คุณแม่เลี้ยงเดี่ยว

เหมือนเราเลย เราโดนทิ้งตอน4เดือน ตบตีเรา แล้วก็เราไล่เราหนี โยนเสื้อผ้าเราทิ้งออกนอกห้อง ทั้งๆที่เราอุ้มท้องลูกของเขาอยู่ ใจดำมากๆ ทั้งที่เราไม่ได้ทำอะไรผิดเลย ทุกอย่างเกิดขึ้นจากอารมณ์ของเขาเองล้วนๆ เราก็เลยกลับมาอยู่บ้านกับพ่อแม่ที่บ้านเกิด ส่วนทางพ่อแม่เขาก็ไม่เคยสนใจเรา พวกเขาพร้อมจะตัดเราและลูกออกจากชีวิต มีแต่ครอบครัวเราเท่านั่นที่เขาดูแลเราใส่ใจเรา ตอนนี้ท้องได้6เดือนครึ่งแล้ว อีกแป๊ปเดียวก็ได้เจอหน้า เราเริ่มทำใจได้แล้ว คนอื่นไม่รักก็ไม่ว่า เรารักลูกของเราที่สุดแค่นั้นพอ ไม่มีหนังสือเล่มไหนที่เขียวไว้ว่าเด็กคนนึงจะไม่สามารถโตได้ถ้าไม่มีพ่อ ทุกอย่างอยู่ที่การเลี้ยงดู พ่อไม่ดีก็ไม่อยากให้ลูกมี

ของเราตอน5เดือนค่ะ คือพ่อของลูกเขาไม่คิดจะรับผิดชอบอะไรเลย ทางบ้านเราก็ไล่ให้ไปเอาออก จนเราต้องหอบท้องหนีมาอยู่ที่กรุงเทพกับพ่อ โชคดีที่พ่อเราเข้าใจและยอมรับการตัดสินใจของเรา แต่แม่เลี้ยงเราก็คอยกระแนะกระแหนเราอยู่ตลอด ค่าข้าว ค่าหมอ ค่าคลอด ของใช้ลูกแม่เลี้ยงเขาให้เราออกเองหมด หลายครั้งเราอยากจะหนีไปหาที่อยู่เอง แต่เราก็คิดถึงหน้าลูกคิดถึงค่าใช้จ่ายที่จะตามมา และคิดต่อไปชีวิตเราจะต้องเจอเรื่องที่ลำบากกว่านี้ เราจึงอดทนพยายามไม่คิดมากคิดถึงหน้าลูกอยู่ตลอด. สู้ๆนะคะคุณแม่ ถ้าเราผ่านเวลาที่ยากลำบากนี้ไปได้ ต่อไปมันจะเป็นเรื่องเล่าที่ดีและประสบการณ์ที่มีค่าสำหรับเราค่ะ สู้นะคะ

ฟ้องได้ค่ะแม่ในกรณีนี้ สามารถฟ้องร้องเรียกตรวจ DNA ได้ค่ะ ไม่ต้องลูกออกมา ตรวจน้ำคร่ำได้เลยค่ะ เมื่อมีผล DNA ออกมาพ่อลูกตรงกัน ก็ฟ้องร้องเรียกค่าเลี้ยงดูบุตรได้ค่ะ ศาลจะตัดสินให้พ่อเด็กต้องจ่าย ไม่จ่ายมีความผิดค่ะเพราะมีคำสั่งศาลแล้ว กรณีนี้แม่ไม่ต้องกลัวว่าพ่อจะมามีสิทธิ์ในตัวลูกนะคะ ถ้าไม่ได้จดทะเบียนสมรส แม่มีสิทธิ์ขาดในตัวลูก 100% เปอร์เซนต์เลยค่ะ สู้ๆนะคะ แม่รออีกนิดนะตอนเขาโตกว่านี้ ช่วงดิ้นแรงๆ แม่จะสนุกกับการดิ้นของเขาและจะมีความสุขมากๆตอนเวลาเห็นเขาผ่ายการอัลตร้าซาวด์ กอดให้กำลังใจนะคะ

อย่าคิดมาก ของเราตอนท้องแรกแฟนก็หนีใปมีคนอื่นเหมือนกัล ทางบ้านมันก็พากัลหนีหมด แถมทางบ้านเราก็จะไห้เอาออก เนื่องที่บ้านลำบากมาก เราต้องหนีใป อาศัยคนอื่น อดๆอยากๆ แต่ก็ยอมเพราะตัดไจ ทำร้ายลูกใม่ใด้ ที่สำคันลูกเกิดมาใม่สมบูรณ์ แระตอนนี้ก็เสียชีวิตใปแร้วด้วย เรายังผ่านมาใด้เรย จิงๆที่ผ่านมาใด้ก็เพราะมีน้องอีกนี่แหระ ช่วยไห้ยังอยากมีชีวิตต่อแม้จะฝังไจใปบ้าง อยากจะบอกไห้สู้ค่ะ ใม่แนะนำไห้เอาออกรึคิดถึงคนไจหมาที่ทิ้งใปค่ะ คิดแค่ว่าเรายังมีเจ้าตัวน้อยที่ยังยุกับเราก็พอค่ะ

เขาแค่ผู้ชายคนหนึ่งที่เห็นแก่ตัวถึงจะรักมากแม่ควรปล่อยคะเค้าไม่เหมาะที่จะเป็นสามีเป็นพ่อที่ดีเค้าไม่มีความรับผิดชอบเค้าไม่มีคุณสมบัติที่ดีเลยใจพังตอนนี้ใจพังได้คะแม่ต้องถามตัวเองว่าต้องการคนแบบนี้มาเป็นคู่ชีวิตจริงๆหรอแต่ก่อนแม่บ้านนี้เคยคิดคะยังงัยเค้าก็คือพ่อของลูกอดทนเพื่อลูกแต่เราคิดแค่จะสร้างอนาคตไปคนเดียวมันเหนื่อยคะแม่ยิ่งมีผู้ชายแบบนี้มาพ่วงกับเราอีกสู้เราเดินกับลูกเก๋ๆมีความสุขไป2คนไม่ดีกว่าหรอ ยังงัยก็เป็นกำลังใจให้นะคะผ่านมันไปให้เร็วที่สุด

เราก็โดนเหมือนกันค่ะ..ตอนนี้จะ6เดือนแล้วของเราไม่สนใจดูแลตั้งแต่จะ4เดือน..ตอนแรกเครียดสุดๆเครียดจนอ้วกกินไรก็อ้วก...แล้วเราเหนผลจากการเครียดส่งผลถึงลูก..เราจะยอมตัดสิ่งที่ทำให้เครียดนั้นคือปล่อยพ่อของลูกไปตามทางของเขาจนเราเริ่มอยุ่ได้เข้มแข็งขึ้นเพราะลูกที่กำลังดิ้นตื่นเต้นทุกครั้งที่ลูกเคลื่อนไหวค่อยๆพัฒนาขึ้น..เราเลยยอมเลี้ยงลูกคนเดียว..แต่ดีที่ยังมีครอบครัวพี่น้องคอยอยุ่ข้างๆ...เราบอกกับลูกเสมอเราต้องสู้ไปด้วยกันจนเรามีความสุขที่จะได้เจอลูกตัวน้อยๆ..สู้ๆนะค่ะ

บ้านนี้ก้เลิกลากับพ่อของลูกตอน4เดือนกว่าคะ ไม่ขอให้มาดูแลด้วย แต่ถ้าคิดช่วยก้ไม่ว่า แต่ไม่เอ่ยปากขอเงินช่วยเลี้ยงสักบาท ความเป็นคน มันไม่มีชั่งมัน คนมันคิดถึงลูกมันจะไม่มีคนอื่น มันจะไม่ทิ้งเรา มันจะไม่ทิ้งลูก คนที่มันเลือกคนอื่น คืนคนที่เห็นแก่ตัว เอาแต่สุขใส่ตัวเองโดยที่ไม่คำนึงถึงคนอีกคน..เราคนนึง แม่เลี้ยงเดี่ยว ตอนนี้ลูกได้4เดือนแล้วคะ มีความสุขดี ต่อให้ไม่มีพ่อของลูกก็ตาม. หาเงินเลี้ยงลูกเองวนไปคะ. สู้ๆนะคะแม่ คิดถึงตัวเล็กไว้เยอะๆคะ ❤️

สู้ๆนะคะ เชื่อว่าวันนึงความเจ็บปวดนั้นจะน้อยลง เพราะสุดท้ายแล้วสิ่งที่สำคัญที่สุดคือลูก เจ็บวันนี้ ดีกว่าอยู่ต่อไปให้บั่นทอนความรู้สึก ถึงแม้เราจะไม่ได้เลือกออกมาเอง แต่วันนี้เค้าก็ทำให้เห็นเเล้วว่าเค้ารักตัวเองมากกว่าลูกและเรา งั้นเราก็ต้องรักลูกเราให้มากกว่าที่เรารักเค้าให้ได้ กับบางคน อยู่ด้วยกันเพราะลูก แต่ความรู้สึกรักไม่มี อยู่ไปก็บั่นทอนจิตใจลงไปอีก เพราะต่างคนต่างไม่ได้เห็นความสำคัญต่อกันเลย สู้ๆนะคะคุณแม่ เป็นกำลังใจให้ค่ะ🥰✌🏻

สู้ๆนะคะแม่ คุณแม่เก่งมากคะ พยายามเครียดให้น้อยลงนะคะ พอเค้าคลอดออกมาปัญหาทุกอย่างก็จะไปหมดไปคะ บ้านนี้ตอนท้องก็เครียดมาก แต่เครียดเรื่องงาน หนี้สิน ตกงานตอนท้องตอนนี้คลอดแล้วยังหางานใหม่ไม่ได้เลยคะ หนี้สินก็เพิ่มขึ้น อะไรที่พอจะขายได้ เอาออกมาขายหมดเลยคะ ตอนนี้กะลังจะขายรถยนต์ เอาเงินมาใช้หนี้ สงสารลูกก็สงสารเวลาจะไปหาหมอต่างจังหวัด ลำบากเลยคะ ตอนนี้โควิดระบาดหนักเลย ขึ้นรถโดยสารไม่ค่อยปลอดภัย ขอเป็นกำลังใจให้คุณแม่อีกแรงนะคะ❤️

เราเข้าใจหัวอก เพราะเคยผ่านมาเหมือนกัน แว๊ะมาให้กำลังใจค่ะ สิ่งที่คนเป็นแม่อย่างเราๆคิดถึงก็คือลูกเท่านั้นค่ะ ห่วงปากท้องตัวเองและลูกพอ และรักษาจิตใจตัวเองให้เข้มแข่ง แม่จะล้มไม่ได้เด็ดขาดเพราะลูกจะหล่นไปด้วย จับมือตัวเองและลูกแน่นๆนะคะ แล้วชีวิตที่ดีจะเข้ามา เป็นกำลังใจค่ะ ปล.อะไรที่ทำให้บั่นทอนจิตใจ ให้ตัดขาดไปเลยค่ะ ตัดทุกการติดต่อสื่อสาร ตนเป็นที่พึ่งของตน ถ้าแม่ผ่านไปได้จะรู้ว่า อดีตก็แค่เรื่องขี้หมาเลยค่ะ😊