ไม่กล้าบอกพ่อว่าท้อง

ตอนนี้คิดอยู่ทุกวันทุกเวลาเลย ไม่รู้จะทำไงดี อายุ17 ท้อง5เดือนกว่าเเล้วท้องเริ่มออกเเล้ว เเม่รู้เเม่ก็ไม่ให้บอกพ่อ เพราะไม่มีใครกล้าบอกเราเองก็ไม่กล้า ต้องไปๆมาๆบ้านเเฟนเเบบหลบๆซ่อนๆเเต่เเฟนเข้าออกบ้านเราปีกว่าเเล้ว ได้ทำการหมั้นกันไปเเล้วตอนท้องเเต่ไม่ได้บอกว่าหมั้นเพราะท้อง ไม่กล้าบอกพ่อเลยปกติไม่ค่อยคุยกับพ่อพ่อเป็นคนเงียบๆถ้าได้พูดคือเจ็บมาก กลัวไปหมด เเม่ก็ยัดจะให้ไหว้ผีให้ได้เเต่เงินที่ตั้งใจเก็บจะเอาไว้ให้ลูกไม่อยากเอามาใช้จัดงาน เเม่ก็กดดันว่ามันต้องทำกู้หน้าพ่อ อีกอย่างทางเเฟนก็เครียดมากเพราะตอนหมั้นพ่อเรียกสินสอด1เเสนบาท เเล้วถ้าพ่อรู้เเบบนี้ถ้าจับไหว้ผีจะเอาเงินที่ไหน 3เดือนที่ขายของจริงจังมาพึ่งเก็บได้30,000บาท ไม่รู้จะทำยังไงดีพยายามไม่คิดเพราะกลัวส่งผลกับลูกเเต่ก็อดไม่ได้เพราะเวลามันบีบเข้ามาทุกทีๆท้องก็เริ่มใหญ่เเล้ว ทางบ้านกลัวขายหน้าเพราะญาติเยอะเเถมก่อนหน้าที่จะท้องเเม่ก็เตือนเเล้วว่าอยากพลาดเพราะมีคนพูดว่าเดี๋ยวเราก็ท้องคาบ้าน เเล้วเเม่ก็กลัวพ่ออาย อีกอย่างใกล้ครบรอบวันตาย100วันของก๋งเเละตาที่ห่างกันเเค่3เดือนถ้าเราไปร่วมงานเเล้วคนอื่นรู้ว่าเราท้องเขาคงอายกัน กลัวมากไม่กล้าบอกกลัวเขาว่ากลัวเขาดูถูก เราเคยโกหกเขาว่าไปที่รร.เเต่ความจริงไปบ้านเเม่เเฟนที่กาญเเล้วดันรถคว่ำขาหักพอหายพ่อก็พูดเเซะพูดให้เราเจ็บมาตลอด1ปี จนตอนนี้ทำผิดพลาดอีกครั้งไม่กล้าไปสู้หน้าเขาเลย#ขอคำแนะนำหน่อยค่ะ #ขอบคุณสำหรับคำตอบค่ะ

34 ตอบกลับ
undefined profile icon
เขียนข้อความตอบกลับ

ควรคุยกับคุณพ่อนะค่ะ ยังไงความลับก็ไม่มีในโลกยังไงก็ต้องรู้อยู่ดี บอกความจริงท่านดีกว่าปกปิดค่ะ บอกท่านว่าตอนนี้หาตังมาได้แค่นี้ค่าสินสอด พยายามหาแล้ว ดีกว่าไปกู้หนี้ยืมสินมา(น้องทำถูกแล้ว) ต่อให้ท่านบ่น ด่า สักเท่าไหร่ก็ต้องอดทนค่ะ เพราะท่านก็คงเสียใจกับสิ่งที่น้องทำ น้องคิดว่าพ่อด่าน้องเจ็บ พี่ว่าพ่อเจ็บยิ่งกว่าหลายเท่านะ แต่ทำไปแล้วย้อนเวลากลับไม่ได้ น้องก็ต้องรับให้ได้ เพราะน้องทำผิดพลาดจริง ๆ

อ่านเพิ่มเติม
4y ago

คุยกับเเม่เเล้วช่วงเเรกๆหนูก็พยายามดื้อดึงบอกกับเเม่ว่าไม่อยากไปกู้เพราะถ้ากู้มาหนูก็ต้องทำงานใช้กันเองว่าหนี้จะหมดลูกไม่โตเป็นหนุ่มเเล้วหรอ เเม่พยายามพูดกดดันให้หนูไปกู้เงินไปยืมคนอื่น เพื่อมาจัดงานก่อนที่พ่อจะรู้เเต่มันทำไม่ได้จริงๆ ถ้าเเต่งไปเเล้วต้องเป็นหนี้หัวโตเเบบนั้นยอมดีกว่า 3เดือนเก็บได้เดือนละหมื่นเเค่นี้ก็ถือว่าเร็วที่สุดเเล้วละ หนูว่าจะบอกพ่อพรุ่งนี้ยอมรับความผิดพลาดเเต่ก็กลัวสารพัดเลย😂 อีกอย่างเขาก็หวังกับหนูไว้เยอะอยากให้เรียนเป็นทหารพยาบาลเเต่รถชนเป็นไม่ได้ อยากให้เรียนสูงๆเเต่กลับมาท้องไม่มีอนาคตอีกเขาคงผิดหวังมาก เเต่หนูคือลูกคนเดียวที่ทำงานละช่วยทุกอย่างเหนื่อยที่สุดเเละเเทบจะไม่ได้อะไรเลยเหมือนพี่กับน้อง พี่กับน้องสบายมากมีหน้าที่เเค่เรียน ทศ.คอม โน๊ตบุ๊ค ไอเเพทเขามีกัน หนูเเค่โทรศัพท์เครื่องละ5,000ยังต้องเก็บตังซื้อเอง เเถมดูถูกมากมายเเละไม่เคยสนับสนุนอะไรเลย มันก็น้อยใจเหมือนกันนะ