ร้องไห้ปล่อยมากค่ะ ยิ่งตอนท้องเริ่มแก่ขึ้นมากเท่าไหร่ก็ยิ่งร้องไห้บ่อยขึ้นเรื่อยๆ อะไรเล็กๆน้อยๆก็ร้องไห้ มีเรื่องให้เสียใจเยอะขึ้น ความเสียใจหลักๆล้วนมาจากสามี บางทีก็สงสัยว่าทำไมเค้าถึงไม่แคร์ความรู้สึกของเราบ้าง งานบ้านก็ต้องทำ เงินก็ต้องหา ที่ทำงานก็อยู่ไกล ท้องโตแล้วยังต้องขับรถจักรยานยนต์ไปทำงานเอง เลิกงานก็ต้องไปตลาดซื้ออาหารไปทำให้กิน ปวดเนื้อปวดตัวขอให้นวดก็บางทีก็นวดไปบ่นไปหาว่าเราโกหกว่าเจ็บ บางที่ก็ไม่ยอมนวด ทำไมคนเป็นแม่ถึงต้องทนขนาดนี้ ยิ่งคิดก็ยิ่งร้องไห้หนัก หลังๆมาร้องไห้เกือบทุกคืน ไม่อยากเป็นแบบนี้ มีใครแนะนำได้บ้างว่าควรต้องทำยังไง

บางครั้งนะ นับได้เลย ประมาณ 3 รอบแต่ไม่ร้องละ สาเหตุที่ร้องเพราะคนในบ้าน พูดอะไรที่ทำให้เราเสียความรู้สึก ชอบกดดันดูถูกสารพัด มันเฟลนะ อะไรที่มารู้ทีหลัง ละการนินทาลับหลังด้วยว่าเราแบบนู้นแบบนี้ ในสิ่งที่ไม่เห็นอะ พูดไม่เป็นความจริง นี้คนในบ้านเลยนะ แต่พอคิดได้เลยเอออย่าไปแคร์คนที่เขาไม่แคร์ความรู้สึกเรา แคร์ตัวเองเลยทำให้ทุกวันนี้เป็นคนไม่พูด คุยแต่กับลูก ก็เลยทำให้มีความสุข ละเราก็กลายเป็นคนไม่พูดกับใคร

ก่อนหน้านี้ร้องเกือบทุกวัน เพราะเราตัดสินใจเลิกกับสามีแล้วค่ะ ทั้งๆที่ท้องได้แปดเดือน เค้าทั้งเสพยางานไม่หาทำไม่ส่งเสียไม่ช่วยเหลืออะไร พอไปทำงานรับจ๊อบได้เงินก้อเอาไปเล่นการพนันไม่ก้อเล่นยา สมควรยุ่ต่อหรอคะ เรามีลูกด้วยกันสามคนค่ะ คนในท้องคือคนที่สาม เรารับภาระเองหมดค่ะพอสักทีค่ะคนแบบนี้ ยุ่ไปก้อรังแต่จะพาเราดิ่งลงเหว

ร้องต้องไตรมาสแรกๆค่ะรู้คิดเล็กคิดน้อยน้อยใจเร็วกว่าปกติเหนือนเป็นช่วงที่ฮอร์โมนกำลังปรับเปลี่ยนแต่สักไตรมาสที่สองก็ปกติก็มีน้อยใจให้คนรอบข้างบ้างนิดหน่อยแต่อาการเริ่มจะกลับมาตอนใกล้จะคลอดเห็นซีเรียสทั้งหลายเรื่องมากจนทำให้รู้ว่าจะกลับมาร้องไห้บ่อยอีกครั้ง...น้ำตามันไหลเองเร็วต่อความรู้สึกมากวอนให้คนรอบข้างโปรดเข้าใจ

ตอนนี้33วีค1วัน ร้องไห้ค่อนข้างบ่อย ตั้งแต่ช่วงแรกๆเลย อะไรนิดอะไรหน่อยก็ร้องค่ะ พยายามนึกถึงลูกและควบคุมตัวเองไม่ให้ร้องก็พอช่วยได้บ้าง เพราะรู้ค่ะว่าเคมีด้านอารมณ์ของแม่จะกระทบถึงตัวลูกในท้อง แต่บางทีก็ทำไม่ได้เลยมันมีเรื่องให้ได้ร้องไห้ตลอด ไม่รู้จะช่วยยังไงจริงๆ สามีก็ได้แต่ปลอบ

มีร้องครั้งนึงตอนแพ้ท้อง​ กินทุเรียนแล้วเวียนหัวมาก​ ประเด็นไม่ได้อยู่​ตรงนั้น​ มันอยู่ที่แฟนกลับบ่นทั้งค่าทุเรียนแพง​ บ่นที่เรากินทุเรียนเยอะ​ บ่นๆๆ​ เลยน้อยใจ​ ไม่ได้กินทุกปีมั้ยอ่ะ แล้วทุเรียนก็ไม่ใช่โลละ 2-3 บาทอ่ะ​ ความว่าอยากกินซื้อแค่นี้ก็บ่นๆๆ​ ร้องไห้ซะเลย😅

ตอนนี้ท้องแก่แล้วเราเครียดเรื่องค่าใช้จ่ายในการคลอดก็พอแรงแล้วและยังมาเจอแฟนด่าต่อว่าเราสาระพัดดูถูกทำร้ายร่างกายเราบ้างครั้งถามตัวเองว่าจะทนอยู่เพื่ออะไรแต่ถ้าไปจะไปที่ไหนเพราะงานไม่มีทำเงินก็ไม่มีอะไรของลูกก็ยังไม่มีเราควรทำอย่างไรดี

เป็น ผย. คนนึงที่กลั้นน้ำตาเก่งบ่อยมาก และเวลามีเรื่องทะเลาะอะไรคือเฉยๆฟังอย่างเดียว พอมีน้องมา เเค่พูดกระทบจิตใจครั้งนึงก็คือไปแล้ว น้ำตามา เเค่พูดยังไม่ทันจะด่าจะว่า ขึ้นเสียงน่อยอะไรประมานนี้ น้ำตาไหลเเล้ว ก้เลยถามตัวเองว่า ทำไมมึงอ่อนเเออย่างนี้ว่ะ ☺

อยู่ดีดี ก็เศร้า เหงา หดหู่ อยู่ดีๆ ก็อยากจะร้องไห้ ทั้งๆที่ อยู่เฉยๆ ไม่ได้มีเรื่องอะไรกับใคร เป็นบ่อยมากค่ะ ไม่ทราบว่าเป็นเพราะฮอร์โมนคนท้องรึป่าวค่ะ หรือเป็นซึมเศร้า ตอนนี้ 33 w แล้วค่ะ เป็นมาหลายเดือนแล้วค่ะ ตั้งแต่ตั้งครรภ์แรกๆเลย 😢

ไม่ค่อยร้องเท่าไหร่ค่ะ กะสามีมีเปนครั้งคราว นับได้ ตั้งแต่ท้องมา ร้องไห้ 5 ครั้งค่ะ น้อยใจอยากให้สามีเอาใจค่ะ และเวลาแม่พูดให้นิดหน่อยก็ร้องค่ะ ที่ร้องเปนแค่กับแม่และสามีเท่านั้นค่ะ ตอนนี้ท้องได้ 33 + 3 สัปดาห์ละค่ะ กำหนดคลอด 9 กันยายน ค่ะ