20 ตอบกลับ

จำเอาไว้ค่ะว่าสันดานผู้ชายแบบนี้ ยากที่จะเลิก คุณสงสารลูก แต่คิดเอานะคะ ถ้าลูกเกิดมาแล้วต้องเห็นสภาพของพ่อกับแม่ที่อยู่กันแบบนี้ต่อไป เห็นแม่ร้องไห้ เห็นพ่อทำตัวแย่ๆอยู่ตลอด อันนี้น่าสงสารกว่ารึป่าว พ่อแม่เราก็เคยมีปัญหาแบบนี้ เราก็ยังเด็กมาก เห็นแม่ไม่มีความสุข เห็นเค้าทะเลาะกันเราก็ร้องไห้ตามไปด้วย แต่พอโตมารู้สึกว่า ดีแล้วที่เขาหย่ากัน ไม่งั้นเราคงไม่มีความสุข แต่ทั้งนี้มันก็ขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของคุณด้วยนะคะ จะออกมาตอนนี้ก็ยังไม่สาย ดีกว่าลูกเกิดแล้วจะตัดสินใจลำบากกว่านี้ เอาใจช่วยค่ะ

เราเคยเปนเหมือนเจ้าของกระทู้นะขนาดเราท้องมันยังทำขนาดนี้แสดงว่ามันไม่ได้รักเรากะลูกหรอกสรุปเราเลิกเลยเลิกตอนท้องได้6เดือน ลูกคนเดียวเราเลี้ยงได้เราไม่สนตอนคลอดเราก้อไม่ระบุชื่อพ่อนะใช้นามสกุลเราด้วยเพราะเดี๋ยวนี้เรื่องการทำงานการเรียนต่างๆไม่มีชื่อพ่อก็ไม่มีปัญหาแล้วเราตัดขาดจากเค้าทุกอย่างเลยตอนนี้เราเลี้ยงน้องเองมีทางบ้านช่วยบ้างบางครั้งปัจจุบันน้อง 8 เดือน 22วันละค่ะสู้ๆ เป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวไม่น่ากลัวหรอก

VIP Member

มีหลายคนมาที่คิดแบบนี้ ต่อให้ผู้ชายทำเลวกับเราแค่ไหน เราก็จะมีเหตุผลที่จะให้อภัยเขาเสมอด้วยคำที่ว่า"สงสารลูก" ทั้งๆที่คนที่อุ้มท้อง9เดือนคือเรา ให้นมเขาก็เรา เลี้ยงเขาก็เรา บางครอบครัวค่าใช้จ่ายของลูกแม่ก็เป็นคนหา ถ้าวันข้างหน้า ลูกเห็นพ่อนอกใจแม่ กับตอนนี้ลูกเกิดมาจะไม่ได้เห็นหน้าพ่อ แบบไหนลูกน่าสงสารกว่ากัน

มันก็จริงอย่างที่คุณพูดค่ะ เรื่องนี้เกินที่จะให้อภัยได้จริงๆค่ะ

VIP Member

ถามใจตัวเองว่าให้อภัยเขาได้จริงมั๊ย ให้แบบต้องไม่มีการรื้อฟื้น และไม่ระแวง ถ้าไม่ได้ จะอยู่แบบไม่มีเขาได้หรือเปล่า เรื่องนี้ต้องมาจากใจของเราเองว่าแบบไหนที่จะเป็นทางเลือกที่ดีที่สุด ไม่มีใครตัดสินใจได้ดีกว่าใจของเราเองค่ะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ

ลองคุยกันดูนะคะ ว่าลึกซึ้งแค่ไหน เค้ายอมกลับตัวไหม ถ้าเค้ากลับตัวก็ให้อภัยกันคะ บ้านนี้เจอมากับตัวเหมือนกันทำใจอยู่พักใหญ่คะ อยู่ที่การกระทำคนของเราด้วย ปล.ทุกอย่างขึ้นอยู่กับตัวคุณแม่เองคะ ✌️เป็นกำลังใจให้สู้ๆนะ อย่าสียใจจนไม่กินข้าวนะคะ

ไว้ถึงวันที่น้องออกมาแล้วแม่จะรู้ว่าสิ่งสำคัญที่สุดคือลูก แม่จะไม่รู้สึกว่าต้องการสามีอีกเลยแทบไม่อยากให้เขามาสัมผัสลูกแต่สายสัมพันธ์สายเลือดพ่อลูกเราก็ขวางเขาไม่ได้ไม่ขัดขวางพ่อลูกแต่ไม่เอาคืนมาเป็นผัวจ้า

อย่างว่า ใครไม่เจอไม่มีวันเข้าใจเรื่องแบบนี้เป็นเรื่องละเอียดอ่อนมาก จะเลิกก็สงสารลูก จะไปต่อคนเป็นแม่ก็เจ็บ ลองหันหน้าคุยกันดีๆนะคะ ว่าตะเอายังไงต่อ สู้ๆอย่าเครียดนะคะแม่

อยู่ได้ไหมถ้าไม่มีเค้า เค้าsupport เราหรือป่าวหรือถ้าเราเลี้ยงตัวเองได้ก็ออกมาเถอะคะ ส่วนลูกจะทำให้คุณเข้มแข็งมากในอนาคตคะ เป็นกำลังใจให้ผ่านความรู้สึกนี้ไปให้ได้คะ สู้ๆ

ส่วนตัวนะครับ ลองคุยปรับความเข้าใจกันใหม่ เผื่อจะได้ผลดีมากขึ้น จับเข่าคุยกันว่าจะไม่ทำอีกแล้วได้ไหม เผื่อว่า หลังจากตัวน้อยออกมา อะไรๆอาจจะดีขึ้น สู้ๆนะครับ

ขอบคุณนะค่ะ

เราเจอก่อนท้องเราให้อภัยเขาได้แต่สภาพจิตใจและความรู้สึกที่เราเสียไปมันเอากับมาไม่ได้แล้วเรื่องแบบนี้ก็ยังทำให้เราเจ็บอยู่ที่ใจอยู่ทุกวัน

คำถามที่เกี่ยวข้อง

คำถามยอดฮิต

บทความเกี่ยวข้อง