เป็นเเม่ท้องเเละต้องอยู่คนเดียว รู้สึกโดดเดี่ยวเเปลกๆ ไม่รู้จะไปพูดจากับใครคุยกับใคร

ยินดีต้อนรับเข้าสู่ชมรมณ์มนุษย์แม่นะคะ 5555 จะบอกว่าเมื่อชีวิตได้เป็นแม่คนแล้วมันเหงามากกเลยค่ะ บ้านนี้ท้องยุคโควิด ย้ายมาพักบ้านแฟนที่ ตจว ช่วงกักตัว สรุปท้อง แล้วอดเจอเพื่อน อดเจอครอบครัวตัวเองยาวๆ เหงามากๆค่ะ พอเลี้ยงลูกจริงๆก็เหงาจนดิ่งเลยค่ะ เพราะชีวิตมันเปลี่ยนไปมาก ไม่มีสังคม เลี้ยงแต่ลูกไม่มีคนช่วยเลี้ยงไม่ได้เจอเพื่อนเลย อยากให้แม่พยายามยอมรับชีวิตตัวเองให้ได้นะคะ หากิจกรรมทำแก้เหงา คุยกับแม่ๆในนี้ได้ค่ะ แม่ไม่ได้อยู่ตัวคนเดียวนะคะ หาซีรีย์ดูแก้ขัดไปก่อน เพราะพอคลอดแล้วจะวุ่นวายสุดๆค่ะ เป็นกำลังใจให้นะ แม่ไม่ได้เหงาคนเดียว ขนาดเราลูก2ยังไม่มีสังคมไม่ได้เจอเพื่อนเลยค่ะ 5555

เป็นเหมือนกันเลยค่ะ บ้านนี้แม่อยู่คนเดียวตั้งแต่ท้องอ่อนเลยค่ะ ตอนนี้ใกล้คลอดแล้ว แบกท้องไปรพ.เองตลอดค่ะ แฟนไปทำงานต่างจังหวัดนานๆทีถึงจะได้กลับมาบ้าง แต่ไม่บ่อย แล้วเราก็พึ่งโดนนอกใจมาหมาดๆเลยค่ะ ดิ่งสุดๆ อยู่บ้านคนเดียวฟุ้งซ่านมาก สู้ๆนะคะ เราจะผ่านมันไปด้วยกันค่ะ เดี๋ยวเบบี๋น้อยก็ออกมาหาคุณแม่ให้ไม่เหงาแล้วค่ะ🥰🫶🏻✌🏻

เปนคะตอน2-7เดือนไปอยู่บ้านแฟน คือเช่ามาแฟนก้ออกไปทำไร่สวน ให้เราอยู่บ้านเค้าไม่มีเพื่อนคุยไม่รู้จะไปเล่นกะใครเพราะบ้านเค้าอยู่ห่างกันคะ มีแต่หมากะแมวที่มานั่งเล่นนอนเล่นด้วยก้อพอได้หยอกมันไปเหงามากเลยคะพอ8เดือนเรากลับมาอยู่บ้านตัวเองรู้สึกดีมากกว่าเดิมคะมีเพื่อนคุยมีอะไรทำไม่เหงาแต่ไม่ได้อยู่ด้วยกันกับสามีคะ

เราอยู่กับสามี 24 ชม. แต่เขาแทบไม่คุยกับเราเลยค่ะ วันนึงเจอกันแค่ตอนกินข้าว เราแยกห้องแยกชั้นกันนอนเพราะเขาสูบบุหรี่ให้เราดม เราเลยหนีลงมานอนคนเดียว เขาก็อยู่ชั้น 2 เหงาจนคุยกับตัวเอง 555555 คุยกับลูก หาอะไรทำ ทำงาน ดูหนัง ง่วงก็นอน ว่างก็มาไล่คุยกับคนในกลุ่ม แก้เครียดได้ดีอยู่ค่ะแม่

เราก็อยู่คนเดียวค่ะ 35wแล้ว สามีทำงานต่างจังหวัด เราก็ทำงานอยู่ต่างจังหวัด ตอนนี้ยังทำงานอยู่เลย อยู่บ้านเช่าคนเดียว ขับรถเอง ทำทุกอย่างเองคนเดียว ใช้ชีวิตคนเดียว บางวันก็นอย ร้องไห้บ่อยมาก แอบคิดไว้ว่าถ้าปวดท้องก็คงต้องขับรถไปคลอดเอง

บ้านนี้ก็ได้ยุ่คนเดียวค่ะเพราะแฟนต้องทำงานต่างจังหวัดละเราท้องแล้วแพ้ท้องหนักมากช่วงนั้นคือดิ่งมากทั้งแพ้ท้องกินอะไรไม่ได้ร้องไห้ทุกวันเลยค่ะแต่ก็ผ่านมาได้ กำลังใจคือลูกในท้องค่ะสู้เพราะเค้า

บ้านนี้เป็นยันคลอดค่ะ ยิ่งตอนให้นมลูกคือนอยมาก ไม่ว่าสามีจะอยู่ไม่อยู่ด้วยก็จะมีความรู้สึกนั้นตลอด แอบร้องไห้คนเดียวตลอดเลยค่ะบอกคนอื่นไปเขาก็ไม่ได้เข้าใจเรา

เป็นเหมือนกันค่ะ สามีออกไปทำงานตั้งแต่เช้ากลับมาค่ำก็ไม่ค่อยคุยกัน อยู่บ้านคนเดียวทั้งวัน ไม่ได้ออกไปเที่ยวไหนเลย รู้สึกเบื่อๆน้อยใจที่สามีไม่ได้ดูแล

สิ่งง่ายๆเลยคือต้องปรับตัวให้เข้ากับที่เป็นอยู่ค่ะ หาอะไรทำ ปลูกดอกไม้ ถักนิตติ้ง คุยกับคนอื่นบ้างค่ะถึงจะคุยผ่านการโทรหรือแชทก็ยังดี แม่จะได้ไม่เหงา

เป็นค่ะยิ่งลูกเกิดมายิ่งหนักค่ะ พะวงระแวง กลัว ไปทุกเรื่องค่ะ ลูกเป็นอะไรนิดหน่อยวิตกกังวลหนักกว่าเดิมอีกค่ะ แต่ต้องอดทนท่องไว้เพื่อลูกๆค่ะ