ตื่นขึ้นมาไปฉี่ในห้องน้ำแล้วมูกเลือดก็ล่วงลงมากระจาย ก็คิดว่าคงยังไม่คลอดหรอกเพราะไม่ปวดท้องเท่าไหร่ สักพักปวดถ่ายเลยไปเข้าห้องน้ำมีเลือดไหลออกมา เลยตัดสินใจไปรพ.ไปถึงก็ตรวจภายในปากมดลูกเปิดแค่2ซม.เหมือนเดิม พยาบาลเลยจะให้กลับบ้าน แต่ลูกไม่ดิ้นคุณหมอเลยให้นอนดมออกซิเจน ประมาณ9โมงหมอมาฉีดยาเร่งให้เท่านั้นแหละ เหมือนนรกจะแตกปากมดลูกเปิดเพิ่มเป็น7ซม. อยากเบ่งมากๆพยาบาลเลยรีบเข็นเข้าห้องคลอดด่วน เข้าไปประมาน11โมงปากมดลูกเปิดหมด10ซม.แต่แม่ไม่มีแรงเบ่ง เลยขอหมอผ่าหมอก็ไม่ยอมผ่าให้จนหัวโผล่มาแล้วก็ไม่ออก สุดท้ายเลยต้องใช้เครื่องดูดหัวน้องออกมาตอน11.59นาที น้องตัวใหญ่มากหนัก3800กก.ตอนนั้นโล่งแบบสุดๆ สักพักทำแผลทำอะไรเสร็จก็จะไปนอนพักที่ห้องพิเศษ แต่.....คุณหมอมาบอกว่าคุณแม่ตกเลือดหนักมาก ฉีดยาทุกอย่างให้แล้วแต้เลือดก็ไหลไม่หยุด สุดท้ายคุณหมอต้องทำบอลลูนใส่ในมดลูกเพื่อห้ามเลือด สรุปหมอสะเพร่ามากๆมาบอกทีหลังว่ามดลูกเราผิดปกติ ไม่บีบรัดตัวแต่ก็ไม่ยอมผ่าให้ด้วยน้ำหนักตัวเด็กที่เยอะทำให้มดลูกฉีกขาดเป็นแผลเยอะและเลือดไหลไม่หยุด กว่าจะผ่านมาได้คือจำไปจนตายกับการโดนเร่งคลอด แต่พอเห็นหน้าลูกแล้วก็ดีใจมากๆ ปล.ไม่เข้าใจหมอเหมือนกันว่าเรามีอาการผิดปกติทำไมถึงไม่ผ่าให้ ถ้าฝากพิเศษคงจะเลือกได้เราคงไม่ต้องมาเจ็บหนักขนาดนี้