ทำยังไง

ผมอายุ 19 แฟนก็เท่ากัน ตอนนี้แฟนผมท้องได้ 6-7 week ผมกำลังคิดถึงอนาคตว่า ผมจะทำยังไง เป็นคนที่ดีได้หรือเปล่า ถามว่าทำไมทำถึงไม่คิด ผมอยากบอกตลอดเวลาที่ครบมา 5 ปี ผมป้องกันทุกครั้ง ไม่เคยที่จะมีรอบไหน ที่อารมณ์พาไปและไม่ป้องกันเลย เครียดกับเรื่องประจำเดือนจดไว้ทุกเดือน พอไม่มาก็เครียด ผมคิดว่าจะครบกันไปนานๆ จะมีน้องตอนอายุ 25-26 อยากใช้ชีวิตวัยรุ่นไปด้วยกันเที่ยวเล่นด้วยกัน จนตอนนี้ก็เกินเหตุการณ์แบบนี้ แฟนผมประจำเดือนไม่มา ผมเครียดมาก จนแฟนผมไปหาหมอเกี่ยวกับโรคประจำตัวที่ รพ. ผมเลยให้เธอตรวจที่ รพ. เลยดีกว่าเพราะน่าเชื่อถือด้วย ผล 100%(ก่อนหน้านั้นเราใช้ที่ตรวจแล้ว มันขึ้นขีด 2 ขีดจาง) ผมไม่เชื่อ คิดว่าที่ตรวจมันผิดพลาด จนในที่สุดแฟนผมก็ได้บอกว่า ท้องผมคิดอะไรไม่ออกในจังหวะนั้น ไม่เคยคิดไม่เคยฝันเรื่องนี้ ตลอดเวลาที่ครบกันมา แฟนผมก็ถามเล่นๆบางครั้งถ้ามีน้องจะทำยังไง ผมก็จะบอกว่า คิดไม่ออก และก็ไม่อยากให้เกิดเรื่องแบบนี้เพราะตัวเองยังเอาไม่รอด เกเร อยู่เลย จนตอนนี้ผมกำลังจะมีน้อง ทำให้ผมกำลังเครียดเรื่องจะทำตัวยังไง จะเป็นพ่อที่ดีได้หรือเปล่า กลัวจะอบรมสั่งสอนได้ไม่ดีพอ ในอนาคตเด็กคนนี้จะต้องเรียกผมว่า พ่อ ตอนนี้ผมอยากได้คำแนะนำเกี่ยวกับชีวิตข้างหน้า จะต้องทำยังไงบ้าง จะเป็นคนที่ดีเป็นตัวอย่างได้ไหม ไม่ว่ายังไงผมก็ไม่ทึ้งแฟนผมไม่คิดอะไรมิดีมิร้ายแน่นอนครับ จะอยู่ไปด้วยกัน ตอนนี้ผมก็กำลังจะเริ่มคิดถึงเรื่องข้างหน้าบ้างแล้ว กำลังคิดทุกอย่าง หาคำตอบให้ตัวเองได้แล้ว สักวันหนึ่งผมรู้จะมีเหตุการณ์แบบนี้ไม่ว่าช้าหรือเร็ว แต่ยังไงเขาก็คือของขวัญที่พิเศษที่สุด ตอนนี้ผมอยากจะทำหน้าที่พ่อให้ดีที่สุด กลัวจะเป็นแบบอย่างที่ดีไม่ได้ครับ #ขอโทษนะครับที่ยาวเกินไป ผมอยากระบายอยากแลกเปลี่ยนประสบการณ์ของเรื่องแบบเดียวกับผมบ้างครับ

89 ตอบกลับ
undefined profile icon
เขียนข้อความตอบกลับ

เราอายุ19 แฟนเราอายุ 21 เเฟนเราอยากมีน้องเพราะเพื่อนๆส่วนใหญ่เขามีกันหมดแร้ว แต่ใจเรายังๆม่อยากมีเพราะอยากเรียนก่อน อยากใช้ชีวิตแบบนี้ไปก่อน แต่ทุกครั้งที่มีเพศสัมพันธ์กันเราจะเปนฝ่ายป้องกันตลอดน้ะค่ะ เพราะแฟนเราอยากมีเขาเลยไม่ป้องกัน จนเมื่อประมานเดือนสิงหาประจำเดือนเราไม่มาเขาก็พูดเลยลูกเขามาแร้ว แต่ใจเรายังไม่อยากมีหรอกค่ะ เพราะเขายังทำตัวเกเรอยุ่ อีกอย่างเราก็ไม่ได้ทำงานด้วยกลัวออกมาจะเลี้ยงเขาไม่ได้ เราเลยบอกเขาว่าไม่มาหรอกอาจจะเปนเพราะกินยาคุมเลยเลื่อนหารมาของประจำเดือน เขาก็ไม่พูดอะไรน้ะค่ะ เราก็ไม่คิดอะไรเพราะเรากินยาคุมตลอดจนมันผ่านไป2-3เดือนแร้วเราทะเลาะกับแฟน เราคิดว่าเราจะเลิกกันจิงๆแล้วค่ะ เราเลยให้เขาซื้อที่ตรวจมาตรวจก่อน ถ้าน้องไม่มาจิงๆเราก้ะจะแยกกันไปเริ่มใหม่ค่ะ แต่พอตรวจเท่านั้นละค่ะ น้องมาจิงๆเราทำไรไม่ถูกได้แต่ร้องไห้ ใจเรายังอยากเรียนเราไม่รุ้จะบอกพ่อกับแม่ยังไฃด้วยละค่ะ กลัวเขาจะผิดหวังเลยเลือกที่จะไม่บอก จนเขาบอกมีแร้วก็เลี้ยงไม่เห็นเปนอะไรเลยลูกคนเดียวทำไมจะเลี้ยงไม่ได้ แฟนเราสั่งห้ามเลยค่ะว่าห้ามเอาน้องออกเด็ดขาด ลูกเขาถ้าออกมาแร้วไม่อยากเลี้ยงบอกเขาค่ะ เดี๋ยวเขาเลี้ยงลูกเขาเอง เราพึ่งเห็นเขาโตก็ตอนที่รู้ว่ามีน้องเนี่ยล้ะค่ะ เราเลยเลือกเชื่อมั่นในตัวเขา ทุกวันนี้เขาทำตัวเป็นพ่อที่ดีมากเลยค่ะ คอยดูแล คอยหาของบำรุฃน้องมาให้กิน เราไม่กินเขาก้ะจะงอนแร้วบังคับให้เราดูแลสุขภาพค่ะ จนทุกวันนี้เริ่มหาชื่อน้องแร้วค่ะ เริ่มคุยถึงน้องมากขึ้น ตอนนี้น้องเริ่มดิ้นแร้วค่ะ สุดท้ายไม่มีอะไรแนะนำน้ะค่ะแต่อยากให้ค่อยๆคิดค่ะ มีน้องไม่ได้แย่อย่างที่คิดน่ะค่ะ ค่อยๆเปลี่ยนตัวเองค่ะ เกเรก็เลิกเกเรเหมือนเเฟนเราได้ค่ะ ต้องมีความอดทนเย้อะๆน้ะค่ะ อายุน้อยไม่เกี่ยวหรอกค่ะง่าจะเลี้ยงเขาไม่ได้

อ่านเพิ่มเติม
คำถามที่เกี่ยวข้อง