ประสบการณ์การคลอดของตัวแม่เอง
น้ำเดินตอนตี5หัวรุ่ง วันที่8 มาโรงพยาบาลหมอให้พักฟื้นห้ามลุกผ่านไป2วันเราหมอว่าน้ำเดินไม่ไหลแล้วด้วยความกังวลของเราของครอบครัวกลัวลูกเป็นอะไรขอส่งตัวไปโรงพยาบาลจังหวัดเขาก็บอกอาการยังปกติไม่มีไข้ทั้งแม่และลูกแต่เราบอกว่าลูกไม่ดิ้นเราไม่รู้สึกว่าลูกดิ้นแต่ฟังเสียงหัวใจเด็กก็เต้นปกติ จนพยาบาลให้ยาเร่งคลอดด้วยวิธีการกิน กินตั้งแต่ตี 11 ตอนเที่ยงของวันที่9 กินทุก2ชั่วโมงเริ่มเจ็บท้อง6โมงเย็น เข้าห้องคลอดเกือบตี5หัวรุ่งมีแค่พยาบาล2คนทำคลอดเราพอเราแบ๋งเขาก็มาช่วยพอเราไม่แบ๋งเขาก็ไปนั่ง พยาบาลให้เรานอนชันขาตลอดเราบอกว่าเราไม่มีแรงแล้ว ทำคลอดอยู่ชั่วโมงกว่าเราก็คลอดไม่ออก จนต้องส่งตัวเราไปโรงพยาบาลจังหวัดตอนตี 7 กว่า เราแบ๋งมาตลอดทางเพราะไม่ไหวแล้ว พอเข้าห้องคลอดทั้งหมอและพยาบาลล้อมเตียงให้เราเอาขาตั้งบนที่ตั้งขาเขาก็ช่วยกดยอดอกเราเราก็บอกว่าเราไม่มีแรงแล้วขอผ่าได้ไหมเขาก็บอกว่าจะออกเดี่ยวช่วยกันแบ๋งหายใจลึกๆตอนนั้นนึกถึงหน้าลูกกับชีวิตตัวเองเราแบ๋งแค่ 2 ครั้งลูกก็ออกมา หมอก็ถามว่าเราน้ำเดินตั้งแต่เมื่อไรเราบอกวันที่8เขาก็บอกทำไมทางนู้นไม่ส่งมาตั้งแต่วันที่8 ลูกออกมาไข้เพราะน้ำคร่ำแห้งแต่ลูกก็เกิดมาปลอดภัยปกติสมบูรณ์ เราตัวเรามดลูกช้ำหมดมีถลอกเพราะกว่าจะส่งตัวมาพยาบาลทำคลอดเราแบบรีบๆ
#อุทาหรณ์สำหรับตัวเองและจะจำเลยว่าจะไม่เข้าไปโรพยาบาลนั้นอีก