สามีเหมือนไม่อยากเลี้ยงลูก

ตอนก่อนคลอดเขาบอกว่าถ้าได้ลูกชาย เขาจะเลี้ยงเอง ทำเองทุกอย่าง บอกเราไม่ต้องห่วง เขาก็พูดจริงค่ะ แต่จริงแค่ตอนเราผ่าคลอดมาเดือนแรก เขาทำทุกอย่างแทนเรา เราแค่ให้นมลูกกับกล่อมลูกนอนแค่นั้น แต่พอเข้าเดือนที่สองแผลเราดีขึ้น เราเริ่มทำทุกอย่างได้ดี คล่องตัว เขาก็ไม่เคยช่วยอะไรอีกเลย จนเขาออกไปทำงาน ไปเช้ากลับเย็น แทนที่กลับบ้านมาจะรีบมาหาลูก แต่ไปนั่งกินเบียร์คนเดียว เล่นมือถือ กว่าจะเข้าห้องนอนก็ 4-5 ทุ่มซึ่งป่านนั้นเรากับลูกก็หลับไปแล้ว บางวันทิ้งเราอยู่กับลูกในบ้าน 2 คน ส่วนเขาออกไปดื่ม ไปสังสรรค์กับเพื่อน รถล้มกลับมาบ้าง เมาอาละวาดกลับมาบ้าง จนเราขอร้องเขาว่าอย่าทำแบบนั้นอีก เขาก็เลิก แต่ยังซื้อเบียร์กลับมานั่งกินที่บ้านทุกวัน เขาเคยเมาแล้วทำร้ายร่างกายเราเพราะเราขอให้เขาช่วยมาดูลูกบ้าง ตอนนั้นลูกเพิ่งจะ 2 เดือนกว่าเอง และเขาไม่เคยขอโทษเรา มีแต่เราไปขอโทษเขาว่าเราเองคงขอเขามากไป เราเคยคิดว่าเขาเครียด เขาเหนื่อยมาก ให้เวลาเขาได้อยู่กับตัวเองซักหน่อยคงดีขึ้น แต่เขายังเหมือนเดิม ไม่เปลี่ยนแปลงเลยค่ะ เราทำงานบ้านเองทุกอย่าง บางวันทำแทบไม่ทัน ไหนจะให้ลูกเข้าเต้า เขาไม่เคยคิดจะช่วย ไม่เคยถามว่าให้ช่วยอะไรไหม ถ้าเราไม่ขอจริงๆก็จะไม่ทำอะไรเลย บางวันเราซักผ้า 8 โมงเช้า เสร็จ 4 โมงเย็น วางตะกร้าผ้าที่เตรียมจะตากไว้ จนข้ามวัน เขาก็ไม่คิดจะตากให้ จากนั้นเราไม่ขอให้เขาช่วยอะไรอีกเลย เพราะถ้าเป็นสามีภรรยามีลูกด้วยกันแล้วยังต้องขอต้องบอกให้ทำขนาดนั้น เราทำเองดีกว่าค่ะ จะเหนื่อยแทบตายยังไงเราก็ทำเอง ทั้งงานบ้านทั้งดูลูก มีแค่บางวันที่งานมันล้นบ้านจริงๆ อย่างเสื้อผ้าไม่มีใส่ จานไม่มีจะกินข้าวเราถึงขอฝากลูกไว้กับเขา เพื่อไปทำงานบ้านไม่ถึงครึ่งชั่วโมง ระหว่างนั้นเขามองมือถือแต่ไม่มองลูก จนเราเดินมาดูถึงทำเป็นเก็บมือถือแล้วเล่นกับลูก จนที่ไม่เข้าใจสุดๆคือปล่อยให้ลูกร้องไห้จนเราต้องเดินมาดู เขาไม่ทำอะไรเลยค่ะ ไม่กอด ไม่โอ๋ ดูลูกร้องไห้อย่างนั้น เราทนไม่ไหวเลยไปอุ้มลูกเอง แล้วเขาก็เดินออกไปเลย เหมือนพอเรามาแล้วเขาก็หมดหน้าที่ ไม่ต้องอยู่กับลูกแล้ว และตลอดเวลาที่เราอยู่กับลูกเขาไม่เคยเข้ามาปฏิสัมพันธ์ด้วยแบบพ่อแม่ลูกเลย ไม่เข้ามาเล่นมากอดลูก หรือเขาคิดว่ามีเราอยู่ก็พอแล้ว ลูกไม่ต้องการพ่อหรอ วันๆนึงเขาใช้เวลากับลูกไม่ถึงชั่วโมงเลยค่ะ บางวันนอนอยู่ด้วยกัน 3 คนในห้อง เราชวนลูกเล่นกันแล้วลูกหันไปมองพ่อเขา พยายามส่งเสียงคุยแต่พ่อไม่หันมาสนใจ ไม่ตอบสนองเสียงลูก เล่นแต่มือถือ เราสงสารลูกมากเลยค่ะ ตอนนี้แก 4 เดือน กำลังสื่อสาร กำลังมองเห็น กำลังมีพัฒนาการหลายอย่าง แต่พ่อเขาไม่สนใจเขาเลย เรากังวลว่าน้องจะไม่ได้สร้างความผูกพันกับพ่อเลย เขาจะรู้สึกว่ามีแค่แม่ไหม จะรู้ไหมว่าคนนั้นเป็นพ่อ

17 ตอบกลับ
undefined profile icon
เขียนข้อความตอบกลับ

ของเราช่วงแรกคล้ายกันค่ะ บอกจะช่วย ต่อมาก็ลดลง เพราะเขาทำงานประจำ ที่ขยันๆช่วยช่วงแรก ต่อมาก็ลืมบ้าง ไม่ได้ทำบ้าง ตอนลูกร้อง เขาก็จัดการไม่ได้ ทำให้หยุดร้องไม่ได้ เขาก็จะหลบหายไปที่อื่น ให้เราจัดการ เราลองคิดดู ตอนเราอยู่รพ. พยาบาลไฟว์ทบังคับให้เราดูแลลูกตัวเอง เพราะเราเป็นแม่ บอกว่า เราเป็นแม่ใช่ไหม ต้องค่อยๆศึกษารู้จักลูกของตัวเอง ร้องแบบไหน ทำไมร้อง บลาๆ เราก็เครียดค่ะ เลยคิดว่าแฟนก็แบบเดียวกัน แต่เราเป็นแม่หนีไม่ได้เลย หลังๆเราก็ใช้คำพูดแบบเดียวกับพยาบาลเลยค่ะ คุยกับแฟน บอกว่า เป็นพ่อใช่ไหม เป็นพ่อก็ต้องอดทน ถ้าอดทนแล้ว ไม่ได้ก็ต้องอดทน แล้วก็ยิ่งอดทน เราก็บอกแฟนค่ะว่า เราก็เหมือนเขา ไม่รู้อะไรเลย แต่เราต้องเรียนรู้ให้ได้ แรกๆเราสวนคำพูดแฟน หลายครั้งเวลาเขาอ้างว่าไม่มีเต้านมให้ลูกหยุดร้องแบบเรา เราบอกว่า มีเต้านมมันก็ดี แต่ทำไม แม่เรา แม่เขา(ตอนมาเยี่ยม) อุ้มกล่อมจนเงียบได้แม้ไม่มีน้ำนมแล้ว เพราะทุกคนมีประสบการณ์ แต่ถ้าไม่ทำไม่อุ้มเลย ก็จะไม่มีปสก.ต่อไป และเขาจะไม่ภูมิใจเลยเหรอเวลาทำลูกสงบได้โดยไม่ต้องเข้าเต้า... แล้วเวลาปกติถ้าลูกยิ้ม หรือมีปฏิสัมพันธ์กับเขาจะมากน้อย เราก็ชมค่ะ เช่นบอกว่า ทีอยู่กับแม่ละก็ไม่แบบนี้บ้างงอแงจะกินนม พ่ออยู่กับพ่อละยิ้ม หรือมองจังเลย ให้เขารู้สึกว่าทำได้น่ะค่ะ แล้วก็ย้ำบ่อยๆว่าลูกเหมือนเขาส่วนไหน มีใครบอกว่าหน้าคล้ายพ่อบ้าง เวลาเขาหลบเราจะพูดเลยว่าเวลารักลูกต้องรักทั้งเวลาที่เขางอแง และน่ารักค่ะ ไม่ใช่รักแค่ตอนจะมาเล่น แรกๆเขาก็หงุดหงิดเวลาฟังเราต่อว่า หลังๆก็เริ่มดีขึ้นแต่เรื่องงานบ้าน คงต้องทำใจเพราะยังไงเขาก็ทำงานประจำ ทุกวันนี้กลับมาเล่นกับลูกช่วงค่ำๆค่ะ กลางคืนเขาไม่ไหวก็นอน เป็นเราที่ต้องเลี้ยงหลัก ให้เขาซื้อของมาให้แทน

อ่านเพิ่มเติม
คำถามที่เกี่ยวข้อง