เหนื่อย

แม่ต้องคำนึงนะคะ ว่าถ้าบอกว่าไม่อยากให้ลูกไม่มีพ่อ กับให้ลูกมีพ่อที่เป็นแบบนี้อะไรดีกว่ากัน ส่วนตัวเรา มีพ่อแม่ครบนะคะ แต่พ่อเราก็ชอบกินเหล้า เช้ามาไม่เคยเห็นพ่อเพราะยังไม่ตื่น กลับมาจากรร.ไม่เคยเห็นพ่อ เพราะพ่อไปกินเหล้ากับเพื่อน สุดท้ายพ่อเราตายเพราะเหล้าแต่คนที่นอนเฝ้าตอนอยู่รพ.มีแค่เรากับแม่ เพื่อนไม่มาสักคน ความรู้สึกคนที่มีพ่อแบบนี้ บอกตรงๆนะคะ อิจฉาคนอื่นค่ะ พ่อพาไปนู้น ไปนี่ เรานี่รู้นะคะว่าพ่อรักเราตามใจเรา แต่ติดตรงเขาติดวงเหล้าจะไปไหนทีก็คือนานๆทีเลย ก็ไม่ได้รู้สึกอิ่มเอมอะไร ตอนพ่อเสีย เสียเร็วมากเราเพิ่ง ม. 3 แล้วเราก็มานั่งคิดว่าถ้ามีสามีกินแต่เหล้าเราจะไม่เอา ถ้าพลาดไปแล้วเขาไม่เลิกเพื่อลูก เรายอมเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยว เพราะแม่เราไม่เคยทำให้เรารู้สึกขาดอะไรตอนพ่อเสีย เราแค่ลำบากห่วงแม่ แต่คิดอีกแง่ถึงแกอยู่แม่น่าจะลำบากกว่าเพราะดูแลแกตอนหัวล้างข้างแตก ไม่ก็โวยวายนั่นแหละค่ะ แต่อย่างพ่อเราคือดีอย่างที่เขารักเรากับแม่มากรู้ว่าแม่ท้องกิ๊กที่มีพ่อเลิกหมด ไม่เคยคิดจะไล่แม่ไปเอาออก บำรุงทุกอย่าง ดูแลหมดเลย ต่อให้ต้องลดเรื่องกินเหล้าลง แต่ก็ไม่มากพอจะเลิกเหล้า แม่ต้องทบทวนว่าเขาจะให้เราได้มากพอจะยอมไหม ลูกไม่ขาดพ่อ แต่จะรู้สึกขาดรึป่าว เขาจะเมาแล้วทำลูกไหม ค่อยๆคิดนะคะ มีแค่แม่ที่รู้ว่าพ่อเป็นยังไง สู้ๆนะคะแม่ มันจะผ่านไปด้วยดี และบางทีอาจมีเรื่องที่ทำให้เขาคิดได้ค่ะ