อาการแบบนี้เข้าข่ายซึมเศร้าไหม
ตอนนี้เราคลอดมาได้ 10 เดือนแล้ว เรารู้สึกว่าตัวเองอารมณ์อ่อนไหวง่าย ร้องไห้ง่าย ต้องท้าวความก่อนว่าตั้งแต่ท้องจนถึงตอนนี้เราย้ายมาอยู่กับครอบครัวสามี เพราะสามีบอกว่าจะได้มีคนคอยดูแลเรากับลูกเรา ซึ่งเราคิดว่าเราเริ่มเป็นซึมเศร้าตั้งแต่ตอนคลอด เพราะลูกเราได้อยู่ไอซียูทำให้เราต้องอยู่โรงบาลหลายวันเพราะต้องคอยให้นมลูก ตลอดเวลาที่เราอยู่โรงบาล ครอบครัวสามีไม่มาเยี่ยมเราเลยเพราะลูกเราอยู่ไอซียู ไม่ได้เจอหลายเค้าก็ไม่มา ส่วนสามีตอนแรกก็มาเฝ้าเราทุกวัน แต่หลังๆปล่อยให้เราอยู่คนเดียวในห้องพิเศษ เราร้องไห้ทุกครั้งที่อยู่คนเดียว มันคิดถึงลูก มันกังวลว่าลูกจะเป็นอะไรรึป่าว มันเหงา และเคว้งคว้างมาก หลังกลับจากโรงพยาบาลมาอยู่บ้านเราก็คิดว่าจะดีขึ้น แต่เรายังอารมณ์แปรปรวนและอ่อนไหวอยู่ แต่เราคิดว่าคงเป็นเพราะฮอร์โมน แต่ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปเราก็ไม่รู้สึกว่ามันจะดีขึ้น ยิ่งครอบครัวสามี ขัดวิธีการเลี้ยงลูกของเรา แกจะติ ตำหนิ เปรียบเทียบกับหลานคนอื่นๆทุกครั้ง มันทำให้เราเครียด ไม่อยากอยู่บ้านสามี อยากกลับบ้านตัวเอง (ที่เราไม่ได้เล่าให้ครอบครัวตัวเอง เพราะพ่อเราต้องดูแลแม่ที่ป่วยทางสมองช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ เราเลยไม่อยากให้ครอบครัวเราคิดมาก แต่เราจะกลับบ้านเราทุกเดือน) ที่เราเป็นตอนนี้คือ ทุกครั้งที่สามีไปทำงานแล้สเราอยู่กับลูก 2 คนเราจะมีความสุขมากๆ แต่พอลูกหลับเรากลับรู้สึกเหมือนอยู่ตัวคนเดียว มันเหงามากๆ บางครั้งเวลาสามีกลับไม่ตรงเวลาเรารู้สึกบอกไม่ถูก มันอยากร้องไห้ บางครั้งเราก็ร้องไห้เองทั้งที่ไม่ได้มีเรื่องอะไร ยิ่งตอนนี้ครอบครัวสามีชอบขัดในเรื่องการเลี้ยงลูกของเรา ทำให้เราเครียด อารมณ์แปรปรวน บางครั้งเราเลยแสดงออกว่าไม่พอใจแล้วสามีจะชอบดุ เราจะรู้สึกน้อยใจแล้วร้องไห้ และระบายความในใจออกมา มันก็รู้สึกดีขึ้นนิดนึง เพราะตั้งแต่เรามาอยู่ที่นี่เวลามีปัญหา หรือมีเรื่องอะไร เราไม่เคยได้พูดกับใครเลย ไม่รู้จะหันหน้าไปพึ่งใคร ครอบครัวสามีก็ไม่ได้สนใจเราขนาดนั้น สามีก็ไม่เข้าใจเราเอาครอบครัวเค้าเป็นหลัก บางครั้งเราเลยรู้สึกว่าเค้าให้เรามาอยู่ที่บ้านเค้าทำไม เหมือนไม่มีที่สำหรับเราเลย เราร้องไห้บ่อยมาก มันเหนื่อยใจ มันเบื่อ ไปหมด แบบนี้คือเราจะเป็นซึมเศร้าไหม มีวิธีที่จะทำให้รู้สึกดีขึ้นไหมคะ ขอคำแนะนำหน่อยค่ะ