ทำยังไง

ค่อยๆปรับไปนะคุณพ่อมือใหม่ เพราะเราเองก็กำลังเป็นแม่คนและพ่อคนมือใหม่เหมือนกัน เราเคยคิดถึงขั้นไม่ดีจะเอาเขาออกด้วยซ้ำแต่ด้วยความกลัวและจิตสำนึกต่างๆมันทำให้เราเปลี่ยนแปลงตัวเองมากๆ ทำให้มีความเป็นพ่อแม่มากขึ้นและต้องเป็นผู้ใหญ่ที่มีครอบครัวแบบสมบูรณ์อย่างไม่ทันตั้งตัว ตอนนี้ท้องได้ 23 w 3 d แล้วทุกอย่างรอการเจอน่าลูกอย่างเดียว และคิดอย่างเดียวว่าเขาเกิดมาต้องเป็นเด็กที่สมบูรณ์ทั้งทางกายและครอบครัวจนตอนนี้ทุกคนทั้งทางสามีและทางเรารอลุ้นพร้อมเจอน่าหลานมากๆจร้ ✌✌✌✌❤❤❤❤

อายุเท่าไหร่ไม่สำคัญแล้วนะคุณพ่อตอนนี้เป็นคุณพ่อคุณแม่แล้ว ส่วนที่ตั่งคำถามว่าจะเป็นพ่อที่ดีได้มัย ตอบให้เลยค่ะว่าได้ ไม่ต้องดีเหมือนใครๆแต่ดีในฉบับของเรา ดูแลเอาใจใส่ทั่งแม่และลูกให้ดี ตั่งใจทำงานถึงจะไม่รวยแต่ขอให้รวยความสุขไว้ก่อน ตอนนี้ครอบครัวเราได้เริ่มขึ้นแล้วมันเปลี่ยนอะไรไม่ได้แล้ว ขอให้คุณพ่อสู้ๆ ที่พูดแบบนี้เพราะแฟนพี่ก็ค่อนข้างเกเรเหมือนกันแต่เขาไม่เคยทิ้งหน้าที่พ่อ มีเร็วก็ดีนะพี่ว่าเรายังมีแรงหาเลี้ยงเขามีตอนแก่ก็ลำบาก สู้ๆ✌✌

สำหรับเราคนอ่าน อายุ35ปี เราคิดว่าเท่าที่เขียนมาได้ ก้อมีความรับผิดชอบมากแล้ว พี่เหมือนกัน ลูกคนแรกตอน 35ยังไม่รู้เลยว่าจะเป็นแม่ที่ดีได้รึเปล่า แต่จะทำหน้าที่ให้ดีที่สุด สุดความสามารถ มีลูกตั้งแต่อายุยังน้อยก้อดีหลายอย่าง 1.กำลังเราสู้ไหวในการเลี้ยงลูก 2.เป็นเพื่อนกับลูกได้ตอนเขาโตเป็นวัยรุ่น 3 ให้คำปรึกษาลูกได้ดี เพราะวัยต่างกันไม่เท่าไร 4.เป็นคนแรกที่รักเขาตั้งแต่ยังไม่เห็นหน้า รักบริสุทธิ์ สุดท้ายเป็นกำลังใจให้ครอบครัวนะค่ะ.

สู้ๆคับ ผมคนนึงมีลูกชายตั้งแต่อายุ19. ตอนนี้26แล้วกำลังจะมีคนที่2 ก็ไกล้จะออกแล้วเดือนหน้า ผมก็เคยเกเรจนถึงแบบว่าไม่มีใครรับได้ จุดเปลี่ยนของชีวิตคือตั้งแต่มีลูก ผมไม่เคยเที่ยวไม่ติดเพื่อน. แต่กลับมาตั้งใจทำงาน ทั้งๆก็ไม่รู้ว่าตัวเองทำได้ไง ผมกับแฟนเริ่มมาจาก0. จนตอนนี้ผมมีทุกอย่าง มีรถ มีทุกๆอย่างที่อยากได้ มาตอนนี้มานั่งคิดว่าเราทำมาได้ไง ทั่งๆที่ไม่เคยคิดที่จะหากินเลย แต่ทุกวันนี้เราทำได้ ผมคิดว่าคุณทำได้ สู้ๆคับ

เชื่อว่าคุณจะเป็นแบบอย่างที่ดีได้ แค่ค่อยๆปรับตัวตามสถานการ ตอนนี่เหมือนแค่เครียดและกังวลเรื่องการใช้ชีวิต อาจจะเรื่องไม่พร้อมด้านครอบครัว ด้านเงิน หรืออะไรต่างๆ เลยพาลกังวลไปหมด แค่อยากให้พยายามใช้สติ ใจเย็นๆ ส่วนเรื่องแบบอย่างที่ไม่ดี คุณค่อยๆปรับตัวเองสิ ถ้ารู้ว่าไม่ดี ก็ค่อยๆปรับตัวเองเข้าหาเรื่องดีๆมากขึ้น วันนึงเมื่อเห็นหน้าลูก คุณอาจจะอยากทำให้ดีโดยไม่มีข้อแม้เลยก็ได้ อายุไม่น้อยหรอก ขอให้เป็นเรื่องดีๆ นะ

เราว่าเธอคิดได้ในระดับนึงเลยนะ อย่างน้อยก็คิดถึงอนาคต เธออายุเท่าแฟนเราเลย เเต่ตอนนี้แฟนเราทิ้งเรากับลูกไปแล้วไปมีคนใหม่เรื่อยๆเที่ยวกินเหล้าไปวันๆใช้ชีวิตสนุกสุดๆเอาเเต่ตัวเองไม่รับผิดชอบเรากับลูกในท้องสักอย่าง เราต้องกลับมาอยู่บ้านทั้งๆที่เรากำลังจะเรียนต่อมหาลัย เราเสียเวลาไปเลย1ปีกับผช.เเย่ๆ ยังไงก็สู้ๆนะอย่าทิ้งกันดูเเลกันดีๆ ไหนๆเขาก็มาเกิดกับเราเเล้ว มีอะไรก็ปรึกษาครอบครัวพ่อแม่ เป็นกำลังใจให้นะ ❤️

อยากให้ลูกภูมิใจตั้งใจทำงานเก็บตังเลี้ยงลูกด้วยตัวเองให้ได้ แค่นี้ก็ดีแล้ว ถ้าอยู่ต่างจังหวัดมองดูอาชีพเสริม เลี้ยงแพะดูนะเริ่มจากน้อยๆก่อนสะสมเรื่อยๆ ถ้าที่บ้านมีธุระกิจ มีฐานะดี ก็อยู่ที่ตัวแล้วจะทำตัวแบบเดิมให้ลูกดูหรือจะเปลี่ยนตัวเองเพื่อลูกแม่ เท่าที่อ่าน จะกินจะเที่ยวจะเล่นไม่มีเรยที่จะเก็บตังไว้เผือตอนลำบาก คิดใหม่ได้แล้วนะ เอาตังเที่ยวเล่นเก็บเข้าบันชีให้ลูกสะ คนที่ลำบากกว่าเราก็เยอะ

ใจเย็นๆนะคะ บ้านนี้ตอนนี้ก็19ปีค่ะ หางานทำเเละเลี้ยงดูเเฟนกับลูกนะคะ ปรึกษาพ่อแม่ ทั้ง2ฝ่าย อย่าเอาน้องออกนะคะ😀 เขามาเเล้วก็เลี้ยงเขาดีๆ อย่าให้คำว่าไม่มีความรับผิดชอบเข้ามาในชีวิตของเราเด็ดขาด เชื่อค่ะ ว่าคุณทำได้😅 ให้กำลังใจกันเเละกันนะคะ. นี่คือจุดเริ่มต้นของคำว่าลำบาก อย่าเครียดนะ คิดได้แค่นี้ถือว่าดีเเล้วค่ะ อย่ามองตัวเองให้ต่ำ อย่ากลัวอะไรที่ไม่ควรกลัว สู้ๆค่ะ❤ สักวันจะผ่านมันไปได้เเน่นอน.

พื้นฐานระบบความคิดดีอยู่แล้ว สามัญสำนึกน้องก็มีมากกว่าคนอายุเยอะอีกหลายคน น้องจะเป็นพ่อที่ดี เป็นต้นแบบ เป็นฮีโร่คนเก่งในหัวใจลูกแน่นอน ความกลัวไม่ใช่สิ่งผิด อนาคตก็ยังมาไม่ถึง แต่ครอบครัวที่มีความสุขและเสียงหัวเราะอยู่ตรงหน้า น้องแค่ต้องทำทุกอย่างเพื่อรักษามันไว้ให้ได้ อย่าปล่อยให้กลายเป็นแค่เรื่องที่จดจำได้ว่าครั้งนึงเคยเจอมา เป็นกำลังใจให้ว่าที่คุณพ่อผู้มีแต่รอยยิ้มค่ะ❤

อย่าเครียดเกินไปคะพ่อ..มันไม่มีหรอกต้นฉบับที่เลี้ยงลูกได้สมบูรณ์ไปซะทุกอย่าง..คำว่าพ่อที่ดีง่ายๆเลยคะ..แค่รุจักดุแลเอาใจใส่ หั้ยความรักความอบอุ่นกับคนที่คุนรักทุกๆวันรุ้จักแยกแยะสิ่งที่ดีแล้วมั่ยดีออกจากกันได้.. เลี้ยงตามสภาพความเปนยุของครอบครัว อย่าเอาตัวเองไปเปรียบกับคนอื่นอย่าเอาคนอื่นมาเปรียบเทียบกับตัวเอง..ขอหั้ยเชื่อไว้นะคะ..ทุกอย่างที่เกิดขึ้นล้วนมีเหตุผลเสมอ...สู้ๆนะคะ