ตอนรู้ว่าตั้งครรภ์เราก็ฝากในร.พ.รัฐแห่งหนึ่งเนื่องจากเราต้องผ่าคลอดที่นั่นเราเลยมาทำประวัติฝากครรภ์ไว้ก่อน ตอนฝากครั้งแรกหมอก็ซาวให้ดู พอฝากเสร็จได้สมุดแล้วเราก็ย้ายมาหาหมอแถวบ้านแทน เพราะมันใกล้บ้านแต่ว่าที่นี่ผ่าคลอดไม่ได้เพราะว่าเป็นร.พ.เล็กๆตลอดเวลาที่ไปหาหมอเราก็จะถามตลอดว่าไม่ได้ซาวหรอ เค้าก็ว่าพึ่งซาวไป จนครั้งที่4เราถามอีก เค้าว่าซาวสัปดาห์ที่36เลย เราก็เลยลองโพสถามแม่ๆในนี้ แม่ๆว่าเป็นปกติ เราก็เลยเบาใจ
พอตอนอายุครรภ์ได้ 32สัปดาห์เราจึงย้ายกลับไปร.พ.เดิมที่ฝากครั้งแรก เนื่องจากว่าต้องจองห้องพิเศษก่อนล่วงหน้า1เดือน แต่มันไม่ได้ง่ายอย่างนั้น...
ในวันที่เรากลับไปหาร.พ.เดิมเราก็สอบถามเรื่องการนัดผ่าคลอด แต่หมอบอกว่าให้หมอคนแรกที่เราฝากครรภ์เป็นคนนัดผ่า ซึ่งเราก็งง เพราะว่าไม่ได้ไปหานานแล้ว หมอเค้าก็เลยนัดมาสัปดาห์ที่ 33 พอมาเจอหมอเราก็จำได้ว่าคือคนเดียวกับที่มาฝากครั้งแรก ประโยคแรกเราก็โดนหมอด่าแล้ว...เค้าว่ามาซาวทำไมตอนนี้ ซาวไปก็ไม่มีประโยชน์แล้ว แต่มือเค้าก็ทำการซาวแบบผ่านๆเหมือนไม่พอใจซึ่งเราจะไม่เห็นหน้าจอที่ซาวเลย เค้าว่าตอนหมอนัดครั้งที่สองทำไมไม่มา (ครั้งนั้นเราถามหมอแล้วว่าไปร.พ.นู้นได้ไหม หมอว่าได้เราก็เลยไม่ได้มาตรวจ) เอาไว้ลุ้นตอนคลอดเองก็แล้วกันว่าเด็กปกติไหม? แล้วหมอเค้าก็นัดอีกทีตอนสัปดาห์ที่37 ซึ่งเว้นระยะห่างถึง1เดือนเลย และตอนนี้ยาก็ใกล้จะหมดแล้วด้วย ปกติใกล้คลอดก็น่าจะนัดถี่แต่นี่เหมือนไม่สนใจคนท้องเลย ท้องแรกเราฝากที่คลินิกและผ่าคลอด พอมาท้องสองเราฝากที่ร.พ.เราก็เลยไม่ค่อยรู้เรื่องเกี่ยวกับการฝากครรภ์ในร.พ.เท่าไหร่
อยากจะฝากถึงคนท้องทั้งหลายไว้ว่าการซาวสำคัญมาก เพราะถ้าลูกในท้องเป็นอะไรไป หมอเค้าจะได้ช่วยทัน แต่สำหรับเราตอนนี้คงทำได้เพียงแค่ภาวนาขอให้ลูกปลอดภัยร่างกายครบปกติ และตัวเราขอให้ผ่าคลอดปลอดภัยไม่มีโรคแทรกซ้อนก็พอ..
MewMom