มีแม่ๆคนไหนอยู่บ้านเลี้ยงลูกคนเดียวไหมคะ วันๆไม่ได้ไปไหน ไม่ได้ออกไปเจอใคร สังคมไม่มี

มีหลายคนที่เป็นแบบคุณหรืออาจจะหนักกว่าก็มีนะคะ ยกตัวอย่างเราเลย ลูก2คนคนโต2ขวบ คนเล็ก8เดือน (คนโตไปโรงเรียน8.30-14.45 น.) งานบ้านทำเองทุกอย่าง ซักผ้าทำกับข้าวล้างถ้วยล้างจานให้อาหารไก่ให้อาหารหมารดน้ำผัก สารพัดงานบ้าน เพื่อนแถวบ้านไม่มีไม่มีสังคม สามีแทบไม่ช่วยงานบ้าน ไม่พาไปเที่ยวไหน นานๆจะกลับบ้านตัวเองที ทุกวันนี้โคตรเหนื่อยค่ะ เตรียมไปพบจิตแพทย์ เพราะช่วงนี้เราว๊ากใส่ลูกบ่อยมาก สติหลุดบ่อย บ่นสามีก็ไม่ช่วยให้สบายขึ้นเลย จนล่าสุดพูดเลยว่ารู้สึกถูกสามีเอาเปรียบ อยู่ด้วยกันไม่ได้มาเป็นคนใช้เหมือนเราต้องทำงานเองทุกอย่างเลี้ยงลูกคนเดียว นอกจากเรื่องเงินสามีคือภาระ เรานอยด์เบอร์นี้เลยค่ะ แล้วก็บอกกับคนในครอบครัวก็จะหาว่าเรางี่เง่า เอาแต่ใจ บางทีเคยคิดว่าถ้าตายไปสามีคงไม่มีปัญญาดูแลลูก เพราะงั้นเลยเลิกคิดเรื่องตายค่ะ5555

บ้านนี้ตั้งแต่ท้องยันคลอดเลยค่ะ วันๆแทบไม่ได้เจอใครอยู่แต่บ้าน ทำงานบ้านอย่างเดียวชีวิตวนลูป ตื่น อาบน้ำ กินข้าว นอนเล่นพักผ่อน ทำงานบ้าน อาบน้ำ กินข้าว นอน อยู่แบบนี้เลยค่ะช่วงท้อง แต่ไม่ได้รู้สึกเหงาหรืออะไรนะคะ แต่มาช่วงคลอดลูก จะเข้าห้องน้ำยังไม่มีเวลา ยิ่งวันไหนลูกงอแงให้อุ้ม ลูกไม่นอนเป็นวันที่เหนื่อยมากๆ แล้วที่บ้านแฟนเค้าทำงานกันหมด บางวันเราอุ้มลูกจนเหนื่อย ไม่มีใครเปลี่ยนเรา เรายังคิดว่าเราอยากกลับไปอยู่บ้านเราเลยค่ะ บางทีเรายังมีพ่อแม่ของเราช่วยบ้าง แต่ก็ได้แค่คิดแหละค่ะ บางวันมองหน้าลูกร้องไห้เลยค่ะ ถ้ามีคนช่วยเลี้ยงสักคนก็ยังดี แต่ก็อย่างว่าแหละค่ะ ลูกเราจะให้ใครมาเลี้ยงถูกไหมคะ อย่างน้อยก็มีความสุขมากๆค่ะ

ตอนท้องแรกเราเคยเป็นซึมเศร้าหลังคลอดแบบไม่รู้ตัวค่ะ เราเลี้ยงลูกคนเดียวส่วนสามีออกไปทำงาน เวลามีคนมาเยี่ยมที่บ้านไม่อยากให้เค้าเจอหน้าลูกเราเลยค่ะ ถ้าใครอุ้มหรือจับแรงๆแม่น้ำตามาเต็มเลย อาทิตย์แรกหลังคลอดได้ออกจากบ้านคือดีใจมาก แค่สามีพาไปเดินซื้อของที่เซเว่นก็ดีใจมากๆแล้ว ตอนนี้ท้องคนที่2ใกล้คลอดแล้ว แม่ไม่เงียบเลยพี่คนโตจะคุยกับน้องทั้งวัน แม่บ้านนี้ตอนหลังคลอดหากิจกรรมนู้นนี้ทำไปเรื่อยค่ะ ตอนนั้นเลี้ยงลูกคนเดียว ทำงานบ้านเองทั้งหมด ซักผ้าเรา+ผ้าลูก ล้างขวดนม กวาดบ้าน พาลูกอาบน้ำ เล่นกับลูก ปั้มนม ถ้าเวลาเหลือคือนอนเก็บแรงไว้ปั้มนมกับดูแลลูกตอนดึกค่ะ

บ้านนี้ไม่มีเวลาเหงาเลย เลี้ยงเองตั้งแต่คลอด ตอนนี้ 9 เดือนกว่าละ 6:00-7:00 ลูกตื่นเล่นกับลูก 8:000 -9:00 ทำกับข้าวป้อนข้าว 9:30-11:00 เล่นแปปหนึ่งพาลูกไปอาบน้ำ กินนมนอน ไปล้างขวดนม แม่ไปอาบน้ำ 11:00-13:30 ลูกตื่นเล่นกับลูก ปั่นผลไม้ให้ลูกกิน เล่นกับลูก แม่กินข้าวไปด้วย( ซักผ้า,ถูบ้าน ทำได้วันละอย่าง) 14:00-15:30 ลูกกินนมนอน แม่นอนพร้อมลูก 16:30 เตรียมอาหารลูก 17:00 ป้อนข้าว 17:30 เข็นลูกเดินเล่นรอบหมู่บ้าน เล่นน้ำสระในหมู่บ้าน ไปนั่งเล่นกับคนในหมู่บ้านที่สวนสาธารณะ ไม่รู้จักกับใครแต่ไปจนรู้จักกัน 18:00 พากลับมาอาบน้ำ ดูละครเย็น 19:00 พ่อเค้ามาเปลี่ยนดู แม่กินข้าวอาบน้ำ 20:30-21:00 พาเข้านอน 04.00 ตื่นกินนม 6:30 วนไปอีกวัน

เราเหมือนกันค่ะ เลี้ยงลูกบางทีก็นอย ไม่ค่อยเจอใคร ไม่มีสังคม ส่วนตัวก็เพื่อนน้อยอยู่แล้ว เราดีตรงที่ไม่ค่อยชอบปาร์ตี้ แค่อยากออกไปเที่ยว พักผ่อนบ้างแค่นั้นค่ะ ก่อนท้องเราก็ค่อนข้างไป ตจว บ่อย พอมีลูกก็ไม่มีเวลาเลยค่ะ เราคุยกับแฟนว่าเราเหนื่อยเราอยากพักผ่อนบ้าง แฟนเราก็จะพาออกไปคาเฟ่ ห้าง ออกไปข้างนอกบ้างค่ะ บางทีก็ฝากลูกไว้กับยายเขา บางทีก็พาน้องไปด้วย เพราะน้องค่อนข้างเลี้ยงง่ายพาไปไหนก็ไม่งอแงค่ะ แม่ทำแบบเราก็ได้นะคะ ไปคาเฟ่ ไปห้าง ช็อปปิ้งพอให้ชื่นใจ พาน้องไปด้วยก็ได้ค่ะ สบายใจไปอีกแบบ

เลี้ยงลูกอยู่บ้านคนเดียวยันลูกเข้า รร.ค่ะ กว่าจะมีสังคมตัวเอง กว่าจะออกไปเที่ยวได้ ก็ประมาณลูก 6-7 ขวบ เป็นช่วงดวลาที่หาไม่ได้แล้วค่ะ เหนื่อยแต่คุ้ม พอเขาโตมาทำอะไรเองได้ เราไม่ต้องทำให้แล้ว เขาจะเริ่มห่างเราแล้วค่ะ ต้องไปเรียน ต้องทำการบ้าน ไม่มีเวลาเล่นเหมือนเดิม อยู่ด้วยกันแค่ตอนนอน เช้าลูกไปเรียน เราไปทำงาน กลับมาเจอกันแค่ตอนเย็น พอลูกโตมากๆ แม่จะเริ่มนึกถึงเวลาที่ลูกเล็กๆแล้วค่ะ

เราค่ะ อยู่แต่ในห้อง ไม่มีสังคม ไม่มีเพื่อน มีช่วงที่ท้องนอยสามี ที่เขากลับบ้านดึกดื่น บางทีก็เช้า นั่งร้องไห้อยู่คนเดียว แต่พอลูกดิ้นเราก็หยุด แล้วดึงตัวเองกลับมาค่ะ ก็ไม่ร้องอีกเลย จนตอนนี้น้องออกมาแล้ว ก็อยู่ในห้องกับน้องสองคน ส่วนตัวหาอะไรทำไปเรื่อยเปื่อยค่ะ ตอนนี้ยังไม่มีอาการซึม หรือเป็นเพราะตัวเองเป็นคนชอบอยู่แต่ในห้องหรือเปล่าก็ไม่รู้นะคะ

เป็นเหมือนกันค่ะแต่พูดคุยกับสามีว่าเรามีอาการแบบนี้นะเหงาสามีก็เข้าใจและพยายามอยู่กับเรามากขึ้นเที่ยงก็มากินข้าวด้วยกันเย็นก็รีบกลับวิดิโอคอลได้ตลอดและพยายามทำกิจกรรมกับลูกเยอะๆอ่านนิทานให้ฟังพาเดินเที่ยวนอกบ้านนอนกอดลูกเยอะๆเช้าเที่ยงเย็น..ดีขึ้นนะคะจนไม่มีความรู้สึกนั้นแล้วตอนนี้นเอง3เดือนแล้วมีแต่ความสุขล้นๆเลยคะ

ชีวิตก่อนคลอด เที่ยวต่างจังหวัดทุกอาทิตย์ ไปกินบุฟเฟ่ต์ แทบทุกอาทิตย์ พอคลอด มันดิ่งมากกเลยนะ อยากจะจ้างคนเลี้ยงทำแต่ลงสงสารลูก ได้แต่คิดและอดทนให้8-9เดือนไวๆๆ จะได้ไปข้างนอกด้วยกันได้ ตอนนี้ ไม่มีเวลาเหงาเท่าไหร่ เพราะ เลี้ยงเองตลอด ดีใจที่หมดเวลาไป วันๆๆ จะได้ผ่านไปไวๆๆ

ตอนนี้ยังไม่คลอดแต่ก็รู้สึกเหมือนกันค่ะวันๆไม่ได้ไปเจอใครเพราะใกล้คลอดไม่มีสังคมเพื่อนในออนไลน์ก็พูดยากคุยมากก็มากเรื่องเราอยู่ในช่วงที่ไม่ควรท้องด้วยพอมีลูกก็ไม่กล้าคุยกับใครมากเลยกลัวเป็นขี้ปากมากกว่าได้มิตร🥲ถ้าคลอดแล้วก็คงต้องปลุกลูกมาเล่นด้วยแก้เหงาแน่ๆ