ตั้งแต่ท้องมาแม่แฟนเราเริ่มทำอะไรแปลกๆหรือพูดอะไรแปลกๆกับเรา ซึ่งมันทำให้เราเครียดมาก บางทีเราเก็บมาคิดมากจนร้องไห้ คิดว่าทำไมแม่แฟนถึงไม่เอ็นดูเราเลย.
- เราเริ่มน้อยใจตั้งแต่เราบอกแฟนว่าเราท้อง แฟนเราดีใจมากรีบบอกแม่ตัวเอง แต่คำตอบที่ได้คือทำไมไม่กินยาคุม แล้วจะเลี้ยงได้เหรอ
- ช่วง 2-3 เดือน แม่แฟนเรากับยายบอกแฟนเราว่าคนท้องอ่อนห้ามคุยอะไรมากเพราะลูกออกมาผิวพรรณจะไม่สวย ห้ามแฟนเราคุยกับลูกในท้อง ห้ามคุยกับเรา
- พอเริ่มเข้า 5 เดือน สั่งห้ามแฟนเราให้อยู่ห่างจากเรา ให้แฟนเรากลับไปอยู่บ้าน แล้วให้เราอยู่บ้านเช่าคนเดียว แกให้เหตุผลว่าโบราณถือ แต่แฟนเราไม่ยอมกลับบ้านเลยทะเลาะกันกับแม่เขาใหญ่โต แม่แฟนก็จะพูดประชดใส่เราตลอดว่าทำให้ลูกชายเค้าเปลี่ยนไป ไม่สนใจแม่อย่างที่เคย
- พอแฟนเราไม่ยอมกลับบ้านแม่แฟนเราเลยบอกว่าให้แยกกันนอน เพราะคนท้องแก่ห้ามนอนใกล้แฟน แม่แฟนเราจะใช้เหตุผลว่าเชื่อแม่นะแม่เคยผ่านมาก่อน
- พอมาถึงตอนนี้8เดือน บอกให้เราเตรียมกับแฟนย้ายมาอยู่ที่บ้านด้วยกัน เพราะให้เหตุผลว่าเราไม่เคยมีลูก แม่แฟนจะเป็นคนเอาลูกเราไปเลี้ยงเอง
ใจจริงเราอยากเลี้ยงเองกับแฟน มีสุขร่วมกันช่วยกันเลี้ยงมากกว่า ในความคิดเราถ้าแม่แฟนอยากช่วยจริงๆทำไมไม่คอยซัพพอร์ตห่างๆ เราแค่อยากอยู่กับลูกเราแค่นั้นเอง