ผ่าคลอดบล็อกหลังหน่อยค่ะแม่ๆ

เราชิวมากค่ะ หมอมือเบาจนไม่รู้สึกเจาะเลือดเจ็บกว่า (ฝากพิเศษกับหมอ) ตอนบล็อกเก็บคองอเข่าจุกท้องเจ็บท้องจนไม่รู้สึกอย่างอื่นเลย นี่คือโฟกัสแล้วนะว่าเขาจิ้มเข็มตรงไหนอยากรู้ 😅 พอยาออกฤทธิ์ชาแบบเป็นเหน็บชาอ่ะค่ะ รู้นะเวลาโดนแตะแรง ๆ ว่าเขาจับตรงไหน แต่ไม่เจ็บ สวนสายฉี่นศ.แพทย์ทำให้ ไม่ได้เจ็บอะไรออกแนวรำคาญเหมือนอะไรคาจะหลุดจากมิจิเหมือนฉี่ไม่สุดมากกว่า เดินเข้า ๆ ออก ๆ ห้องน้ำจนพยาบาลถามอ่ะ 🤣 แต่พอผ่าก็ไม่รู้สึกละ ตอนถอนสายฉี่แสบ ๆ ขัด ๆ เจ็บจี๊ด ๆ ข้างในลามลงทวารค่ะ ซึ่งโอเคเพราะอยากถอดมานานละ รำคาญขั้นสุด 555555 ความเจ็บจริง ๆ ของเรามันเริ่มตอนลุกยืนเดินแรก ๆ ค่ะ เหมือนคนหลังไม่มีแรง หนักตัวมากกว่าจะลุกได้ ขาก็ยกไม่ขึ้นต้องลากเอา แต่เรามัวแต่เจ็บไม่ได้ สามีไม่ช่วย ต้องขึ้นลงเตียงเอง เข้าห้องน้ำอาบน้ำเอง เลี้ยงลูกอาบน้ำลูกเองทำทุกอย่างเอง ช้าหน่อยแต่ทำได้ค่ะ ช่วง 10 วันหลังผ่าจะเจ็บตอนนอนแล้วลุกจากเตียง ถ้าได้เดินนั่งระหว่างวันก็ไม่เจ็บละ มช้แผ่นรัดหน้าท้องช่วยได้เยอะเลยค่ะแม่

ส่วนตัวเราว่าแล้วแต่คนว่าจะเจ็บไม่เจ็บค่ะ อย่างบ้านนี้ ผ่าคลอด บล็อกหลัง สำหรับเราเจ็บทุกอย่างค่ะ 🥲 ( แต่เจ็บแบบทนได้ ) เราเป็นคนตัวเล็กและก่อนท้องผอมมาก เจาะน้ำเกลือเราเจ็บมาก *เพราะนักศึกษาพยาบาลฝึกงานเจาะให้ เหมือนเจาะกับคนไข้ครั้งแรก* สวนฉี่ไม่ค่อยเจ็บค่ะ เหมือนเป็นปัสสาวะอักเสบ แสบๆเคืองๆ ตอนโดนฉีดบล็อกหลัง มีสดุ้งค่ะ เราเจ็บตอนโดนยาฉีดเข้าไปและปวดขาซ้ายมากกกก หลังผ่ายังไงก็เจ็บค่ะ เจ็บแผลมากกก เราใช้เวลาไปเข้าห้องน้ำหลังโดนถอดสายสวนฉี่เกือบ 15 นาที เจ็บจนไม่กล้าฉี่ แต่หลังจากนั้น 3-5 วันก็เจ็บน้อยลงค่ะ บางคนอาจจะฟื้นตัวเร็วใน 2-3 วันก็มีค่ะ คุณแม่ไม่ต้องกังวลนะคะ เจ็บแต่ทนเพื่อน้องค่ะ ความรู้สึกตอนคุณหมอผ่าเสร็จน้องร้องไห้ น้ำตาไหลไม่รู้ตัวเลยค่ะ คิดแค่จะได้เจอหน้าน้องความเจ็บก็หายแล้วค่ะ สู้ๆน้าแม่ 🫶🏻🩷

ถ้าพูดแค่จะกำลังจะผ่าคือ เราอ้วนตอนท้องน้ำหนักขึ้นไปเยอะมากหนัก113กก. เลยต้องใช้เข็มเบอร์ใหญ่มาก เบอร์28 และจิ้มเข็มทั้งหมด8รอบ เจ็บตอนจิ้ม และตอนขวักดึงลูกออกมาจากท้อง ลูกเราตัวจิ๋วน้ำหนักแค่1,640กรัมเองโดนดึงยังรู้สึกเจ็บและปวดหน่วงๆมากๆๆๆๆ ตอนผ่ายันออกจากห้องคลอดไปรู้สึกตัวตลอดเวลาค่ะ ความเจ็บแต่ละคนไม่เท่ากัน วัดเทียบกันได้ไม่ และเคสแต่ละคนไม่เหมือนกัน ความเจ็บและวิธีเลยอาจจะไม่เหมือนกันทุกอย่าง เราผ่าฉุกเฉินไม่มีการอดน้ำอดข้าวนะคะ ผ่าไปอ้วกไปรอดตายมาได้ทั้งแม่ทั้งลูกค่ะ

ของเราชิวๆทุกอย่าง แต่เจ็บแผลมากช่วงอยู่ รพ สบายสุดเพราะมียา มีพยาบาลดันหลังให้ลุกขึ้นจากเตียง เจ็บสุดตอนวันที่ 5-6 เพราะกลับบ้านมาแล้วไม่มียาฉีด แถมยังต้องเลี้ยงลูกต้องอุ้มเค้า เจ็บแต่ตอนดูลูกจะทำได้เอง 55 พอวันที่ 7 เหมือนทุกอย่างเบาสบายขึ้น แล้วมันจะผ่านไปค่ะ ยาพาราก็กินเข้าไปค่ะ เจ็บก็กิน ไปเรื่อยๆ เจ็บโว้ย แต่บางคนบอกไม่เจ็บเลย แต่เราไม่เจ็บสักขั้นตอน ไม่น่ากลัวด้วย ไม่หนาว ตอนเข้าห้องผ่าตัด ไม่ตื่นเต้น ชิวมาก แปปเดียว บล็อคหลังก็ไม่เจ็บ น้ำเกลือก็ไม่เจ็บ

ไม่เจ็บ อะไรใดๆ ตั้งแต่ฉีดยา ก็เหมือนฉีดยาปกติ ใส่สายฉี่น่าจะใส่ตอนชาแล้วเลยไม่รู้สึก ถอดสายฉี่ก็ไม่เจ็บ ขัดๆนิดหน่อย ลุกยืน เดิน ไม่เจ็บ มีหน่วงๆไม่กล้ายืดตัวตรงเท่าไหร่ มีวันแรกเมายา อ้วกแตก ยิ่งให้ยากันอาเจียนยิ่งอ้วก พอได้นอนได้พักคืนนึงก็หาย กังวลเรื่องเดียว กลัวหิวเพราะต้องงดน้ำอาหาร แต่ก็ใส่สายน้ำเกลือเลยไม่หิว มีแรง แต่ข้าวมื้อแรกนั้นอร่อยมาก ขนาดแค่ข้าวต้มธรรมดา สรุป ของเราชิวๆมาก กลัวคลอดธรรมชาติมากกว่าอีก

ไม่น่ากลัวค่ะแม่ บล็อคหลังก็ไม่เจ็บเลยแทบไม่รู้สึกตอนบล็อคเพราะเข็มเล็กมาก เจาะน้ำเกลือเจ็บกว่าค่ะ ของเราบล็อคหลังเสร็จถึงใส่สายฉี่เลยไม่รู้สึกเจ็บแค่รู้สึกตึงๆแต่ไม่รู้เป็นแบบนี้ทุกที่รึป่าวนะคะ สู้ๆค่ะแม่

เราผ่าคลอดที่ BNH หมอเยื้อน ชิลมากค่ะ ไม่เจ็บเลย แผลสวยด้วย

สู้ค่ะ ความเจ็บปวดที่งดงาม

สบายมากค่ะ